Chronicles of HIRAWEI: The Owl Phases

Chapter 3

Chapter 3: Right Round

Totoo ba talaga ang nangyari?

Sobrang bilis ng tibok ng aking puso ang nararamdaman ko ngayon.
Ang bilis nang pangyayari di ko pa din ma sink in lahat ng naganap kanina.

Hello? Natural lng na mag react ako ng ganito!
Parang kusang huminto ang oras nang nangyari yun. Nanaginip ba ako? Kung panaginip man to kailangan ko na magising.

Apo...

Lolo? Tinatawag ba talaga ako ni lolo? Nanatili pa rin akong nakatayo sa kinatatayuan ko.

I tried to move my entire body but I can't feel any. Ano bang nangyayari? Ba't di ko magalaw yung katawan ko? I was stood there frozen helplessly ask for help.

I was shouting for help but the people at a distance never bother to look a glimpse at me, I was desperately crying for someone to come.

I feel dizzy because of the shouting and trying to comprehend the situation I did but then I realize it was just only my head whose been talking.
I can't even open my mouth! I tried to speak but I couldn't hear any of my voice.

ANO BA ANG NANGYAYARI?!

I feel paralyzed at the moment. Naramdaman ko nalang na may tumulo na palang luha sa mata ko then I started to panicked when I heard loud noise of a car BEEPING.

Please someone save me.

I was trembling. Feeling ko katapusan ko na kahit anong pilit na galawin ang aking katawan hindi parin ito kusang gumagalaw. Na hi-hysteria na ako kung ano ang mangyayari sakin.

Apo! Morgana!

Boses ni lolo ang naririnig ko sa kung saan, parang kinakausap niya ako sa aking isip.

Lolo! Ano ang gagawin ko? Nasan ka? Ba't di kita makita?!

Papalapit nang papalapit ang busina nang sasakyan na narinig ko.
Mababangga na yata ako. Pinikit ko nalang ang aking mga mata.

"MORGANA ARIANRHOD! GUMISING KA NA!"

Naging klaro na yung tinig ng pagsigaw ni lolo na ma awtoridad na tugon. Naramdaman ko lng na niyugyog ako. Teka..? then I realized.

"AHHHH! *coughs* LOLO!" minulat ko ang aking mga mata.
Hingal na hingal habang hawak hawak ang aking dibdib. Gasping hardly for air like I was being reborn.

Nilibot ko ang aking paningin. Nasa sasakyan parin ako. Tumambad ang mukha ni lolo sa tabi ko na nag aalala na napipikon.

Anong nangyari?! PANAGINIP LANG BA YUN?

"A-Ano ba ang na-nangyari lo?" utal na utal na pagsabi ko.
I'm so confused right now. No way...

"Dios mio!" (My godness!) bumalik lahat ng systema ko sa realidad nang marinig ko na gumamit si Lolo ng salitang spanish.

Napaupo ako ng maayos at sunod-sunod na pag lunok habang dahan dahan nilingon ang gawi ni lolo.

Ano ba kasi ang nangyari?!

Ito ang isa sa pinaka katakutan ko kay lolo pag gumamit sya ng ibang lengwahe. Kita mo sakanyang mga mata na ubos na ang pasensya.

Parang di sa oras lalapain ka talaga!
Jusq! Litong-lito na kasi ako sa nangyari eh. Lamunin mo na ako lupa.