SAR BU ŞEHRİ 🕯️Uraz&Lina
Cuma
(Story)
( Sabah kahvaltısı 07.30'da yapılır.)
(@BarışUrazEsender)🍹
18.23
"Meva Teyzem ben iyiyim, asıl sen nasılsın." Telefonu açar açmaz dış kapıyı kapattım ve kendimi koltuğa attım. Saat akşamı bulmuştu.
" İşte kızım bildiğin gibi. Barış dedi, çiftliğe gidiyor musunuz?"
" Evet Meva Teyzem. Uraz yoruluyor şu sıralar baya, ondan dedik küçük tatil yapalım. Alaçatıda da yarım kalmıştı zaten." Dedim bir yandan çantamı ve üstümdeki ceketi koltuğa koyarken.
" İyi iyi kızım, gençsiniz zaten. Ben şey için aradım Lina."
" Ne için?" Diye sordum merakla." Anneannele konuşmak istiyormuşsun. Yani anneni merak ediyormuşsun diyeyim."
" Evet Meva teyze, annemi tanımak istiyorum. Uraz anneannenden anca öğreniriz dediği için, yoksa anneannemi görmek istemiyorum. Bu güne kadar hiç merak ettiler mi ki?" Yutkundum.
Duymaktan korktuğum bir cevaptı." Sen hep küçükken gelir giderlerdi. Senden öncede öyleydi. Ama hep bir sıkıntıları vardı vardı annenle. Annen öldükten sonrada geldiler ama yetimhaneye gittikten sonra ben bile göremez oldum Lina."
Neden ne değişmişti?
" Meva teyzem rica etsem, benim için anneannemle konuşur musun ben yüz yüze gelmiyim. Ben sadece annemin nasıl bir kadın olduğunu merak ediyorum. Ama en ince ayrıntısına kadar. Annemi tanımak istiyorum. Anlattığınıza göre çok ince ruhlu biriymiş. Ben o ince ruhlu kadını görmüş kadar tanımak istiyorum."
" Tamam kızım, ben anneannene ulaşıcam sen merak etme." Gülümsedim," Şimdiden teşekkür ederim Meva Teyzem."
" Asıl ben teşekkür ederim, hadi görüşürüz kızım ben seni haberdar ederim."
" Görüşürüz Meva Teyzem." Aramayı sonlandırıp, odama geçtim. Küçük sırt çantasına şortlarımı ve bir kaç tişört, crop koydum.
Fazlasına gerek yoktu zaten. Çok sık kullandığım makyaj mazemelerimi de koyup kapattım.
Uraz yedi gibi almaya gelecekti beni. Duşa girmemle çıkmam bir oldu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAR BU ŞEHRİ | Texting
Novela Juvenil🍹Sar Bu Şehri | Texting Yaşadığımız şehir sana, bana, çocuklarımıza yuva oldu. Sımsıkı sardı. Bu şehir onları sarsın, onlarda birbirlerini. (...) X: Sar bu şehri, Lina! Lina: Bütün şehrin yükü neden bana kalıyor acaba? X: O zaman beraber saral...