SAR BU ŞEHRİ 🕯️
Uraz: Geldim.
Lina: Çıktım.
Lina son görülme 15.06
Uraz son görülme 15.06
Dış kapıyı kapatıp evden çıktım. Uraz kapının önünde arabasına yaslanmış bir şekilde duruyordu. " Hoş geldin." Dedim yanına gider gitmez.
Beyaz tişört üstüne açık ten renginde olan bir kot ceket. Altına lacivert bir pantolon giymişti. Saçları aynı dünkü gibi ortadan ayrıktı.
" Hoş buldum güzelim."
Güzelin miyim gerçekten?
" Nereye gidiyoruz," Diye sordum." Gidince görürsünüz Lina hanım. He bu arada çok güzel olmuşsunuz. Fotoğrafta anlamıştım zaten çok güzel durduğunu."
" Teşekkür ederim," Dedim arabanın ön kapısını açtığımda." Sizde fena olmamışsınız." Dedim sırıtarak. " Oluru var diyorsun yani?" Koltuğa oturdum ve onunda sürücü koltuğuna oturmasını bekledim.
" Var var oluru kesin var." Sırıttı ve arabayı çalıştırdı.
Ben Uraz'ı yıllardan beri tanıyordum ama o yıllarda hep konuşmuş gibi rahattım. Samimiyeti ve bana olan sevgisi onun yanında beni huzurlu hissettiriyordu.
" Çok uzak değil, dimi?" Kafasını hayır anlamında salladı." On beş dakikalık bir yol var güzelim."
" Ne yapacağız peki?" Dedim gözlerimi ona çevirerek. " Sen bu sıralar çok mu meraklı olmaya başladın?" Dedi sırıtarak. " O zaman susuyorum ben." Dedim koltuğa yaslanıp önüme dönerken.
" Hayır konuş, yeterki konuş. Yıllar önce bu benim için hayalden ibaretti sadece." Dediğinde merakla sordum. " Ne hayalden ibaretti?"
" Karşına geçip seni seviyorum demek, ilk dateye çıkmak. Yüzün bir adım uzağında olması. Seni öpmek." Yutkundum. " Senin hayallerini gerçekleştiriyoruz desene. Başka ne hayallerin var?"
" Hmm," Dedi düşünür gibi yaparak. Gözleriyle bir şeyi işaret ettiğinde oraya çevirdim gözlerimi. Direksiyonu tutan elini gösteriyordu." Af buyur." Dedim aynı onun gibi. Bu tepkime sesli olarak gülmüştü.
Elimi uzattım ve direksiyonu tutan elinin üzerine koydum. " Hayallerin artık imkansız değil. Barış Uraz Esender."
" Yani bu bir evlenme teklifimi mi?" Dedi Uraz gülerek. " Ya Uraz ya." Dedim elimi elinden çekerek. Hızlıca geri tutu elimi. Bu kez diyerkinden daha sıkı.
" Ayrıca ben etmem sen edersin, o evlenme teklifini."
" Senin evet diyeceğin her şeyin teklifine hazırım." Dediğinde sırıttım. Eli elime kenetlenmiş gibi sımsıkı tutuyordu.
Onun hayalleriydi bunlar. Artık imkansız olmayan hayalleri.
Cidden on beş dakika sonra bir göl kenarına gelmiştik. Uraz arabayı park etti. Ondan önce inip, etrafımıza baktım. Ağaçlarla kaplı bir yerdi. Ama gölün kenarı çevrilmiş. Ve yol yapılmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAR BU ŞEHRİ | Texting
Fiksi Remaja🍹Sar Bu Şehri | Texting Yaşadığımız şehir sana, bana, çocuklarımıza yuva oldu. Sımsıkı sardı. Bu şehir onları sarsın, onlarda birbirlerini. (...) X: Sar bu şehri, Lina! Lina: Bütün şehrin yükü neden bana kalıyor acaba? X: O zaman beraber saral...