🍹Sar Bu Şehri | Texting
Yaşadığımız şehir sana, bana, çocuklarımıza yuva oldu. Sımsıkı sardı. Bu şehir onları sarsın, onlarda birbirlerini.
(...)
X: Sar bu şehri, Lina!
Lina: Bütün şehrin yükü neden bana kalıyor acaba?
X: O zaman beraber saral...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
AlperenHaktan: İstanbul güzelsin ha?
LinaNazDuran BarışUrazEsender NeşeAkça BademEsender ve diğer 200 kişi beğendi.
Yorumlar kapalı.
( 1 gün önce)
Pazartesi
" Bıktım şu sınavlardan ya." Diyerek geldi Neşe masaya oturdu. Okul bahçesindeki banklardan birinde oturuyorduk.
" Eee kızım son sınavlarımız zaten." Dedi Alperen'de. Neşe tam karşıma oturmuştu kaş göz işaretlerini görünce kafamı çevirdim. Uraz Badem'le beraber bize doğru geliyordu.
" Bademi seviyor musunuz?"Diye sordum istemsizce o kavgadan sonra ön yargı oluşmuştu bende." Tabi ki de kızım hep onla takılırız. Yani takılırdık. Uraz istediği için. Madem sevdiğini itiraf etti. O zaman oda bize katılsın."
Aşamadığım ön yargılarım vardı.
" Nasıldı sınav, geçin oturun abi." Dedi Alperen. " Eh işte." Demekle yetindi Uraz. Ben sadece gülerek bakıyordum. Badem Neşe'nin yanına oturmuştu Uraz'da benim yanıma.
" Nasılsın güzelim." Alışmam biraz zor olacaktı galiba. " İyiyim, sen?"
" İyi. Alperen bir ara özel konuşalım abi." Alperen kafasını sallamıştı sadece. " Ne o gizli gizli ne konuşacaksınız?" Diye sordum Uraz'a dönerek. " Gizli değil güzelim, önemli sadece." Çatık kaşlarla bir süre ikisine de baktım. Daha sonra Badem'le Neşe'ye çevrilmişti gözlerim. Aşırı iyi anlaşıyorlardı.
" Badem, seninle güzel bir başlangıç yapamadık maalesef." Dedim ona bakarak. " Maalesef," Dedi. " Ama önemli değil. Geçip gitti." Kafamı salladım. " Senin içinde sıkıntı yoksa, sorun da yoktur o zamana." Dedim.
" Aynen." Dedi ve Neşe'ye bir şey sordu. Hiç oralı olmadan masada duran telefonumu aldım ve öylesine takılmaya başladım.
Uraz'ın da telefonuma baktığını biliyordum. Instagram'a girip sayfayı yeniledim. Bir kaç takip ettiğim kişilerin profiline baktım.
" Burak kim?" Dediğini duydum Uraz'ın. "Mahalleden, komşum." Dedim gülerek. " Ne biçim komşu o, takip etmeler falan. Postlarınıda beğeniyor mu?" Diye sordu Uraz oturduğu yerde bana dönerek.
Kıskanıyor muydu o?
Evet, evet kıskanıyordu.
" Arada konuşuyorduk, o da istek attı bende kabul ettim."
" Takipleşmenize gerek yok, gözüm tutmadı zaten." Çocuğun fotoğrafını düzgün görmemişti bile.
" Görmedin ki nasıl tutmadı?" Dedim merakla. " Tutmadı işte, çıkar sen onu çıkar."
Takipçilerime girip Burağı çıkardım." Oldu mu? "
" Oldu oldu, güzel oldu." Daha deminki yüz ifadesi yoktu. Keyiflenmişti. Oda telefonunu çıkardığında bende önüme döndüm.
Üstten gelen bildirimle sohbetlere girdim.
Uraz: Bir saniye sonra işim var diyerek kalkıyorum. Sende tam üç dakika sonra kalk.
Attığı mesaja sırıttım. Anlaşılmasın diye yüz ifademi değiştirdim.
Lina: Sen gizli işler çevirmeyi çok seviyorsun he?
Uraz: Kalkıyorum güzelim.
Uraz çevrim dışı.
" Ben sahaya gidiyorum. Size iyi oturmalar." Dedi Uraz ayağa kalkarken. " Bende geleyim abi, dur."
" Yok zaten çok durmiycam, gelmene gerek yok Alperen." Kıvıramıyordu, ben kalkınca anlaşılacaktı. Kıkırdadım. " İyi abi tamam o zaman." Dedi bir şeyleri anlamış gibi olan ses tonuyla. Neşe ve Badem'de gülerek ikisinin konuşmasını dinliyorlardı.
Uraz okulun arkasından sahaya doğru yürümeye başladı. Telefonuma çevirdim geri kafamı.
Lina: Ben oraya nasıl gelicem Uraz.
Uraz: Gelirsin arka kapıdan güzelim.
Lina: Gelmiycem Uraz.
Uraz: Güzelim bekliyorum.
Lina: Vazgeçtim.
Uraz: Kaçırırsın.
Lina: Neyi?
Uraz: Sımsıkı sarılmamı.
Lina: Geliyorum.
Lina çevrim dışı.
" Ben gidiyorum." Diyerek ayağa kalktım bat diye. " Ne oldu Lina bir sıkıntı mı var?"
" Yooo, bir şey aklıma geldi. Gidip geleyim halledip." Merdivenlere yönelip aşağı kata indim ve arka kapıdan arka bahçeye çıktım. Uraz sahanın içindeki köşede kalan çimenlerin üstüne oturmuştu.
Sessiz olmaya çalışarak arkasından gittim ve iki elimlede gözlerini kapadım." Güzelim, geç kaldın ama ya." Dedi mutsuz çıkan sesiyle. Ellerimi çektim ve yanına oturdum. " Napıyım ne işin var sorgularını geçmek zor oldu." Kıkırdadı ve beni kollarının arasına aldı.
" Burasının manzarası çok güzelmiş ya." Dedim hafifçe gözüken İzmir denizine bakarak. " Evet güzelim, aynı sen gibi." Kıkırdadım ve kollarımı boynuna dolayıp bende ona sarıldım.
" Şu bir kaç günde tattığım bir duygu var Uraz?"
" Neymiş o?"
" Huzuru, senle birlikte huzuru tadıyorum." Kafasını kaldırıp, bana baktı. " Başka hangi duygular var, benle birlikte gelen."
" Sen çok beklersin itirafı." Dedim gülerek. " Bozuşuyoruz ama güzelim."
" Bozuşmayalım." Dedim, elimi yüzüne koyarak. Yanağına küçük kaçamak bir öpücük kondurdum." Bozuşmayalım."
" Sende söyle o zaman güzelim." Dudağımı büktüm ve inatçılığımı sürdürüp sustum.
