„ .. to dziwne, jak los
wciąż łączy nas razem .. "
w którym dziewczyna mogąca zobaczyć czyjś los za pomocą dotknięcia dłoni, zakochuje się w chłopaku, który boi się ludzkiego dotyku
- KAZ BREKKER
frenemies to lovers, slowburn
Cień i Kość - Królestwo...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
xv. wąż w trawie — Kaz
OBÓZ WOJSKOWY w Kribirsku był pełen żołnierzy Pierwszej i Drugiej Armii, strumienia dyplomatów i urzędników pragnących zobaczyć, jak przywoływacz słońca zniszczy Fałdę.
Czeka ich szok, pomyślał Kaz, gdy wraz z Inej i Jesperem przedzierali się przez obóz, podążając za fjerdeńskim dyplomatą. Darkling miał obsesję, na punkcie zemsty i władzy, nie był typem osoby, która niszczy coś czego nie lubi, kiedy działa na jego korzyść. Z przywoływaczem słońca u boku byłby nie od powstrzymania.
Kaz nie dbał o to, co jest dobre, a co złe, ani nie dyskutował o moralności tego, co robił Darkling. Nic z tego go nie obchodziło, ale martwiło go znalezienie sposoby na schwytanie Aliny i sprowadzenie jej spowrotem do Ketterdamu za milion kruge i jego klub wron.
Nie zamierzał opuścić Ravki z pustymi rękami i miał plan.
Trzy wrony pojawiły się na początku kolejki w pobliżu łodzi, żołnierz siedziący za stołem sprawdzał dokumenty dyplomatów. Po ucieczce Aliny z Małego Pałacu i kilku sekundach, w których wroną udało się ją porwać, dodatkowa ochrona nie była zaskoczeniem. Darkling nie pozwoliłby tak łatwo zabrać swojej broni.
Dziwne uczucie unosiła się nad wronami, źle uczucie, które towarzyszyło im od kilku dni. Kaz dokładnie wiedział, co to było. Kogoś brakowało, pewnej dziewczyny z głośnymi ustami i sadzą wokół oczu.
To Inej najczęściej wspomniała o jej nieobecności w ciągu ostatnich kilku dni.
- Powinniśmy iść i jej poszukać. - Powiedziała Inej pewnego popołudnia po opatrzeniu rany po walce z szkwalnikiem.
Jesper powiedział to samo, ale za każdym razem Kaz ich ignorował. Używał wymówek, to zbyt ryzykowne, mam plan i nie mamy czasu zbyt często. Zamiast tego zaczął ignorować ich argumenty.
Nie zamierzali wrócić po Randvi.
Gdyby Randvi przypadkiem znalazła wyjście z bałaganu, w który się wpakowała, i znalazła się na łodzi, Kaz nie protestowałby przeciwko jej obecności, ale nie zamierzał jej szukać.
Od jakiegoś czasu wiedział, że Randvi planuje go zdradzić i choć nie znał jeszcze wszystkich szczegółów, to wystarczyło, by stracić jego zaufanie. Nie był pewny czy zawarła układ z Dessenem, z dowódcą wojskowym, czy z rywalizującym gangiem, ale wiedział, że wiąże się to z odebraniem nagrody na niej samej.
Kaz był na tyle słaby, by wmówić sobie, że popada w paranoje, że dziewczyna, która pomagała mu przez tyle lat, nigdy nie dogadałby się za jego plecami. Zaślepił się kłamstwami i teraz za to płaci.
