KELEBEK HİSSİ

23. Bölüm *Onunla geçecek her saliseye talibim.*

Deren erkenden uyudu. Lan evde uyumuyor tatilde erkenden uyuyor. Akay'da kendi odasında takılıyordu. Yani inşallah. Biz de kendi odalarımıza kapandık. Ben hala kurgumu yazıyordum. Yeni bölümünü yarın atmam gerektiği için turne boyunca yazamadığım üç bin kelimeyi yazıyordum. Bir saatte bin kelimesini bitirdim. Odanın kapısına tıklayan kişiyle dikkatim bozuldu. İçeri giren Eymen'di. "İşinde gücünde hanıma kahve yaptım." Gülümsedim. "Oha cidden buna ihtiyacım vardı sevgilim." Yanıma otururken konuştu. "Hissettim galiba." Ufak bir bakış atıp kahvemi yudumladım. Gözlerimi kapatıp gülümsedim. "Mükemmel olmuş teşekkür ederim." Bana hala gülümseyerek bakıyordu. "Afiyet olsun balım. Neyse bana sürpriz olsun ben yarın okuyacağım deyip ekranı bana doğru çevirdi. Biraz çekindim ama söyledim. "Balım sen çıksan olmaz mı?" Eymen sorarcasına kafasını salladı. "Ya ben böyle senin yanında oldukça dikkatim dağılıyor. Seni izlemek daha cazip geliyor. Sen hatta git uyu. Ben bunu bitireyim uyuyacağım." Eymen'in biraz morali bozuldu. "Tamam o zaman işini bitir. Ama uyuma film izleyelim." Gülümsedim ve kafamı sallayarak onayladım. Yanağıma küçük bir öpücük kondurarak odamdan çıktı. 

Çok harika gidiyordu. Bir buçuk saat bile sürmeden bölümü bitirdim. Kaydettim. Çünkü sabah atacaktım. Hızımı alamayıp bir dahaki bölümün ilk altı yüz kelimesini de yazdım. Kahvemin bitmesi beni üzdü. Çünkü aşağı inip tekrar yapmaya aşırı üşeniyordum. Saat baya geç olmuştu sabah dördünü geçerken ancak aklıma geldi Eymen'in yanına gideceğim. Hızlıca bunu da kaydedip aşağı indim. Ne yazık ki Eymen salonda uyuyakalmıştı. Gerçi normaldi iki buçuk üç saat olmuştu sözleştiğimiz zamanın üstünden. Saçlarını koklayarak öptüm. Sonra üstünü örttüm. O kadar güzel uyuyordu ki uyandırıp yukarı kendi odasına gitmesini söyleyemedim. Bari bende biraz daha yazayım. Aşağı inmişken sessizce kahvemi yaptım. Yukarı çıkıp sabaha kadar bölümü tamamladım. sabah yediye gelirken bölüm bitmek üzereydi. 

Tuvalete gitmek için kapıyı açtığımda Akay'ın şiş gözleriyle karşılaştım. Ben de uyumadım ama alışık olduğum için muhtemelen gözlerim şişmemişti. "Uyumadın mı sen?" Kafasını olumsuzca salladı. "Uyku tutmadı. Sen neden uyumadın?" Lan bu benim uyumadığımı nerden biliyor? Düşünürken sabaha kadar ışığın açık olduğunu fark ettim. "Kurgu yazıyorum ya ben. Onun bölümünü atacağım bugün Turnede de yazamadığım için bugün bitirdim." Kafasını salladı yine. Ben banyoya girerken onun a gözü Deren'in odasındaydı. "Dikkat et diğer kaşını da patlatmasın." dedim gülerken. Oda gülümsedi. Elimi yüzümü yıkayıp çıktıktan sonra Deren'in kapısının açık olduğunu fark ettim. Yok bu çocuk akıllanmaz. Aradan ufak bir göz ucuyla baktım. Uyurken Deren'i seyrediyordu. Aman izlesin zaten. Ben gidiyorum ya biraz da kitap okuyacağım. 

Odama girdiğimde Eymen bu sefer benim yatağımda  uyuyordu. Ulan hangi ara geldin? Neyse dursun balım ya. Ben kitap okuyacağım nasılsa. Yanına yavaşça oturdum. Kitabımı elimden aldım. Kitaptaki karakterler on altı bölümdür hala birbirlerine açılamamıştı. Yuh ama ya hadi artık. Anca kendi içinizde yaşayın. Gerçi ikisinde de kelebek hissi oluyordu çocuk kıza iltifatlar ediyordu. Baya flört vardı ama hadi yani sevgili olun artık. Kızı tam öpecek yeğeni geliyor adamın. Ay seni bücür ya. Şu çocuğu koya koya tam şu sahnelere mi koydunuz ya. Kızın arkadaşı da çocuğun kardeşi he. Desene abine artık şu kızla sevgili olsun artık. Sadece kızı dolduruyor bu da. Hay Allah'ım ya. E, hadi artık. A, ama. Gittikçe heyecanlanıyorum bak. A, hadi hadi. Of bücür ya. Yine şu çocuk geldi. Sabahtan beri kırk sayfa okudum hala bir şey olmuyor ya. Kitabın yarısı bitti. Zaten kızın arkadaşı da abisinin arkadaşına aşık. Abisini sinirlendirip duruyor. Ama var ya bu baş karakter kızın arkadaşı çok belalı. Baya belalı. Mafya tefeci herkese bulaşıyor. Geçen de az kalsın bir mekanı yakıyordu ya. Abisi zor kurtardı karakoldan. Kızın bir arkadaşı da çocuğun en yakın arkadaşıyla flört ediyor. Ulan okudukça ben bu kurguyu daha önce okumuş hissiyatı alıyorum ama. Hadi hayırlısı. Aman aynı şeyi iki kere okursam ne olabilir ki. Boş ver be. Neyse ben devam edeyim bari.