26. Bölüm *Hocam ben bu adamla evlenirim.*

48 11 0
                                    

Otele yerleştik. Üç saatim vardı prova alacağımız yere gitmek için. Sabah düzgün bir kahvaltı yapmadığımız için kahvaltıya gittik. Açelya gelmek istemedi. Batu ile yapacağını söyledi. Kahvaltı için güzel lüks bir restorana gittik. Deren yine serseri serbest kişiliğini konuşturdu. "Keşke kokoreç yeseydik." Artık kimse yadırgamıyordu. Bu arada hala Deren bana Akay'la aralarında ne olduğunu söylemiyordu. Neden bahsetmiyor onu bende anlamadım ama anlatacaktı elbet. "Merak etme Deren. Akşam Ada'nın çıkışından sonra gideriz." Deren tam Akay'a gülümserken masada duran telefonumu aldı. "Sen gelmeye bakmışsındır." Kaşlarımı çatıp olayı anlamak. "Neye?" Deren'in gözleri kocaman oldu. "Kızım sen mal mısın? Takipçi diyorsun uçmuş ya senin. Yuh lan." Elinden telefonu direk çektim. Takipçi sayım yüz bine doğru koşuyordu. "Yoo." Deren gülmeye başladı. "Ulan bunu da başardın. Aferin lan. Gel bir öpeyim." Ben hala şoktaydım. Deren yanağıma kocaman ıslak bir öpücük bıraktı. Yanağımı sildim. "Oha Deren yavaş." Deren omuz silkti. Harbi harbi yüz bine koşuyorum ya. Hemen Batu'nun hesabına da baktım. Onunki de hemen benimle hemen baş başa yürür. Bu oyunun çok büyük bir adım oldu.

Batu arıyordu. Ben bir şey demeden evlenmeye başladı. "Kızım takipçisi emrini gördün mü? Uçmuş uçmuş. Bir gecede hem de. Ya bir gecede hızla seksen beş doksan bin takipçi. Şu anda inanamıyorum Ada başardık." Sadece "Başardık evet." diyebildim. "Ada bu arada fan sayfalarımız falan oluşmaya başladı. Bizi paylaşıp görünüyorlar." Şaşkınlıkla gülen suretim soldu. "Çüş. Ciddi mi? Durun hemen." Telefonu kapatıp panikle baktı. "Deren fan sayfaları açılıyor. Ayrıca dm kutum tavan şu anda. Kanka aralarında ajanslar falan da var." Bu sefer telefonu çalıştıran Deren oldu. "Kızım fena gündemsiniz şu anda." Eymen sanki biraz sıkılmış gibi ofladı. "Tamam sonra bakarsınız yemeğinizi yiyin." Hemen dediğini yaptım. Deren hala telefona bakıyordu. 

Kahvaltıyı getirdikten sonra Batu beni erkenden provanın olacağı yere çağırdı. "Gençler ben gidiyorum. Size iyi eğlenceler. Saate yaklaşınca gelirsiniz." Eymen anında beni durdurdu. "Nereye?" Duraksadım. Eymen'in gözlerine bakınca maruz kalıyorum. "Bir tanem Batu çağırdı. Provada falan konuşamayız diye." Eymen yine ben tam gidecekken durdurdu. "Ben de gelseydim." Akay ve Deren kendi hallerinde sohbet ediyorlardı. Baktım ki benim balımı dışlar bunları kabul ettim. "Olur." Eymen'in anında yüzü güldü. Elimi tuttu ve benimle beraber yürümeye başladı.

Batu beni kucağına direk olarak aldı. Bu durum Eymen'i fena halde bozdu. Ama bir şey belli etmedi. "Ada telefonları susmuyor. Sürekli ajanslar mesaj atıyor. Yapımcılar falan." Şaşkından dev gözlerimle beraber gördüğüm. "Batu. Batu. Batu elden en güzel günü dün olabilir galiba." Batu konuşarak onaylarken telefonum çaldı. Sevinçten uçacaktım. Arayan arayana yavaşça. "Eymen! Eymen! Yayınevi arıyor." Eymen'in sert yüz hatları yumuşadı ve benimle beraber oldu. "Açsana balım." Hemen boğazını temizleyip telefonu kullanmak. Beni görüşmeye çağırıyorlardı. "Begüm Hanım şu an turne için şehir dışındayım ama haftaya salı günü İstanbul'da gideceğiz." dedikten sonra küçük bir diyalog döndü sonra telefon kapandı. Eymen'e simsıkı sarıldım. "Eymen zar zor kabul edilen kitabım hakkında bir görüşme yapmak istiyormuş. Şimdi görsün bakalım. Begüm'e nasıl işlemlerm başarısını. Eymen görüşmelerini yine bozmadı. "İşte benim mahallem ya. Seninle gurur duymak için bir tanem. Seni çok seviyorum." Bu duyunca tekrar sarıldım. "Bende seni çok seviyorum bir tanem."

Zaman aşırı hızlı geçti. Sahneye çıkmamıza yarım saat bile yoktu. Misafirler yavaş yavaş gelmeye başlamıştı. İlk oyunuma gelen halam Muğla'da olduğu için bizimkiler dışında o da gelecekti. Kulis hala çok heyecanlıydı. Batu sürekli yanıma gelip dünkü performansın aynısını yapmayacağını söylüyor. Ayrıca onun heyecanını geçirmeye çalışıyorum ben daha çok heyecanlanıyordum. Zaman yine çok hızlı geçiyordu. Şimdi de sahneye çıkmamıza bir dakika kaldı. Çığlık atasım vardı. Her zamanki gibi Deren ve Eymen önce beni tebrik etti sonra yerlerine geçti. 

KELEBEK HİSSİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin