Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Selam! yeni kitap kapağımız nasıl olmuş? bölümü iki parta böldüm. Bölüm yirmi bin kelimeyi geçiyordu ama bölümde gecikiyordu çünkü yazmayı bırakamıyordum. Sizler bu bölümü okurken ben son hızla diğer bölümü bu hafta erkenden yetiştirmeyi umuyorum. Bu bölüm on bin kelimeden ibaret.
Oylar ve yorumlar atılsın, bel ve göz ağrılarıma değsin olur mu? 230 oy gelene kadar bölümatmayıdüşünmüyorum.
Keyifli okumalar!
...
"Gece lambanı hiç kapatmıyorsun. Sessizliğe gelemiyorsun, kapını kapatmayı sevmiyorsun çünkü tek kalmaktan korkuyorsun ama alışmışsın. Bu yüzden en çok da güneşten korkuyorsun."
İnsanın canını en çok acıtan şey nedir diye sorsalar, tek bir yanıtla çıkabilirdim işin içinden. Yaşlarının boşa akıp gitmesi. Doya doya o yaşı atlatamadan bir başka yaşa atlamak. Hiçbir şey bilmiyorsun üstelik. Ne nedir, nasıldır. Daha çocuk olamadan yetişkin olmak insanın canını sıkıyordu. Hıhh.
Artık yaşım yirmi ikiymiş. Olgun davranmak zorundaymışım ben. Çocukça davranmamalı, hareketlerime dikkat etmeliymişim. Ama ben hala korkuyorum karanlıktan. Biri kızınca kırılıyorum. Alışkın olmak, hissettiğinin önünü kesmezdi. Gururun ise hissettiğini dile vurmazdı. Ancak inat, sana her şeyi yaptırabilirdi. Nasıl başa çıkacağım ben bununla? Hiç doğmamışım gibi hissediyordum. Hep batmışım batacağım yere kadar ama hiç doğmamıştım ben. Saatime baktım. Gecenin 2'siydi. Acıkmıştım. Odamdan çıkmadan hemen önce omuzlarımdaki pikeyi üzerimden sıyırarak sindiğim duvar köşesinden kalktım.
Kulpu tutup kapıyı açtığımda içine düştüğüm boşluktan çıkamıyordu zihnim. Merdivenlerden aşağıya indiğimde kimse yoktu benden başka. Karanlıktı etraf ama pencereleden ay ışığı sızıyordu. Mutfağa adımladım yere ifadesizce bakarak. Mutfağın girişinde kafamı kaldırmamla elim kapı pervasına uzandı ve durdum. Kış bahçesinin camından gördüğüm iri cüsseli silüeti zihnim hızla tanıdı.
