Chapter 28: Games and Poisions
TW: Some contents here includes graphic violence, deaths and trigger warnings. Readers advice is to leave this chapter. Skip if you must. Read at your own risk. Thank you.
Pinanood ko sina Maynard at Ken na lumalaban. Sila na naman ang pinag-duo. May ibang kutob talaga ako sa kanya sa hindi ko malamang dahilan. Hindi ko lang alam kung dapat ko bang pagtiwalaan siya.
"What are you thinking?" biglang sabi ni Harry na gising na pala.
"Nothing."
"Something's bothering you. Tell." pag uutos pa nito at nakatingin sa akin na naghihintay ng sagot.
"Do I really need to tell everything to you, Hermano? You can't even give me my fucking answers." biglang inis na sabi ko. Hindi ko alam kung bakit naiinis ako tuwing ganyan siya.
"We've already talk about this, Morgana. Makikinig ako sa ayaw at sa gusto mo. Kukulitin kita hanggang sa sabihin mo. Alam kong galit ka sa akin at naiintindihan kita. Sasabihin ko ang nalalaman ko sa bawat tanong mo. Basta ipangako mong wag kang maglihim sa akin ng nararamdaman mo." seryoso nitong sabi sa akin. Mga ilang minuto pa kami nagtitigan. Our eyes are fighting with icy glares but we know how we feel to each other.
Bumuntong hininga ako. "Fine. Aside sa problema ng pagkatao ko ay hindi ko maintindihan bakit tayo nandito sa headquarters? Why did Abuelo agreed to all of this?"
This headquarters is an agent organization. A private agent organization called Casa Simmons Agency. Aside from my family affairs ay naturingan rin itong agency sa mga private personell na nangangailangan ng agents namin.
CSA, was from my dad organization. Namana niya ito sa papa niya na lolo ko. It started with just a private family organization not until other big time families and stockholders saw potential how our security work kaya naging private agency ito. It's also a legal agency since the government know about it, but they're not affiliated on it. Labas na sila at wala rin silang panghahawakan.
Napaka confidential ng lahat na nandito at iilang tao lang ang may alam sa agency namin. Mga agents namin ay kumikilos ng hindi nagpapakilala at shadow lng ng mga piling personell na tinanggap namin para bantayan sila. Kulang nalang mabansagan ng ninja sila eh.
Simula nung namatay si daddy saka ko na lang nalaman na pinangalan pala sa akin ang lahat ng mana niya. Mula sa inheritance ng yumaong mga magulang niya at kanyang sariling mana ay napunta sa akin lahat. Sa akin rin lahat napunta ang lahat ng responsibilidad. May mga iba pang kapatid si daddy pero dahil complicated ang family nila at di sila nagkaka ayos-ayos na magkakapatid ay siya ang pinagkakatiwalaan kahit hindi siya yung panganay. Siya rin kasi ang naiwan at nag alaga sa mama niya at unang namatay yung papa niya nung maliliit pa sila.
Si Lucian Simmons ay tatay ni daddy. Isang politiko na may pag aari ng ibat-ibang lupain at kaya niya naipatayo itong CSA. Si Ingrid Middleton-Simmons naman ang nanay ni daddy at businesswoman ang trabaho nito. May factory na pinyahan ang namana ni Ingrid sa mga magulang niya. Yun bang nag eexport sa iba't-ibang kumpanya.
Ang business Middleton-Simmons ay nag merge simula nung nagpakasal sila at nanganak. Ang ibang mana ay napunta sa mga kapatid ni daddy pero ang CSA ay napunta sa kanya. Hindi rin alam ng mga kapatid ng daddy ko dahil nilihim ito ng ama niya. Bawal ipagkatiwala at ipagsabi ng ganun-ganun lang.
Aside sa CSA, nagtayo ng business si daddy sa pag i-import at export ng mga junk food. Hindi lang junk foods ang meron at may iba't-ibang klase ng pagkain o pang-inom katulad ng makikita mo sa mga tindahan. Dahil may alam naman si daddy tungkol sa business ng lola at mama niya ay naisipan niyang mag tayo rin ng sariling sikap niya. Kilala ang company ni dad na Simmons Corporation as one of biggest exporters sa Pilipinas.
BINABASA MO ANG
Chronicles of HIRAWEI: The Owl Phases
FantasyIt started in midsummer where magic rarely appears. A struggle between humans and nature by combining man-made structures with elementals, charms, flora, and fauna, all coexisting in a forced, urban manner. The only way you'll see is the solitary tr...