Yarı sarhoş yarı aşık evine döndüğünde öylece yatağa serdi yorgun bedenini. Odası karanlığa gömüldüğü an gözleri gönül tapınağının duvarlarına genç kızın güzel silüetini çizmeye başlamıştı bile.
Kapısında tıpkı bir koruyucu gibi durarak içeriye kims...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⫷ 𝕐𝔼ℝ𝔸𝕃𝕋𝕀 𝕊𝔼𝕍𝔻𝔸𝕃𝕀𝕃𝔸ℝ𝕀⫸
Döne döne uyumaya çalışırken bir an evvel rüyalara sürüklenmek istese de Sevda'nın deniz gözleri onu boğmaya başladığında oflayarak yatağından çıktı. Araya araya ulaşamadığı Ateş'i nerede bulabileceğini az çok tahmin edebiliyordu. Üzerini giyinip evden ayrıldı. Arabasını valeye teslim ederek pavyondan içeriye adımını attı. Tahmin ettiği gibi Ateş ve o konsomatris kız bir masada baş başa oturuyorlardı.
Ateş bu kızı, kendisini küçük yaşta terk eden annesine çok benzetiyordu. Alpan'a annesinin fotoğrafını gösterdiğinde bu benzerliğe o da çok şaşırmıştı. Aslında kızın adı Petek'ti fakat Ateş ona annesinin ismi ile sesleniyor, ona Omay diyordu. Petek bu ismi de kabul etmişti. Onun için sorun bile değildi.Zaten Petek dışında pavyonda çalışan hiçbir kadın kendi ismini kullanmıyordu.
Alpan masaya gidip Ateş'in yanına otururken yanındaki kıza da bir baş selamı verdi.
"Önemli bir şey olsa ulaşamayacağız sana. Neden açmıyorsun?"
"Duymadım müzik sesinden. Hiç bakmadım da. Bir şey mi oldu? Sen gelmezdin buraya."
Alpan'ın bu pavyona ikinci gelişiydi. İlk gelişleri meraktan olmuştu. Ortam onu sarmamıştı ama Ateş o gece Petek'i gördükten sonra sık sık gelir olmuştu. Petek artık Ateş'in geldiğini görünce onun çağırmasını beklemeden gidip masasına oturuyordu. Başka hiçbir kızı çağırmazdı Ateş masasına.
Ateş'in bu ilgisi, sevgisi, koruyucu tavırları Petek'in hoşuna gidiyordu. Alpan bazen soruyordu, "Yok mu hâlâ aranızda bir şeyler?" Ateş ise "Bu mümkün değil," diyordu. "Ona o gözle bakamam ben."
Petek, sevgiye ve şefkate olan açlığını Ateş'le; Ateş ise annesine olan özlemini Petek'le gidermeye çalışıyordu.
"Bir şey olmadı," dedi Alpan. "Sadece biraz sıkıldım."
"İçki söylesene kendine."
Alpan kendisine içki söylerken bir alkış koptu. Pavyonun travesti şarkıcısı Sultan sahneye çıkıyordu. Aynı zamanda Azat da mekana giriş yaptı.
Herkes Sultan'ın şarkıları eşliğinde içki içip sohbet ederken Sultan'ın gözleri hep Alpan'ın üzerindeydi.
Azat'ın ise, davetsiz bir misafirle başı dertteydi. Çağırılmadan gidip onun masasına musallat olan yeni konsomatris, yanağından makas alıyor, adamı sıkıştırıp duruyordu.
"Yav bacım, bir dur Allah'ını seversen."
Alpan ile Ateş, Azat'ı izleyip kahkahalarla gülüyorlardı. Petek kırgın ve üzgün olsa da Azat'ın bu halleri onu da gülümsetmişti.
