Part 29

1.5K 263 23
                                    

Unicode

တစ်ပတ်လောက်ထိ ချန်းယောလ်ကိုယ်တိုင် ကျောင်းအကြိုအပို့လုပ်ပြီးနောက်ပိုင်း ကျောင်းတွင် ဘခ်ဟျွန်းအား မည်သူကမှ အထိအခိုက်မပြုရဲကြတော့။

အစပထမ စိတ်ထင်၍ရှောင်ကွင်းနေကြခြင်းဟု တွေးခဲ့မိသည့်တိုင် ယခုတော့ဟုတ်ပုံမရ။ ဘခ်ဟျွန်းအား စွပ်စွဲချက်ဖြင့် အပြစ်ဖို့ထားသော စီနီယာသုံးယောက်သည် တစ်စုံတစ်ယောက်၏ လက်ချက်ကြောင့် မသေရုံတမယ် ဆေးရုံရောက်သွားသည် ဆိုသည့် သတင်းအား ကြားကတည်းက ကျောင်းရှိလူတိုင်းသည် ဘခ်ဟျွန်းအား အနိုင်မကျင့်ရဲကြတော့သည့်အပြင် တချို့ဆို လူကိုယ်တိုင်ပါ လာရောက်တောင်းပန်ကြသေးသည်အထိ။

ထိုနေ့က ဘခ်ဟျွန်းကျောင်းတွင် တစ်နေကုန် ရှိနေသည့်တိုင် ထိုသုံးယောက်ထိခိုက်သည်ဆိုသည်ကား ဘခ်ဟျွန်းနောက်တွင် တစ်စုံတစ်ယောက်ရှိနေသည် ဆိုသည့်အချက်အားဟအတည်ပြုပေးလိုက်သကဲ့သို့ ဖြစ်သွားပုံရ၏။ ထိုစီနီယာသုံးယောက်၏ မိဘများကတော့ ဒေါသထွက်ခံပြင်းစွာဖြင့် စွဲချက်ထပ်တင်ဖို့ လုပ်ကြသော်ငြား ဆေးရုံပေါ်က မသာပေါ်ခါနီးသုံးကောင်က အကြောက်အကန်ကန်ဖြင့် ငြင်းကြသည်တဲ့။ သေမင်းခံတွင်းဝက ပြန်တက်လာရသကဲ့သို့ အသက်ရှင်နေသည်ကပင် ကျေးဇူးတော် ကြီးမားလှသည့်အလား၊ မည်သို့မှဖြောင်းဖြမရပါချေ။

ဤသို့ဖြင့် ထိုကိစ္စပြီးနောက်ပိုင်း ဘခ်ဟျွန်းသည် ကျောင်းတွင် ပို၍အာရုံစိုက်ခံလာရသည်။ ယခင်ကဆို သူ့တည်ရှိမှုကိုပင် မသိကြသော လူတိုင်းက ယခုတော့ဖြင့် ဘယ်သွားသွား၊ ဘာလုပ်လုပ် မျက်စိဒေါက်ထောက် ကြည့်နေကြ၍ ကသိကအောက်ဖြစ်ကာ နေရထိုင်ရပင် ကျဥ်းကျပ်သယောင်။ ပိုဆိုးသည်က အမြဲလိုလို အကြိုအပို့လုပ်နေသော ကားထံ ပိုပြီး အာရုံစိုက်ကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ဘခ်ဟျွန်းအတွက် ထိုအချက်က သူ့ကိုယ်ပေါ် အာရုံစိုက်ခံရသည်ထက်တောင် ပို၍ ကသိကအောက်ဖြစ်သေးသည်။

အထူးသဖြင့် မိန်းကလေးတွေ။
ကားပေါ်ကလူကို ငမ်းငမ်းတက်မျက်လုံးတွေနှင့် ကြည့်နေလိုက်ကြသည်မှာ သွားရေပင်ကျမတက်။ ထိုလူအား အကြိုအပို့မလုပ်စေချင်တော့သည့်တိုင် ဘခ်ဟျွန်းတတ်နိုင်တာလည်း ဘာမှမရှိသည်မို့ ကျောင်းရောက်တိုင်း ကားထဲကမထွက်ခိုင်းရုံသာ ပြောနိုင်၏။ ထိုသူကတော့ ဘာမှသိပုံမရ။

The LOEYWhere stories live. Discover now