SAR BU ŞEHRİ | Texting

26.

🍹

SAR BU ŞEHRİ 🕯️

"Al sevgilim." Uraz'ın uzattığı kokteyl aldım ve bir kaç yudum içtim. Fon müzik başladı. Bir kaç çift dansa kalkmıştı.

" Hadi sevgilim dans edelim." Bana uzattığı eli tuttum. " Edelim sevgilim." Bana gülümsedi ve dans edilen alana doğru gittik beraber. Ellerini belime koydu, sımsıkı tutu.

Ellerimi boynuna doladım, sımsıkı tutum.

" Çok yakıştı ya, bayılıyorum sana." Yanağıma ve ardından burnuma kaçamak bir öpücük kondurdu. " Sen seçtin sonuçta." Dedim gülerek. " Diyorsun, hep ben seçeyim o zaman."

" Belkide." Ellerimi boynunda birleştirdim ve kafamı göğsüne yasladım. " Eee, burdan sonra ne yapıyoruz?" Dediğindeki imayı anlamıştım. " Sen evine, ben evime." Dedim gülerek.

" Bana alışmadın mı yani?" Kıkırdadım ve bir kaç saniye sessiz kaldım. Fon müziğe kaptırmıştım kendimi. " Tabi ki de alıştım Uraz. Ama sınava az kaldı, toparlama lazım. Artık haftaya son son okulda görüşürüz. Sınavdan sonra rahatız zaten." Saçımı öptü ve derin bir nefes aldı.

" Haklısın birtanem. Haklısın güzelim." Tekrardan kıkırdadım. " Heh, şöyle ol sevgilim. Huyuma git." Oda benim gibi kıkırdadı.

" Ben senim hep huyuna giderim. Yeterki iste."

Bir kaç dakikalık sessizlikten sonra merak ettiğim soruyu Uraz' a sordum. " Senin doğum günün ne zaman, hiç bunları konuşmadık."

" Aralık 30, seninki de 1 Temmuzdu." Bildiğine şaşırmamalıydım. " En sevdiğin renk?"

" Beyaz, krem. En çokta sende." Kıkırdadım. " Senin ki?" Diye sorduğunda şaşkınlıkla cevap verdim. "Nasıl bilmezsin, mavi."

" Peki ben soruyorum. Hmm," Bir süre düşündü. " Yemekten en çok hoşlandığın yemek?"

" Çorba olarak domates çorbası, birde soslu makarna. Ya senin?"

" Köfteli fırında patates, makarnayı bende severim bu arada." Çatık kaşlarla kafamı kaldırım ona baktım." Köfteli fırında patates ne?" Diye sordum. " Yani güzelim, soslu oluyor içinde hem patates hemde köfte oluyor. Annem hep fırında yapar. Ben sevdiğim için." Yutkundum ve bu yemeği hiç yemediğimin nedenini anladım.

" Bilmem hiç yemedim." Uraz, kafasını bana çevirdi ve çenemi tutu." Anneme söylerim bir gün yapar güzelim. Senin yapamadığın, ne varsa birlikte tamamlayacağız. Yarım kalan ne varsa onları bütünleyeceğiz. Tamam mı sevgilim?"

" Tamam," Dedim aynı zamanda kafamı sallayarak." Hadi gel şimdi biraz, oturalım güzelim." Birlikte Neşe'lerin yanına geçtik tekrardan. Bıraktığımız kokteyl'limizi elime aldım ve içmeye devam ettim.

" İyi misin Lina?" Neşe endişeyle, sormuştu bu soruyu. " İyiyim, yok bir sıkıntı." Neşe bu kez Uraz'a kaş göz işareti yapıyordu.

" Biz gidelim mi, yani sizin için sıkıntı olur mu?" Diye sordum. " Ne sıkıntı olacak kızım, siz gidin."

" o zaman Alperen Badem'i sen bırak eve." Alperen kafasını salladı. " Bırakırım abi."

" Hadi gidelim güzelim." Elimi tutu beni çıkışa doğru yönlendirdi.

Arabaya binip, yola çıktık. Daralmıştım, ciddi ciddi sıkmıştı beni." Güzelim özür dilerim benim yüzümden anneni hatırladın." Gülümsedim ve elini tutum. " Hayır sevgilim, biliyorsun annemle alakalı şeyler beni böyle yapıyor." Elimi dudaklarına götürdü ve öptü.

" Tamam güzelim, sen eve git dinlen bi. Sonra yarın konuşalım." Kafamı salladım ve durdurduğu arabadan indim. Uraz'da benimle birlikte indi.

" Yarın ben yazarım sana sevgilim." Kafasını salladı ve dudaklarımızı birleştirdi. Ona karşılık verdim, yine ve yeniden.

" Hadi git bakalım. Yoksa kopamıycam." Kafamı tekrardan salladım ve eve doğru yürümeye başladım. Anahtarı çevirip kapıyı araladım son kez Uraz'a bakıp el salladım ve içeri girdim.

🍹