(22) Enteresan Haller

4.3K 303 545
                                    

Selam! Bölümü yazıp bitirmişken, sadece okumam ve düzenlemem gereken dakikada annemin ablamla beni kaldırıp kışlık biber salçası için 61 kilo biber ayıklattırdığı ve söylenerek ayıkladığım biberlerle ablamın başını yediğim bir günden herrrkese merhaba!

Kitabın instası: cdhikayeleri

Dipnot: Bölüm 100 oyu geçene kadar bölüm atmayı düşünmüyorum.

13 bin kelimeden ibaret olan bu bölümden herkese Keyifli okumalar!


"Benden alamadıkları şey sadece buydu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Benden alamadıkları şey sadece buydu. Zihnimin içine giremiyorlardı."


Bazen, her şeyin bir kabustan ibaret olduğunu hayal ederdim. Her şey bir rüyaydı sadece demek ve hayatıma kaldığım yerden devam ederek olanları bir çırpıda unutmak ne enterasan olurdu değil mi?

Ama ben bir rüyada değildim.

Her şey bir rüyadan ibaret değildi.

Yalanlarla dolu bir hayata kalınan yerden devam edilmezdi.

Kalbim, göğsümü delercesine yanmaya başladığında bir çift kahverengi gözden gözlerimi ayırmak istiyordum lakin gözlerim çoktan dehşete bulanmıştı. Birden yakalarına yapıştığımda onu duvarla arama aldım. "Ne kadarını biliyorsun?" dedim buz gibi bir sesle. Bana karşı öyle bir bakışı vardı ki...

Acımaktan fazlasıydı. Bu benim umurumda olmadı. "Ben-"

"Sen..." Dedim hızla ona biraz daha yaklaşırken. Devam etmesi için kafamı aşağıya yatırarak bir bakış attım. Onu bırakmayacağımı anladığında, kelimeler ağzından birer birer döküldü. "En başından beri."

En başından beri.

Hızla ellerimi yakasından ayırdığımda gözlerim sonuna kadar açıktı ve yere bakmaya başladım.

Yok.

Hayır.

Hayır.

Böyle bir şey yok.

Olmadı.

I-ıh. Olmaz. Olamaz.

"Anna." Omzuna dokunan Lavin'e döndüm. "Yok, ben senin için hastaneye geldim." Dediğimde Lavin anladığına dair kafasını sallıyordu bana bakarak. Tetikte gibiydi. "Ondan önce ben dedemle konuşmuştum ıııı, çiçek. Çiçeklerden konuşmuştuk." Kafamı omzuma yatırdım yüzümde anlamsız ama korkunç bir sima peyda olurken.

"Biz- biz çiçeklerden konuşmuştuk olmaz."

"Ben bu bebeğe bakamayacağım baba, yüzüne bakınca bile midem bulanıyor yapamıyorum."

GÖKYÜZÜ KADAR YAKIN | TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin