SAR BU ŞEHRİ 🕯️
Bu gün son gün, iki yıl önce başladığım o yoğun çalışmanın son günü. Ben ise tek yapmaktan keyif aldığım şeyi yapıyorum.Elimde soğuk kahvemle İzmir denizini izliyorum. Hafif yüzüme vuran rüzgar bana keyif veriyordu.
Yarın tyt sınavı vardı. Öbür günde ayt. Bitiyordu. Ne olursa olsun bitiyordu.
Sonuç olumlu ya da olumsuz bitmişti.
Annemin istediğini gerçekleştirecektim. Yıllar önce Meva teyzeye ne olursa olsun ama kızım okusun Meva demişti. Kendi ayaklarının üzerinde dursun.
Duracaktım da.
Yutkundum ve kahvemden bir yudum aldım. Telefonumu çıkarıp, Uraz'a mesaj attım.
Yaklaşık bir saat önce sesli konuşmuş olsakta.
Lina:
Lina: Atacağım şimdi bunu Meva teyzeme.
Uraz çevrim içi.
Mesajı atar atmaz, WhatsAppa girmişti bile sevinçle sırıttım.
Uraz görüldü.
Uraz yazıyor...
Uraz:
Uraz: Kaynana diyen ağzını yerim. Bu cümleye de düştük.
Lina: Ama Uraz :(
Uraz: Efendim balım.
Efendim balım.
Lina:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAR BU ŞEHRİ | Texting
Teen Fiction🍹Sar Bu Şehri | Texting Yaşadığımız şehir sana, bana, çocuklarımıza yuva oldu. Sımsıkı sardı. Bu şehir onları sarsın, onlarda birbirlerini. (...) X: Sar bu şehri, Lina! Lina: Bütün şehrin yükü neden bana kalıyor acaba? X: O zaman beraber saral...