လက်ဖ၀ါးပြင်ထက်က ကမ္ဘာ (သို့)ဖက်တီးလေး နှင့် သူ၏မိတ်ဆွေများ (၀မ်ပေါင်လဲ့) book 1

241 - 245

လက်ဖဝါးပြင်ထက်က ကမ္ဘာ
မူရင်းစာရေးဆရာ - Ergen

အခန်း ( ၂၄၁ ) - သွေးမျက်လုံးများ အမဲလိုက်ခြင်း

‘ ငါတို့ ဒီကနေ အမြန်ထွက်သွားမှရမယ် ’

ဝမ်ပေါင်လဲ့၏ စိတ်ထဲတွင် စိုးရိမ်စိတ်များပေါ်လာ၏။ အားပြင်းသော အန္တရာယ်အငွေ့အသက်သည် သူ၏ အသက်ရှူနှုန်းကို မြန်လာစေသည်။ သူ့တွင် အခြားသူများအတွက် တွေးပေးရန် အချိန်မရှိတော့ပေ။ သူသည် လှစ်ခနဲ လှုပ်ရှားကာ အဝေးသို့ လျင်မြန်စွာ ထွက်ပြေးလိုက်သည်။

သူ့ပတ်လည်မှ လူများသည်လည်း ထို့အတူပင်။ သူတို့သည် လူစုခွဲ၍ လကမ္ဘာကပ်ပါးပိုးများ ဝန်းရံထားသည့် နေရာမှ ထွက်ပြေးနိုင်ရန် ကြိုးစားနေကြသည်။ မကြာခင်က စနစ်တကျဖြစ်ခဲ့သော ဆုတ်ခွာမှုသည် ပရမ်းပတာအဖြစ်သို့ လျင်မြန်စွာ ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပေပြီ။

သူတို့အနေဖြင့် တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦးနီးကပ်စွာနေ၍ အတူတကွဆုတ်ခွာလျှင်လည်း လကမ္ဘာကပ်ပါးပိုးများသည် အနက်ရောင်အရည်များကို နေရာကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့်ရောက်အောင် ပန်းထုတ်နိုင်သည်ဖြစ်၍ တစ်ပြိုင်နက်တည်း လူများစွာကို ထိခိုက်သွားနိုင်ပေသည်။ သူတို့သာ ပူးပူးကပ်ကပ်နေပါက တစ်ယောက်ယောက်က ထိခိုက်ဒဏ်ရာရ၍ သေဆုံးသွားမည်သာ ဖြစ်သည်။ တကွဲတပြားစီဆုတ်ခွာ၍ သူတို့၏ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာမှုနှင့် လျင်မြန်မှုတို့အပေါ်တွင်သာ အားကိုးကာ မိမိစွမ်းသ၍ကြိုးစားပြီး လွတ်မြောက်အောင် ထွက်ပြေးခြင်းသည်သာ အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်။

သူတို့၏ အစွမ်းများကို ပူးပေါင်း၍လည်း လကမ္ဘာကပ်ပါးပိုးအုပ်ကြီးကို တိုက်ခိုက်နိုင်လေသည်။ သို့သော် သူတို့သည် ထိုကိုးရိုးကားရားနိုင်သော ထူးဆန်းသည့် အခြေအနေကို ရုတ်တရက်ကြုံလိုက်ရခြင်းဖြစ်ပြီး လကမ္ဘာကပ်ပါးပိုးအရေအတွက်သည်လည်း များပြားနေရာ ထိုဗျူဟာ အောင်မြင်နိုင်ရန် မလွယ်ကူပေ။

အမှန်တွင် လကမ္ဘာပေါ်၌ သူတို့မရောက်ခင်ကတည်းက တစ်စုံတစ်ခု ဖြစ်ပျက်ခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ အဝေးရှိ မြေအောက်နက်ရှိုင်းသောနေရာမှ လကမ္ဘာကပ်ပါးပိုးများ ထွက်ပေါ်နေပြီး သူတို့ရှိရာနေရာသို့ အရပ်မျက်နှာအနှံ့မှ လျင်မြန်စွာလာနေလေသည်။