Yarı sarhoş yarı aşık evine döndüğünde öylece yatağa serdi yorgun bedenini. Odası karanlığa gömüldüğü an gözleri gönül tapınağının duvarlarına genç kızın güzel silüetini çizmeye başlamıştı bile.
Kapısında tıpkı bir koruyucu gibi durarak içeriye kims...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya: Azat
⫷ 𝕐𝔼ℝ𝔸𝕃𝕋𝕀 𝕊𝔼𝕍𝔻𝔸𝕃𝕀𝕃𝔸ℝ𝕀⫸
Müdür, Spylock'tan yazdığı bir mesajla Azat'ı sorgu odasına götürüp işkence ile konuşturmalarını emrettiğinde Alpan sıkıntılı bir nefes verdi.
Belli ki müdür Azat'ın Mirza ile arkadaş olduğunu öğrenmişti.
Azat'ın işkence ile asla konuşmayacağını biliyordu Alpan. Bu tarz bir yaklaşım onda ters teperdi. Fakat bunu yapmaya da mecburdu. Arabasını çalıştırdığı gibi Ateş'i aradı.
"Müdüre Azat'ın Mirza'yı tanıdığını sen mi söyledin?"
"Yok, ben bir şey demedim. Aramızda kalsın demiştin ya."
"Anladım. Hazır olun, yarın gece Azat'ı alacağız."
🕸
Azat o gece pavyona gitmek için evinden çıktığında daha arabasına binemeden arkadan gözleri bağlanarak apar topar Jitem aracına bindirildi.
"Beyaz Toroslu günlere geri mi döndük?" dedi Azat.
"Altındaki arabanın konforu Torosu mu andırıyor sana?" dedi Alpan arabayı döndürürken. "Level atladık diyelim. Ölüm arabaları Toroslar değil artık."
Azat gülümsedi. "Alpan," dedi. "Tam da tahmin ettiğim gibi."
"Niye ilk beni düşünüyorsun? Senin başka hasmın yok mu? Mesleğini unuttun galiba? Sen bir mafyasın."
"Ve sen de şu an bir mafya babasını kaçırdığının farkındasın. Yürek yedin?"
Alpan alay edercesine güldü. "Kusura bakma Azat baba," dedi gaza yüklenirken. "Gözlerini de bağladık ama nereye götürüldüğünü bilmemen gerek."
Azat o an sustu ve bir daha yol boyu hiç konuşmadı.
Alpan "Ayrıca," diye devam etti konuşmasına. "Dönerken de aynısını yapacağız mecburen. Seni evine bıraktığımız zaman sen kendin açarsın artık gözlerini."
Azat hâlâ sessizdi.
"Normalde bunu yapmayız biliyor musun? Yani sorguya aldığımız kişileri pek evine bırakmak gibi bir huyumuz yoktur. Onların gittiği yer başka bir yer olur genelde." Yanında oturan Ateş'e bakıp göz kırptı.
Azat sessizce oturuyordu.
"Dilini mi yuttun lan, konuşsana," dedi Alpan, dikiz aynasından ona bakarak. "Ağzını bağlamadık, gözünü bağladık."
Azat cevap vermeyince Alpan da sustu. Birkaç kez daha muhabbet açmayı denese de sonunda o da vazgeçti. Azat'ın ne yapmaya çalıştığını anlamıştı.
