SAR BU ŞEHRİ 🕯️
Elimdeki poşetleri tezgaha koydum ve üstümü değiştirmek için odama geçtim. Rahat pijamalarımı giyip, geri mutfağa döndüm.Aldıklarımı güzelce yerleştirdim, dünden kalan soslu makarnamı ve çorbamı buz dolabından çıkardım. Ocağın üstüne koyup altını açtım. Isınmasını beklerken kendime bir tabak aldım.
Masada bıraktığım telefonumun titremesiyle tüm odağım o tarafa dönmüştü.
*Birmesesajınızvar
053***: Lina, napıyormuş bakalım benim güzelim.
Attığı mesaja göz devirdim ve sahiplenici imalarına kulak asmadan cevap yazdım.
Lina: Yemek yiyeceğim, ısınmasını bekliyorum.
054***: Bu saat oldu yemek yemedin mi?
Lina: Saat yedi buçuk alt tarafı. Ne var bunda?
053***: Bir şey yok biraz geç yemek yiyorsun.
053***: Bu arada sormadın ama, bende iyiyim işte ne yapayım seni düşünmekten başka!
Lina: -Bumesajınüstünegülücükemojisikoydunuz-Lina: Beni çok iyi tanıyormuş gibi konuşmayı bırak bence.
Kaynayan çorbanın altını kapattım. Telefonumu ekranı açık bir şekilde tezhaga koydum ve çorbamın birazını tabağıma ekledim.
Elindeki tepsiyle oturma odasına geçtim. Televizyondan herhangi bir şey açtım. Maksadım sadece ses olmasıydı.
Çorbamdan aldığım bir kaç kaşıktan sonra aklıma gelen dakikalar önce titreyen telefonumdu.
053***: Tanıyormuş gibi değil o güzelim. Tanıyorum zaten. ( 19.45 )
Görüldü.
Lina yazıyor...
Lina: Mesela bir örnek ver, tanıyormuşsun ya. ( 19. 55 )
053*** çevrim içi.
053*** yazıyor...
053***: Mesela, sabahları okula gelirken özellikle deniz kenarından neden geldiğini herkes bilmez.
Lina: Nedenmiş?
053***: Çünkü deniz kokusu sabah sana huzur verir, bu günün enerjisini alırsın sanki.
053***: Hatta çok iyi hatırlıyorum. Bir gün yağmurluydu tabi sen zorunlu olarak metroya binmiştin. Yüzündeki o memnuniyetisiz hali bir görsen hak verirdin sende bana.
O günü bende hatırlıyordum. Ve hatırlamasına şaşırmıştım, arasından baya geçmişti. Ne zamandan beri tanıyordu ki? Kaç ay, kaç yıl!
Lina: Evet olabilir, ama başka şeyler de olması gerekiyor tanıman için.
054***: Olur tabi küçük hanım başka gerekçeler istiyorsan.
Bir yandan da çorbamın içmeye devam ediyordum.
054***: Annenin mezarına neden gidemediğini biliyorum mesela.
054***: Çünkü anneni fotoğraflarda gördüğün kadarıyla hatırlamak istiyorsun. Sanki yaşıyorda görüşmüyormuşsunuz gibi hissetmek istiyorsun.
Görüldü.
Lina çevrim dışı.
Dediği şeye zorlukla yutkundum. Bu kadarını bilmesi fazlaydı. Beni bayadan beri tanıması fazlaydı.
Televizyondaki şeye odaklanmaya çalıştım. Hafif ılınmış çorbamı içerken.
Kalktım mutfağa girdim bu zaman dilimi içersinde makarna koydum ve geri girdim oturma odasına.
Televizyona bakıyordum ama anlamıyordum. Aklım burada değil gibiydi. Boş tabağı önümdeki sehpaya koydum ve arkama yaslandım.
Telefonumun ekranına kaydığında gözüm bildirimler olduğunu gördüm. Bir değil, birden fazlaydılar.
En sonunda daha fazla dayanamayıp, televizyonu kapattım. Saat dokuza geliyordu. Yaklaşık bir buçuk saat sonra yatacaktım. Ondan önce bu kalan zamanda ders çalışmalıydım.
Okul çıkışı gittiğim kütüphanede konu çalışması yapmıştım. Geriye kalan test çözmekti. Onu da bu saate bırakmıştım.
Kapısı her daim açık olan odama girdim ve ışığı açıp ders masama yöneldim. Sandalyeyi çekip oturdum ve test kitabını önüme alıp, çözüme odaklandım.
Hızlı hızlı okuyup, altına notlar ala ala çözdüğüm yirmi dakikalık bir zaman diliminde kırk soruda 36 doğruyla testi kapatmıştım.
Fullemek istiyordum ben o kırk soruyuda, bunu başaracaktım da!
Kalan yarım saatin içinde de kırık soru daha çözüp o test kitabını da kapattım.
Masamda duran suyumdan bolca içip, yatağıma geçtim. Son kez kontrol ettiğim telefonumda mesaj birikimini görmemle gözlerimi devirdim ama yinede sohbete girdim.
053***: Bir dakika, bu fazla oldu farkındayım. Pardon Lina. ( 19.56 )
053***: Özür dilerim Lina. ( 19. 56 )
053***: Bak güzelim bu fazla kaçtı biliyorum, özeline giriyor. Anne düşkünlüğününde farkındayım.
053***: Ben bir eşeğim, bak şu mesajlara güzelim.
053***: Lina?
053*** son görülme 20.08
Lina: Ne zamandan beri beni tanıyorsun. ( 22. 43 )
053*** çevrim içi.
053*** yazıyor...
053***: Bunu söylemesem, olmaz mı?
Lina: Ne zamandan beri?
053***: Yaklaşık iki yıl.
İki koca yıl?
Lina: Sen en son saymıyorum mu demiştin?
053***: Af buyur, neyi güzelim?
Lina: Her neyse saysan iyi olur, ama lütfen son olsun!
Görüldü.
053*** kişisini engellediniz.
053*** sohbeti sildiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAR BU ŞEHRİ | Texting
Novela Juvenil🍹Sar Bu Şehri | Texting Yaşadığımız şehir sana, bana, çocuklarımıza yuva oldu. Sımsıkı sardı. Bu şehir onları sarsın, onlarda birbirlerini. (...) X: Sar bu şehri, Lina! Lina: Bütün şehrin yükü neden bana kalıyor acaba? X: O zaman beraber saral...