The LOEY

Part 66

Unicode

ဆယ်ဟွန်းလက်အတွင်းရှိ လက်ကောက်ဝတ်သည် အတန်ငယ်အေးစက်နေလျက်။ သွေးခုန်နှုန်းသည်မူ အလွန်တရာမှ အားဖျော့နေပြီး နှုတ်ခမ်းသားတို့ဖြူဖျော့နေသော လူမမာအခြေအနေနှင့် ကိုက်ညီလှစွာ။

ကုတင်ဘေးတွင် ဘခ်ဟျွန်းလက်တစ်ဖက်အား တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဆုပ်ကိုင်လျက် ထိုင်နေသော ချန်းယောလ်ထံ ဆယ်ဟွန်းအကြည့်ပို့လိုက်သည်။ ယခုအချိန် ချန်းယောလ်မျက်လုံးထဲတွင် ဘခ်ဟျွန်းမှတစ်ပါး မည်သည့်အရာမှ မရှိသည့်အလား။ ဘခ်ဟျွန်းကိုသာ တစိုက်မတ်မတ် စောင့်ကြည့်နေသည်မှာ အသက်ရှုသံခပ်ဖျော့ဖျော့အား အချိန်မရွေးပျောက်သွားမည်ကို စိုးရွံ့နေသည့်အလား။

ချန်းယောလ်သည် ကိုင်ထားသောလက်မှတစ်ဆင့် စွမ်းအားတချို့လွှဲပြောင်းပေးနေသည်ကို ဆယ်ဟွန်းသိသည်။ သို့တိုင် ထိုစွမ်းအားတို့သည် အသုံးမဝင်တော့ချေ။ ဘခ်ဟျွန်းခန္ဓာကိုယ်သည် မည်သည့် စွမ်းအားကိုမှ လက်မခံတော့သလို ချန်းယောလ်အဆက်မပြတ် လွှဲပြောင်းပေးနေသော စွမ်းအားများဟာလည်း အဖုံးပိတ်ပုလင်းတစ်လုံးအပေါ် လောင်းချနေသကဲ့သို့၊ ဘေးသို့သာ လျှံထွက်ကာ အလဟဿဖြစ်ကုန်ကြလျက်။ ဤအခြေအနေကို ဆယ်ဟွန်းထုတ်ပြောစရာမလိုအောင်ပင် ချန်းယောလ်သည် ဘခ်ဟျွန်းခန္ဓာကိုယ်၏ အခြေအနေကို သူ့ထက်ပင်ပိုသိလောက်မှာ အမှန်ပင်။ သို့တိုင် ဤအချစ်ကြီးလှသော အမျိုးသားသည် မသိချင်ယောင်ဆောင်နေခြင်းသာ။ ဤစွမ်းအားတစ်ခုတည်းဖြင့်သာ ဘခ်ဟျွန်း၏ဝင်သက်ထွက်သက် ခပ်ဖျော့ဖျော့ကို ဆွဲယူထားရသကဲ့သို့၊ အနည်းငယ်မျှ စွမ်းအားမပေးလိုက်လျှင် ဘခ်ဟျွန်း၏အခြေအနေ ပိုဆိုးသွားမည်ကို စိုးရိမ်နေသည့်အလား။

ဆယ်ဟွန်းအကြည့်လွှဲရင်း သွေးခုန်နှုန်းစမ်းသပ်ထားသော ဘခ်ဟျွန်းလက်ကို အသာပြန်ချလိုက်သည်။

"နှလုံးရောဂါနဲ့ဆင်တူတယ်"

ချန်းယောလ်ခန္ဓာကိုယ်သည် အသာတောင့်ဆတ်သွားရင်း ဆယ်ဟွန်းထံ လှည့်ကြည့်လာ၏။ ဆယ်ဟွန်းသည် ပြောစရာရှိသည်ကို စိတ်ထဲတွင်အကြမ်းချထားသည့်အတိုင်းပင် ဖြည်းဖြည်းချင်းဆက်ပြောလာ၏။