Chapter 8: Little White Lies
Morgana's P.O.V.
After being spaced out, I didn't notice Florence & Kim is trying to call my attention.
"Hey. You okay?" sabi ni Florence habang hawak ako sa balikat.
I immediately remove all my unnecessary thoughts causing me to overthink things. "Okay lng." tipid kong sabi.
Bigla naman niya akong niyakap sa di malamang dahilan. Nagulat ako sa ginawa niya. "I miss you, Besty. I miss you so damn much." aniya na parang naiiyak.
Ang drama talaga nito tsk. Kung maka-miss parang hindi niya ako mabitawan kanina pa sa yakap. "H-Hey! Tumigil ka na." sagot ko.
Binitawan niya naman ako pero hindi parin naalis ang dalawang kamay niya na nakahawak sa balikat ko. "Problema mo ba? Papatayin mo ba ako sa yakap ha?" panghihingalo kong sabi habang may pa ubo ng konti.
Ano ba problema nitong babae nito ngayon? Tinignan lang naman ako sa mata. "Tumigil ka nga, Florence! Ang weird mo!" confused kong sabi habang iniiwasan ang kanyang titig.
"D-Di mo ba ako namiss?" pang mukhang batang niyang sabi.
"Tsk. Na miss rin kita. Oo, Sobra. Pero tumigil ka, na weweirduhan ako sayo."
"YIEEEEEE!" akmang yayakap na naman siya pero mabilis akong tumagilid habang may nakakita akong tyempo para umalis sa kinalalagyan ko. Jusq! Baka ikamatay ko na talaga to. Nasubsob naman siya sa upuan at tawa ng tawa ang mga kasamahan namin habang ako gulat na napatingin sakanya.
Hindi ko alam kung matatawa ba ako o maawa pero masakit yun ah. Hinawakan naman ako sa balikat ni Kim.
"Hayaan mo yan bro. Nag dra-drama lang yan." aniya.
"Besty naman eh! Sige tawa pa!" inis niyang sabi habang may pa padyak-padyak pa. "Nagulo na buhok ko!" habang inaayos niya ang nagulo niyang mahabang buhok.
Wala akong kasalanan niyan. Umiwas lang ako.
"Tigilan mo na kasi sa kakayakap si Morgana. Para namang hindi natin siya makakasama." sagot ni Kim sakanya. "Ang drama mo kahit kailan."
Lumapit naman si Dexter at ginulo pabalik ang buhok ni Florence. "Ayan kasi! Hinay-hinay din." may patawa-tawa pa niyang sabi.
Ngayon mukhang namumula na sa asar ang mukha ni Florence. Pinagkaisahan ba naman. Ang dali lng talaga nito maasar, eh.
"Hey! Try it once again and I'll literally slit y'all throats. Kahit mga gago ko pa kayong kaibigan. Naturingan pa naman." inis niyang sabi habang masama ang titig kay Dexter.
"Whoa! Easy. Easy. Binibiro ka lang naman." taas kamay na sabi ni Dexter habang natatawa pa rin. "Di nga nagalit si Morgana sa kakayakap mo."
Florence just rolled her eyes. "Duh? She can do more worst than everyone else in this room." natahimik naman ang buong silid at nakatingin sakin na may pagtatanong.
I just shrug. Nilagay ko lng ang dalawang kamay ko sa bulsa ng shorts ko. I didn't bother to respond.
"Anyways!" Florence clap to get everyone's attention. "Why don't we start for Morgana to know informally, the others we have here?" we just respond to her with a boring look.
"Great." she rolled her eyes again. "What I meant is that, alam naman na ni Besty ang mga pangalan nila recently but not their personality. Since makakasama na niya sila, why not getting to know each other diba?" pagkukumbinsi niya sa iba. "And after that, we will accompany her sa mga dapat niyang malaman tungkol sa lugar na kinatatayuan niya." sabi niya bakas sa mata ang excitement. Oh, right. Is that even good news?
BINABASA MO ANG
Chronicles of HIRAWEI: The Owl Phases
FantasyIt started in midsummer where magic rarely appears. A struggle between humans and nature by combining man-made structures with elementals, charms, flora, and fauna, all coexisting in a forced, urban manner. The only way you'll see is the solitary tr...