Asker Kız İle Öz Ailesi ( TAMAMLANDI )

2.bölüm

Canım sıkılıyordu. Daha 3 gün olmuştu. Evde oturmaktan canım sıkıldığı için ve biraz hava almak için dışarıya çıktım.

Biraz sahilde dolaştım ve denizi izledim. Neredeyse öğlene kadar denizi izledim ve daha sonra ise arabaya bindim.

Evden çıktığımdan beri takip edildiğimi biliyordum ve kimin takip ettiğini öğrenmek için sağ kolum Sarp'a plakayı mesaj atmıştım.

Serkan beyin adamlarından birisi olduğunu söylemişti. Beni takip etmelerine izin verdim. Arabayı alışveriş merkezine sürdüm ve alışveriş merkezinde izimi kaybettirdim.

Onların arkalarından yaklaştım ve sert sesle konuştum.

" Söyleyin o Serken beyinizi benim korumaya ihtiyacım yok ve hiç bir zaman ihtiyacım olmadı. Ha çok istiyorsa gitsin kendi ailesini korusun. Ama benden uzak dursun ve peşime bir daha sakın adam yakmasın. Ben onun kan bağından başka bir şey şeyi değilim ve olmayacağım. Onların kızı öldü ve ölmeye devam ediyor. Ben Alisa Uluhan'dım ve her zaman Alisa Uluhan olacağım. Bu söylediklerimi Serkan beye aynen söyleyin ve beni bir daha sakın ama sakın takip etmeyin. "

Adamlar şaşkınlıkla bana bakıyorlar ama umursamadan alışveriş merkezinden çıktım ve eve geldim.

Yazar

Güliz Vural kızından 24 yıl ayrı kaldı ve ölümünü zor atlattı. Daha kokusunu bilmeden ölüm haberi gelmişti ve bu onun için fazla ağırdı. Yavrusunu koklayamadan toprağa vermişti ve öldüğüne asla inanmamıştı. 24 yıl sonra kızının ölmediğini öğrenmişti. Biricik kızı yaşıyordu. Onu gördüğü zaman hissetmişti ve aynı onun klonlanmış haliydi. Kızının yabancı gibi bakmasına ve konuşmasına üzülmüştü. Onunla konuşmaya çalışsa bile duymazdan geliyordu ve tek kelime bile etmiyordu. Sonuç tahmin ettikleri gibi çıkmıştı ve hemen kızına sarılmak istemişti ama kızı izin vermemişti. Soğuk ve yabancıydı bakıyordu. Öz kızı ile 24 yıl iki yabancı gibi karşılaşıyorlar ve durum onu çok üzüyordu.

Telefon konuşmasında ağlayarak anlatmıştı ve umutla gelecek cevabını beklemişti ama cevap canını fazla yakmıştı. Kızından daha fazla ayrı kalmak istemiyordu ve ait olduğu yerde olmasını istiyordu. Ailesinin yanında olmasını ve evlerine neşe getirmesini istiyordu.

Serkan Vural'da eşi gibi düşünüyordu ve kız babası olacağını öğrendikten sonra sevinçten havalara uçmuştu. İlk kez baba olmuyordu ama kız babası olmak ayrı güzeldi ve tarif edilemez bir duyguydu. Ama ölüm haberi gelince yıkılmaz dedikleri adam yıkılmıştı ve biricik kızını kendi elleriyle toprağa vermişti. O gün ailecek onunla birlikte öldüler ve bir daha neşeleri geri gelmeyen bir aile oldular.

Kızının ölmediğini öğrenmişti ve kızını gördüğü zaman şok olmuştu.

Kızı eşinin klonlanmış haliydi ve melek gibiydi. Kızının söyledikleri canını yakmıştı ve biricik kızından yine uzak kalmıştı.

Serkan bey kızını korumak için peşine bir kaç adam taklamıştı ve kızına görünmemeleri konusunda uyarmıştı. Ama suan ise korumaların söylediklerini ve duyduklarını sindirmek istiyordu.

Ölmemişti biricik kızı ve yaşıyordu.

Eşi ise ağlayarak kızını getirmesini istiyordu. Oda istiyordu ve kızını ait olduğu yere getirmeyi çok istiyordu ama reşit olduğu için ellerini ile kollarını bağlamıştı.

Kızının ait olduğu yere gelmesini ve kendilerine bir şans vermesini her şeyden çok istiyordu. Ailesinin prensesi evine geri dönmesini ve ailesinden daha fazla ayrı kalmamasını çok istiyordu ama elinden hiç bir gelmiyordu.

Kızının reşit olması işleri zorlaştırıyordu ve keşke daha erken gelseydi o telefon.

Böylelikle biricik kızları ile evlerine dönerlerdi ve zamanla kızı kendilerine alışırdı. Mutlu olurlardı ve ailecek mutlu olmayı hak ediyorlar. Fazlası ile hak ediyorlardı ve biricik kızlarının yanlarında olması için her şeyi yapardı. Keşke zaman geriye alabilsek diye düşündü. O gün her şey normal gitseydi ve bebekler karışmamış olsaydı. Kızları 24 yıl boyunca kendileri ile kalsa ve ait olduğu yerde büyüseydi.

Bu bölüm hakkında neler düşünüyorsunuz

Alisa

Güliz Vural

Serkan Vural

Oy ve yorum yapmaya unutmayın lütfen