လက်ဖ၀ါးပြင်ထက်က ကမ္ဘာ (သို့)ဖက်တီးလေး နှင့် သူ၏မိတ်ဆွေများ (၀မ်ပေါင်လဲ့) book 1

641 - 645

လက်ဖဝါးပြင်ထက်က ကမ္ဘာ
မူရင်းစာရေးဆရာ - Ergen

အခန်း (၆၄၁) - နတ်ဘုရား အသိစိတ်များ

ဝမ်ပေါင်လဲ့မှာ သူ၏ ရင်ထဲမှ ခံစားချက်များကို ချုပ်တည်းလိုက်ပြီး ဘေးဘီဝဲယာအား အကဲခတ်လိုက်၏။ ထို့နောက် သူသည် သူ၏ ညာဘက်လက်ကိုမြှောက်ကာ ရုတ်တရက် ဝှေ့ယမ်းလိုက်သောအခါ ရုပ်သေးရုပ်ဆယ့်နှစ်ရုပ် ထွက်ပေါ်လာပြီး အရပ်မျက်နှာအနှံ့သို့ ဖြန့်ကြက်သွားကြသည်။ ထိုရုပ်သေးရုပ်များ မြို့ပျက်ကြီးထဲ၌ ရှာဖွေနေကြစဉ် ဝမ်ပေါင်လဲ့မှာလည်း မြို့ထဲ၌ လှည့်လည်သွားလာနေလိုက်၏။ သူသည် အဆောက်အဦများကို ငေးကြည့်ရင်း အမှောင်ဂိုဏ်း အငွေ့အသက်များ အများဆုံးထုတ်လွှတ်နေသည့် နေရာဆီသို့ ဦးတည်သွားလိုက်တော့သည်။

ဤမြို့ကြီးထဲတွင် လူဦးရေ အမြောက်အမြား နေထိုင်ခဲ့သည့်ပုံပင်။ သူသည် သူ၏ ဘေးနားတစ်ဝိုက်တွင် ကျန်ရစ်ခဲ့သည့် သဲလွန်စများကို သေသေချာချာ စစ်ဆေးကြည့်ရှုလိုက်ပြီးနောက် ဤမြို့သူမြို့သားများမှာ သူတို့ ကြုံရမည့် အန္တရာယ်ကြီးအတွက် ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားခဲ့ကြသည်ဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ သို့သော်လည်း သူတို့မှာ ထိုကပ်ဘေးကြီးနှင့် အမှန်တကယ် ကြုံလိုက်ရသည့် အခါတွင်မူ ရင်ဆိုင်နိုင်စွမ်း မရှိခဲ့ပေ။ ထို့ကြောင့် လူတိုင်းမှာ သေကျေပျက်စီးသွားခဲ့၏။ ဘီလူးကြီး၏ ခန္ဓာကိုယ်ပင်လျှင် နှစ်ခြမ်းပိုင်းခံလိုက်ရသည် မဟုတ်ပါလော။

ဝမ်ပေါင်လဲ့မှာ သက်ပြင်းများချကာ ခေါင်းယမ်းလိုက်ပြီး မြို့ပျက်ကြီး၏ အလယ်သို့ သွားလိုက်၏။ ခဏအကြာတွင် သူသည် ခြေလှမ်းအနည်းငယ်မျှသာ လှမ်းရသေးပါသော်လည်း ရုတ်တရက်ဆိုသလို ‌ရပ်တန့်သွားပြီး မျက်ဝန်းများမှာ တည်ကြည်သွားတော့သည်။

သူ ထုတ်လွှတ်ထားခဲ့သည့် ရုပ်သေးရုပ်များထဲမှ တစ်ရုပ်မှာ သူနှင့် ဗြုန်းစားကြီး အဆက်အသွယ် ပြတ်တောက်သွားခြင်း ဖြစ်ပေသည်။

ထို့ကြောင့် ဝမ်ပေါင်လဲ့မှာ ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် သတိကြီးကြီး ထားမိသွားတော့သည်။ ထို့နောက် သူသည် ထို ရုပ်သေးရုပ်အား နောက်ဆုံးအာရုံခံမိခဲ့သည့် နေရာသို့ ဦးတည်သွားလိုက်၏။ သူထိုနေရာသို့ ရောက်သွားသောအခါ ထောင့်တစ်ထောင့်၌ ထိုရုပ်သေးရုပ် မလှုပ်မယှက် လဲလျောင်းနေသည်ကို မြင်လိုက်ရတော့သည်။