Selam! kelime sayısının on beş bin den fazla olduğu bu bölümde keyifli okumalar!
Dipnot; Bölüme 150 oy gelene kadar bölüm atmayı düşünmüyorum gerekli açıklamalar kitabın sonunda. Bazı sorunlar sebebiyle bölümü vakitinde atamadım, o yüzden siz bunları okurken ben diğer bölümü son hızla yazıyor olacağım vakitinde yayınlamak adına.
Volkan Akmehmet - Açtım dünyaya kolarımı
Blackbear - Weak When Ur Around
Hozier - Nina Cried Power
Bir sessizlik oluştuğunda kaşları sonuna kadar, delicesine çatılmış abimden çektim bakışlarımı ve izbanduta döndüm. İlk önce sustu. Eli saçına gitti, derin bir nefes alıp bana saniyelik bir bakış attığında elini siyah saçından çekip abime bakarak hızla konuştu. "Nereden?"
"Hastaneden..." Dedi Ömer abi, dişlerini sıkarak.
"Hastaneden?" dedi izbandut alayla. Sonra devam etti. "Ulan kıza senelerdir hayrın dokunmamış birde bana abisiyim mi diyorsun salak!"
"Senin hayırın kardeşime içki içirmek ise evet!" abim alnıyla onunkisine baskı uygulayınca Evren'de aynısını yaptı konuşarak. "Kaç yaşına gelmiş kadın..." dedi dişlerinin arasından ve sonrasında abimi tutup hızla yumruk attığında yere düşen abime bakarak Işıl ile çığlık attık.
"Dur!" dedim hızla, ama adam dinlemiyordu! abim ayağa kalktığında, kalkar kalkmaz feci bir yumrukla yine yere serildiğinde Evren'in önüne geçerek onu durdurmak adına sarıldım. "Evren! dur diyorum dur!"
"Anna yürü, gidiyoruz." Ömer abim kolumdan tutup beni götüreceği sırada diğer kolumu tutan Evren'e baktım dumura uğramış bir ifadeyle. "Vermiyorum."
"Ne idüğü belirsiz bir adamın evinde kardeşimi bırakmam ben it herif!"
Işıl ile ile ikisinin kolunu tutmaktan başka bir şey yapamıyorduk çünkü biri ateş biri barut misali gibiydi. "A-Anna..." Arkamı döndüğümde Lavin'i değil, Lavinya'yı gördüm. Ürkekçe bize bakarken hepimizin bakışları ona çevrildi. "Burada neler oluyor?" bıkkınlıkla nefes aldığımda devam etti. Ben ise ona sıkıntı içinde bakıyordum. "Abimi buraya ben çağırdım. Lavin'e söyledim ama sonra sürpriz yapmak için onu senin odana getirdim kimse görmeden. B-ben." Gözleri biraz dolunca Ömer'e ve Evren'e baktı. "Böyle olsun istememiştim..."
Allah'ım, nedir benim çektiğim.
"Ne önemi var mavi boncuk?" diyerek yanına gittiğimde olabildiğince naif olmaya çalışıyordum. O, Lavin ile bir değildi. Lavinya aykırıydı bu dünyaya. "Hadi, seni odana çıkaralım. Geç oldu."
BİR SAAT SONRA
Evren'in odasındaydım. Tabi, onunla birlikte.
"Ben bu herifi, öldürürüm." Dedi kapıyı işaret ederek.
"Hiç bir şey yapamazsın."
"Yaparım."
"Evren!"diye çıkıştığımda bana öyle bir bakmıştı ki, sustum. "Ya bak diyorum ki kendi kendime acaba ben mi çok üstüne gidiyorum ama YOK! bak diyorum kız seni aramış şarkı dinletiyor ne kadar şeker diyorum ama ne hikmetse sonra beni yine delirtmeyi başarıyorsun!" ona kirpiklerimi kırpıştırarak, arada sesini fazla yükselttiğinde irkilerek bakıyordum.
"Ben nereden bileyim abimin buraya geldiğini? buda mı benim suçum?"
"Anna!"
"Sen onu bunu boşverde haftalardır eve gelmiyorsun!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖKYÜZÜ KADAR YAKIN | TAMAMLANDI
Teen Fiction"Fazla takıntılı olma, geçmişe takılı kalırsan geleceği göremezsin." Dedi gözlerimin en derinlerine bakarak. "Yanlış düşünüyorsun, geçmişi unutmam imkansız, geçmişi unutan gelecekte kaybolur." Dediğimde küçük çaplı bir kahkaha dudaklarından dökülüv...
