SÜREYYA

KARMAKARIŞIK

Beşinci bölüm

O gece, yaptıkları konuşmanın ardından, Aslan odadan çıkıp gitmişti. Süreyya sakince gelinliğini çıkartmış, saçlarını açmıştı. Aynada o yabancıya bakıyordu yine. Bu defa, kusursuz görünmüyordu. Ağlamaktan yüzünde siyah çizgiler oluşmuştu. Gözleri kıpkırmızıydı. Bomboş bakıyordu. Son bir saate ne yaşadığını, ne hissetmesi gerektiğini bilmiyordu.

Banyoya girdi. Suyun sesi, kafasının içindeki gürültüyü bastırır sanmıştı. Ama yanılmıştı. "Ne oldu? Gururun mu incindi Süreyya?"
"Aşık mı oldun yoksa kocana?"
"Saçmalama, neden aşık olacakmışsın? Sevinmelisin. Okuyacaksın."
"Peki sonra ne olacak, bu işin sonu nereye varacak?"
"Kimsin sen Süreyya? Ahmet Bey'in kızı? Soykanların gelini? Aslan'ın...?"
"Ne olacak şimdi Süreyya?"

Süreyya, yere çöktü. Yüzünü dizlerine dayadı. O halde, suyun altında ne kadar kaldı bilmiyordu. Arınmak istiyordu. Sorulardan, belirsizlikten, karmaşadan...

***

Gül kapının çaldığını duyunca tedirgin oldu. Aslandan başka kimse bu saatte gelmezdi. Onun da düğün gecesiydi. Güldü içinden. Sevgilisinin düğün gecesi...

Eğer planladıkları gibi Aslan kızla konuştuysa, şu anda düğün ahalisiyle uğraşması gerekiyordu. Yavaşça kapı deliğinden baktı ve inanamadı...

Hemen açtı kapıyı. Aslan bitkin bir şekilde kapıda dikiliyordu. Üzerinde damatlığı, yüzünde zoraki bir gülümseme...

Gül hemen içeriye aldı onu. Beraber salona geçtiler. Ahşap işlemeli, kırmızı kadife koltuğa yan yana oturdular. Gül, elini Aslanın omuzuna koyarak sordu;

"Ne işin var senin burada? Ne oldu?"

Aslan derin bir nefes aldı. Kafasını toparlamaya çalışıyordu. Yaşadıkları yeterince ağırdı. Bir de anlatmak, onu daha da yoracaktı. Ama Gül yüzlüsüne bakınca, onun için her yükün altına girebileceğini hatırladı. Girmişti de...

"Konuştum. Anlattım Süreyya'ya..."

"Süreyya?" Diye tekrarladı gül sorar gibi.

"Süreyya mı adı?"

"Evet. Söylemiştim sana. Söylemedim mi? Aman canım neyse ne..."

"Ee, ne dedi peki, ne oldu? Düğünü mü dağıttı? Bağırıp çağırdı mı? Söyledi mi herkese? Ne oldu Aslan!?"

"Müsade etmiyorsun ki anlatayım. Hiçbiri olmadı. Önce kızdı biraz. Hatta aşağıya inip herkese söyleyecekti. Ama sonra durdu, sanki hiçbir şey olmamış gibi geri döndü. "

Gül şaşkın şaşkın Aslan'ın yüzüne bakıyordu.

"Nasıl yani?"

" Ben de anlamadım önce. Ama sonra, aslında onun da benimle evlenmek istemediğini, okumak istediğini ama izin vermediklerini, tıpkı benim gibi ailesinin kararına boyun eğmek zorunda kaldığını söyledi."

Alaycı bir şekilde hıh'ladı Gül.

"Tabi öyle diyecek. Başkasını seviyorum, seni istemiyorum diyen adama ne diyecekti ki?"

Aslan, Gül'ün bu yorumundan pek hoşlanmamıştı. Çünkü, Süreyya'yı tanıdığı şu kısacık sürede bile, öyle bir kız olmadığını anlamıştı.

" Gayet samimiydi. Ayrıca eğer öyle bir derdi olsaydı beni tehdit ederdi."

Gül sinirle ve alayla ayağa kalktı. İki elini beline koydu.