လက်ဖဝါးပြင်ထက်က ကမ္ဘာ
မူရင်းစာရေးဆရာ - Ergenအခန်း (၅၂၁) - မန္တန်စစ်သည်တော်တစ်ယောက်
ဝမ်ပေါင်လဲ့မှာ သူ့ကိုယ်သူ ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်း အပြည့်ရှိပါသော်လည်း ထိုရုပ်အလောင်းနှင့် သူ၏ အသိအမှတ်ပြုတံဆိပ်ပြားကို မြင်လိုက်ရသောအခါ အသားများ တဆတ်ဆတ် တုန်ရီလာရပြီး အသက်ရှူသံများ မြန်ဆန်လာတော့သည်။ သို့သော် သူ၏ အနီးတွင် ဘေးအန္တရာယ်ကြီးတစ်ခု ပေါ်ပေါက်လာတော့မည့်အလား ခံစားလိုက်ရသဖြင့် စဉ်းစားတွေးတောနေရန် အချိန်မရှိလိုက်ပေ။
ဝမ်ပေါင်လဲ့မှာ ထိုအန္တရာယ်ကြီးအား အာရုံခံမိလိုက်သည်နှင့် ထွက်ပြေးရန် ပြင်လိုက်ပါသော်လည်း အသိအမှတ်ပြုတံဆိပ်ပြားကြောင့် အငိုက်မိသွားခဲ့သဖြင့် ခြေတစ်လှမ်းခန့် နောက်ကျသွားခဲ့ရ၏။ ထို့ကြောင့် သူသည် အချိန်မီ ဆုတ်ခွာနိုင်ခြင်း မရှိတော့ပေ။ ထိုနေရာမှ ဒဏ်ရာအနည်းဆုံး အနေအထားဖြင့် ပြန်လည်ထွက်ခွာလိုသော သူ၏ အစီအစဉ်မှာလည်း ပျက်ပြားသွားရတော့သည်။
အနက်ရောင်အလင်းတန်းကြီးမှာ ထစ်ချုန်းသံများ မြည်ဟည်းကာ ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် သူ၏အနီးသို့ ချဉ်းကပ်လာပြီး သုံးရောင်ခြယ် ဓားပျံလေးနှင့် ရိုက်ခတ်သွား၏။ ထိုအခါ ၎င်းမှာ ကြီးမားသော ပြင်းအားတစ်ခုနှင့် ရိုက်ခတ်မိသွားသကဲ့သို့ ဖြစ်သွားပြီး တုန်ရီသွားရတော့သည်။ ထိုအချိန်တွင် အနက်ရောင်အလင်းတန်းကြီးမှာ အလင်းတန်း ဆယ်ခုအသွင် ခွဲထွက်သွား၏။ ၎င်းတို့မှာ တစ်ခုနှင့်တစ်ခု လိမ်ယှက်ကာ အရပ်မျက်နှာအနှံ့မှနေ၍ ဝမ်ပေါင်လဲ့ဆီသို့ ဦးတည်လာကြတော့သည်။ ထိုအလင်းတန်းများမှာ သူ့အား အပိုင်းပိုင်းပြတ်သွားအောင် ဖြတ်တောက်ပစ်မည့်ပုံပင်။
ဝမ်ပေါင်လဲ့မှာ အသက်အန္တရာယ်နှင့် ရင်ဆိုင်နေရပြီဖြစ်၍ အသံကုန်အော်ဟစ်လိုက်ပြီး မန္တန်လက်ကွက်များ ဖော်လိုက်၏။ ထိုအခါ သုံးရောင်ခြယ်ဓားပျံလေးနှင့် ဖဲကြိုးလေးတို့မှာ ဝင်းလက်တောက်ပလာ၏။ သူ၏ ဓမ္မလက်နက်များမှာ ၎င်းတို့၏စွမ်းအားများကို တစ်ပြိုင်နက်တည်း ထုတ်လွှတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဝမ်ပေါင်လဲ့၏ ခန္ဓာကိုယ်ထဲတွင် ရှိနေသော အမှောင်အမြုတေမှာလည်း အမှောင်မီးတောက်တစ်ခုအား အပြင်ဘက်သို့ ထုတ်လွှတ်လိုက်၏။ ထို့အပြင် သူသည် သူ၏ ထာဝရလျှပ်စီး အသွင်ပြောင်းပညာရပ်ကိုလည်း အစွမ်းကုန် ထုတ်သုံးလိုက်သေးသည်။ သူ၏ အပြင်ခန္ဓာကိုယ်မှာ ထိုစွမ်းအားများအားလုံးကို တောင့်ခံပေးထားသောကြောင့် သွေးချီများမှာ မိုးကောင်းကင်ပေါ်သို့ မြင့်တက်သွားကြ၏။ နောက်ဆုံးတွင် သူသည် အနက်ရောင်အလင်းတန်းဆယ်ခု သူ့အား အပိုင်းပိုင်း မဖြတ်တောက်နိုင်ခင် အချုပ်အနှောင်နယ်မြေကြီးထဲမှ ထွက်ပြေးလွတ်မြောက်သွားတော့သည်။
BẠN ĐANG ĐỌC
လက်ဖ၀ါးပြင်ထက်က ကမ္ဘာ (သို့)ဖက်တီးလေး နှင့် သူ၏မိတ်ဆွေများ (၀မ်ပေါင်လဲ့) book 1
Phiêu lưuသက္ကရာဇ် ( ၃၀၂၉ ) ခုနစ်တွင် ကမ္ဘာကြီး၏နည်း ပညာများ လျင်မြန်စွာ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်လာခဲ့သည်။ နယ်နိမိတ်ကန့်သတ်ချက်များလည်း မရှိတော့ဘဲ ပြည်နယ်များအားလုံး စုစည်းလာရာ ပြည်ထောင်စု ခေတ်သစ် စတင်လာလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် မိုးကောင်းကင်အလွန်မှ ဓားကြီးတစ် စင်း ပျံသန်...