7.bölüm

12.5K 399 115
                                    

Arayana bakmadan açtım ve sertçe konuştum.

" Alo. "

" Anneciğim bana açıklamak istediğin önemli ve hayatı bir şey yok demi. "

Duyduğum sesle birlikte yutkundum.

" Yalan falan söyleme ve konum attığım yere hemen geliyorsun Alisa hemen! "

Kapanan telefonla birlikte konumun gelmesi bir oldu ve hemen arabaya bindim. Konuma geldim ve zile basmandan kapının açılması bir oldu.

Azarlardan zor bela kurtuldum ve hemen anlatmaya başladım amaannem hala ikna olmamıştı.

13 yaşındayken sokakta ne yapacağımı düşünüyordum. Başımı sokacak bir yer bulmam lazımdı. O sırada yağmur yağıyordu ve ıslanmamak için acele ile bir yer aramaya başlamıştım. Ama hiç bir yer bulamamıştım. İnşaat bile yoktu. İşin kötü yanı ise yağmur hızını arttırmıştı. Sokaklar karanlıktı ve tehlike olduğu için acele ediyordum. Başka çarem olmadığı için bir binaya saklanmaya ve yağmur dinesiye kadar orada kalmaya karar vermiştim. Binaya sessizce girdim ve binanın bodrum katı olmayınca duvara yaslandım. Daha sonra ise yağmur dinesiye kadar beklemeye başladım. Sonra ise ilk işim karnımı doyurmak olacaktı. Uykum fazlası ile gelmişti. Kapının açılmasıyla yerimden sıçramam bir olmuştu. Sonra ise onunla tanıştık ve ilk başta korkmuştum. Sırıl sıkmam olduğum için ilk şaşırmıştı ve neden burada olduğumu sorduğu zaman ise gideceğimi söylemiştim. Ama salmadı ve mecburen anlatmak zorunda kaldım. Oda bana evini açtı ve kira falan istemedi. Daha sonra anne kız gibi olduk. O kadından görmediğim sevgiyi ve şevkati annemden görmüştüm.

Ben göreve gitmeden önce. Annemi tatile göndermek istedim ve herşeyini hazırlamıştım. Ama gitmek istemediğini söylese bile zorda olsa gitmesini istemiştim.

Sultanım ile eve geri döndük ve ikizlerime iyi olduğumu söyledim daha sonra ise anneme durumu anlattım.

O ise her zaman yanımda olacağını söylemişti ve onlara bir şans vermemi istemişti.

Annem yıllarca evlenmemiş veya önüne düzgün birisi çıkmadığı için evlenememiş. Her zaman birir çocuğun hasretini çekmişti. Sonra benimle tanıştı ve beni kendi çocuğu olarak biliyor.

Vural ailesine bir şans vermeyi istiyordum ve gözlemlediğim kadarıyla iyi birileri. Beni fazla seviyorlar ve beni bunca yıl beklemişler. Hala bekliyorlar ve gözlerimin içine bakıyorlar. Onlar ile yaşamamı. Daha doğrusu  onlara bir şans vermemi her şeyden çok istediklerini tahmin ediyordum. Ama korkularım engel olamıyordum. Mantıklı düşünürsem ise onlara hak veriyordum ve onların acısını anlamaya çalışıyordum. Mecburen onlarla yaşamaya başlayacağım ve onlara daha fazla acı çektirmek istemiyordum.




Şuan ise Vural ailesinin evinin önündeyim. Dün akşam Serkan beyi aradım. Onlara bir şans vermeyi düşündüğümü söyledim ve onlarla yaşamak istediğimi söyledim. Serkan bey beni alabileceğini söylese bile gerek olmadığını söyledim. Sadece evlerinin konumunu istediğimi söyledim.

Derin bir nefes aldım ve bahçeye girdiğim zaman Güliz hanım anında yanıma geldi.

" Geçte olsa ait olduğun yere geldin kızım ve evine hoş geldin kızım. "

Heyecanla demişti ve gözlerinin içi gülüyordu. Birden bana sarılması ile sakince sarılmasını bekledim. O benden istemeyerek ayrıldı.

" Kokun huzur verici kızım. "

Asker Kız İle Öz Ailesi ( TAMAMLANDI )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin