18.bölüm

2.9K 146 12
                                    

Alisa Melin Uluhan

Ondan kurtulmaya çalışıyordum ve zincirler buna izin vermiyordu. Bu adamın kesinlikle hemen akıl hastanesine yatırılması gerekiyordu ve Türkiye sınırlarından olabildiğince uzaklarda olması gerekiyordu.

Canım yanıyordu ve midemin bulanması daha artıyordu. En sonunda pisliğin üstüne kustum ve o bunu umursamadı bile.

" Bır- "

" KARŞILIK VER. "

Kulaklarım sağır olmuştu ve sürekli aynı şeyleri tekrar etmekten bıkmıştım. Bana zorla sahip olmaya çalışıyordu ve aklınca benim onun olacağını zannediyordu ama yanıyordu. Bu karnıma yediğim kaçıncı yumruk bilmiyorum ama kırılmadık kemiklerimin kalmadığını biliyorum ve canımın sandığını belli etmemeye çalışıyorum.

Yüzüme sert bir yumruk atmasıyla ağzıma gelen kanı suratına tükürdüm.

" Şerefsiz bırak beni ve senin ben o olmayan bey- "

Karnıma yediğim tekme ile sözümü bitiremedim ve öfkeli gözleriyle bana baktı.

" Yorulmaya başlıyorum ve sen bana hiç yardımcı olmuyorsun güzelim. "

Yüzümü buruşturdum.

" İğrenç sesini ve iğrenç çıkan kelimeyi duymak istemediğim daha kaç kez duymak istemediğimi söylemek zorundayım. "

Beni duymayarak pis dudaklarını boynuma değdirdi ve sertçe öpmeye başladı. Sinirle ondan kurtulmaya çalıştım.

Karan'ın çabuk gelmesi için içimden yalvardım.

Zevk üstümde bu durumdan hoşlandığına dair bir şeyler diyordu ve ben ise sadece Karan ile ailemi düşüyordum.

Şuan deliye dönmüş bir Karan olduğunu ve ağlamaktan gözleri şişmiş bir annem olduğunu hayal ettiğim an boğazıma bir yumruk oturması bir oldu. Zorlukla yutkundum ve canımın acımasını umursamadan derin bir nefes aldım.

Artık daha fazla dayanamadım ve kararan gözlerime enge olamıyorum daha fazla. Kaç saatir Zevk üstümde bilmiyorum ve bilmek istemiyorum.

Sadece buradan kurtulmak ve Karan'ın güvenli kollarında olmak istiyorum. O adamın bana yaptıkları aklıma geliyordu ve karşı koyma çalışan küçük Alisa Melin aklıma geldikçe kalbim korkudan daha hızlı atmaya başlıyordu. Geçmişim ile şuan ki durumun aynı şekilde olduğunu ve istemediğim şekilde. Zorla aynı şeyi yaşamak kolay değil ve geçmişim ile yüzleştim ama hala içimde ki küçük kız deli gibi o günleri hatırlıyordu.

Gözlerim en sonunda kapandı ve Karan'ın beni bu cehennemden kurtarmasını istedim.

Çağan Karan Uluhan

Canım yanıyordu ve kalbim açıyordu ama ben hiç bir şey yapamıyordum. Zor durumda olduğunu biliyordum ve ben ona ulaşamıyorum. Elimi sinirle saçlarıma geçirdim ve çekiştirmeye başladım. Asel Ezgi Evren Yusuf abi Bora Ayaz beni sakinleştirmek için şeyler diyorlardı ama onları duymuyordum ve kalde volka atmaya devam ediyordum.

Telefonumun çalması ile bakmadan ve sinirle açtım.

" Ne var. "

" Biraz sakin olsanız diyorum Çağan Karan Uluhan ve ben Zevk bu arada. "

" NEREDESİN LAN VE EĞER ONA BİR ŞEY YAPARSAN SENİ KENDİ ELLERİMLE ÖLDÜRÜM DUYDUN MU LAN BENİ. "

" Bağırmana gerek yok yüzbaşım ve Alisa'm i- "

Asker Kız İle Öz Ailesi ( TAMAMLANDI )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin