The Quiet Boy: The Prologue [COMPLETED]

XXXII

Chapter Thirty Two:

I jolted awake. Sweat trickled my forehead as I looked around. Jeremiah's presence immediately gave comfort to me. His mere presence alone made my body and mind felt overwhelmed.

Panaginip?

Nasa kwarto ulit ako. Napatingin na rin ako sa suot ko at nagtaka na iba ang suot kong damit. "Huh?"

"Ano yun, Lyra?" tanong ni Je kaya umiling lang ako.

Pinunasan ko ang pawis ko nun na huminga pa nang malalim. "Masamang panaginip.."

I couldn't help but to pout. The dream felt realistic. Kung baga nandun talaga ko. Pero hindi rin naman ako nagdodoubt na panaginip yun pero kasi ang imposible mangyari. Paano agad ako nahanap ni Jeremiah? Paano niya nagawa yun sa lalake? Paano nandilim mukha niya nung makita namin siya? Ano na nangyari pagtapos nun? But I really don't know. Kasi hindi lang naman ito yung unang beses na napaginipan ko si Jeremiah na parang ibang tao. So can you really blame me kung mag doubt ako?

He isn't that scary in real life. I whole heartedly believe it was a dream.

"Anong oras na?" tanong ko na lang na napangiti kay Jeremiah bago lang yumakap nang mahigpit.

I felt scared but nevertheless I felt happy kahit na nasa panganib ako, naisip ko pa rin na sasagapin niya ko. Pero ayokong pumatay siya.. though if he has to..

"Hm, gabi na. Ano bang nangyari sa'yo? Tinulugan mo na lang ako eh~" natawa pa siya bago ko pa maramdaman na yumakap siya nang mahigpit sakin. "Hinintay kita sa lobby pero hindi ka na bumaba kaya bumalik ako dito. Nandito ka lang sa kwarto mo, tulog. Kung sinabihan mo kong matutulog lang pala muna tayo ngayon, we could have just stayed in and cuddled. I'm more than okay with that."

"Sorry," parang bata ko pang sagot na tumingin sa kanyna na pinisil ang dulo ng ilong niya. "Baka sobrang pagod ko lang na hindi ko namalayan na nakakatulog na lang ako bigla."

"Buti na lang dito ka nakatulog." nginitian niya ko. "Kapag sa labas ka pa nakatulog, baka ano pang mangyari sa'yo."

"Nanaginip ako.. na pababa na raw ako. Sinuot ko yung dress na gusto ni mama para maimpress ka naman sakin." sabi ko na rin na kinapa pa kung nasaan ang kamay niya para hawakan. "Tapos may dalawang lalake sa elevator. Ang weird nila, kinakausap nila ko. Pero sabi ko na mag iikot kami ng boyfriend ko, mag iikot tayo. Hindi ko na nagustuhan yung ere sa loob kaya wala pa sa lobby bumaba na agad ako ng elevator. Pero nakasunod pa pala sila."

Dito na bumuhos ang luha ko at nginig ng katawan ko. Kasi hindi talaga maalis sakin na parang totoo yung panaginip ko. Na nahahawakan ako ng mga lalake na yun ng madudumi nilang kamay. Parang gusto kong maligo. I want to scrub my entire body. Kahit na hindi totoo yun, iba pa rin sa pakiramdam lalo na wala ka pang magawa sa pangyayari na 'yun.

I feel dirty.

Hinawakan ni Jeremiah ang magkabila kong pisngi kaya nakatingin lang talaga ko sa kanya nang diretso. "Tapos anong nangyari?" tanong niya pa, ang boses niya mahinahon. Para siguro din pakalmahin na ko.

"Ano.. pinunta nila ko sa isang kwarto, tinulak sa kama.. and they t-took advantage of me! Je, I feel so dirty!"

Nagpapanic na ko nun kaya pati paghinga ko hindi ko na rin macontrol. Everything felt so heavy, so- even I can't explain what I was feeling right now. It was too much for me that I started crying more than I should have. It was really traumatising.

"Shh, baby.. it's not real. It's not real, okay?" pagpapakalma pa ni Jeremiah na niyakap ako nang mahigpit. "You're safe. Hindi ko naman hahayaan na may mangyari sa'yo."