Asker Kız İle Öz Ailesi ( TAMAMLANDI )

20.bölüm

Çağan Karan Uluhan

4 haftadır karımla zaman geçirdik ve ikimiz için de huzurlu bir zaman olmuştu. Vural ailesinin çiçeğimi aradıklarını öğrendiğim ise pek göndermek istemedim ve biraz daha kalmasını istedim ama gereksiz yere polislere haber verdikleri için mecburen eve götürdüm.

Onu ilk görmek istedim ama Vural ailesi olduğu için rahat olamam ve dikkat çekmek istemediğim için gitmedim. Aslında komutanı ve o olaya şahit olan olduğum için görebilirdim ama yinede baş başa kalmak istediğim için onu kaçırdım. Bundan asla pişman değilim ve aksine her zaman onu kaçırmak istiyorum.

Şuan ise istemeyerek eve geldim ve arabamdan indim. Aslında kendi evime gideceğim ve orada kalacaktım. Çünkü annem ile Efsu'nun gereksiz konuşmalarını ve sorgulama tavırlarını dinlemek istemiyorum. Melin'im ise gitmem ve onlara gözükmem gerektiğini söylemişti. Endişelenmiş ve korkmuş olduklarını düşündüğünü söylemişti ama ben çoktan önlem almıştım. Bizim timle birikte olacağımı ve rahatsız edilmek istemediğimi söylemiştim. Ayrıca time de söylemiştim ve ortada bir sorun kalmamıştı. Ama söz konusu çiçeğim olunca ve tatlı bakışları ile buraya getirmişti beni.

Anahtarı deliğe soktum ve çevirdim. Kapıyı açtım ve anahtarı cebime attım. Kapıyı kapattım ve annemin sesini duydum.

" Oğlum. "

Arkamı her ne kadar dönmek istemesem bile döndüm ve annem ile göz göze geldik.

" Yorgunum anne. "

Cevap beklemeden odadan çıktım ve kapıyı kilitledim. Çünkü odaya girebilirdi ve bunu istemiyorum.

Üstümü değiştirdim ve yatağa uzandım. Annemin seslenmelerini duymadım ve gözlerimi kapattım.

Akşama kadar uyudum ve uyandığım zaman çiçeğime mesaj attım.

Siz: Ne yapıyorsun çiçeğim.

Anında çevrimiçi oldu ve yazıyordu.

Kalbimin çiçeği. Odada uzanıyorum ve sen ne yapıyorsun.

Siz: Odada uzanarak seninle konuşuyorum ve buradan hasret gidermeye çalışıyorum.

Kalbimin çiçeği: Aynı şeyleri düşünüyorum ve Vural ailesi ile konuşmama kararı aldım.

Siz: Onlar sadece yine aynı olayı yaşadıklarını zannettikleri için ve haber vermeden çıktığımız için endişelenirler.

Kalbimin çiçeği: Biliyorum ama yine de biraz daha seninle kalmak istiyordum.

Siz: Ben de çiçeğim ben de ve yemeğini yedin değilmi.

Kalbimin çiçeği: İneceğim aşağıya ve sen yedin mi yemeğini.

Siz: Odamda yiyeceğim ve çalışanlardan birisine söyleyeceğim şimdi. Onlar ile görüşmek istemiyorum ve yüzlerini bile görmek istemiyorum.

Kalbimin çiçeği: O çalışanlar 60 yaş üstünde demi sevgilim.

Takıldığı noktaya güldüm ve yazdım.

Siz: Senin o sevgilin diyen parmaklarını yerim ve cidden onca yazdığım şeyin içinden buna takılmana şaşırmadım. Ve 60 yaşında çalışan var Ve Hülya abla gibi evin şef ile sorumlusu. erisi işe 20 ile 27 yaşında arasında çalışanlar ama ben kimse ile bakmıyorum ve konuşmuyorum. Baktığım kişi ve konuştuğum kişi sadece sensin.