17. Bölüm *Bu kadar mükemmel olmak tam anlamıyla suçtu.*

122 12 0
                                    

Pasta kısmını da bitirdik. Sonra çok çılgınca şarkılar açtıran Aleyna sayesinde modumuz yerine geldi. Adeta bir konser gibi zıplaya zıplaya eğleniyorduk. Kurt falan varsa da kendiliğinden döküldüler. Ayaklarımız kopana kadar dans ettik. Deren gece uyumadığı için erken gideceğini söyledi. Çıkışta yine beni yatıya çağırdı. Tabii ki kabul ettim. Deren gittikten sonra da enerjimizi kaybetmeden dans ettik. Kerem ve Gündüz de Deren'den yarım saat sonra otele gittiler. Açelya yurda gideceğini söyledikten sonra Akay onu Duru ile yurda bırakıp sonra gezeceklerini söyleyip çıktı. Peri de otele gitmesi gerektiğini söyleyip çıktı. Eymen, Ateş, Can, Duman, Aleyna ve ben kaldık sadece. Eymen Can'la bir köşede otururken biz Aleyna ile hala şarkıyla eğlenmeye çalışıyorduk. 

Derken Ateş ve Duman'ın ortalarda olmadığını fark ettim. Bunu Eymen'in fark etmemesi gerekiyordu. "Of Ateş bir rahat dur ya." Aleyna etrafta göz gezdirdi. "Hakikaten o nerede? Oha Duman da yok. E, abisi burada. Manyak bu kız ya." "Manyak mı? Manyağın alası hem de. Yokluklarını da fark eder şimdi Eymen. Yani o kadar da salak değil." Güldüm. "Zaten o fark etmezse Can kesin fark eder." Aleyna da güldü. "O bücür de az değil he." Kafa sallayıp gülerken bir an duraksadım. "Lan niye gülüyoruz Eymen'in anlamaması lazım." Aleyna daha çok güldü. "Sen bana yarın öbür gün gelip Eymen'den hoşlandığını söyleyeceksin. Aha alnının tepesine de yazıyorum." Of Aleyna yine kendi kendine anladı. "Saçmalama be. Bak şimdi ben yanına Can'ı göndereceğim. Sen Can'la oyna falan bir şeyler yap. Oyala işte. Ben de Eymen'in aklına Ateş'in gelmemesini sağlayayım." Aleyna yine gülümsedi. "Oy oy aşkıma bak planı bile yapmış. Sende şimdi Eymen'le konuşayım demiyorsun da." Bakışlarıma karşılık "Tamam, tamam bir şey demedim uygula planını sen." Bunu derken bile gülümsüyordu.

Eymen'in yanına gittim. Onun yanına gittiğimi görünce gülümsedi. "Can ablacım. Aleyna ablan seni çağırıyor. Galiba önemli bir konu varmış." Can suratıma baktı. Ciddi ses tonu çıkarmaya çalıştı ama minnoş sesi buna engel oluyordu. "Önemli mi? O zaman ben gideyim." Eymen onu kucağından indirdi. Can da koşarak Aleyna'nın yanına gitti. "Baş başa kalalım deseydin de anlardım ama neyse." Tek kaşımı kaldırdım. "İddialı." dedim havalı bir ses tonu çıkarmaya özen göstererek. "Hadi bittiyse gidelim." Kafamı sorarcasına salladım. "Nereye?" Asla gülümsemesini bozmadı. "Daha gece bitmedi Kelebeğim." "Yok bir on, on beş dakika sonra toplanırız ya." İlk bir suratı asıldı. Sonra bir anda gülümsedi. "Olsun ben beklerim." Bende gülümsedim. "Dans edelim mi?" dedi. "Etmeyelim mi?" deyip daha çok gülümsedim. Aleyna Can'la birlikte ortadan kayboldu. Sadece biz vardık. Sadece yine Eymen ben ve yıldızlar. Ha bir de arkaya koyduğu yine aynı şarkı, bizim şarkımız. Lana Del Rey - Yes To Heaven. Galiba o da benim gibi hiç dans etmemişti. İkimizde bocalayıp duruyorduk. Bu halimize beraber güldük. O kadar güldük ki en son kendimizi yerde oturmuş olarak bulduk. Eymen etrafta biraz göz gezdirdikten sonra yüzümün her zerresini teker teker öpmeye başladı. O kadar mutluydum ki. Hayallerimde, rüyalarımda, yazdığım kurgularda olan sahneleri bizzat yaşatıyordu bana. Bu anın bozulmasını hiç istemiyordum. Şuan aşık olduğum adam suratımın her zerresine dudaklarını bastırıyor. 

Hay dilimin şeyini ya. "Kelebeğim. Ateş nerde?" Sinirlendi. "Lan Duman'da yok." Burnunu öptüm. "Ya ama Eymen ya. Sirius adamım sakin ol ve bana odaklan." Hemen oldu. "Ama sen böyle yapınca bütün sinirim gidiyor. Biliyor musun?" Güldüm. "Biliyorum." Bir kez daha dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Sonra tekrar kalkıp dans etmeye çalıştık. Becerdik mi? Tabii orası tartışılırdı.


Ateş Yıldıray :

"Oh be abim bile aşık oldu. Şunlara baksana. Ay canım Ada'm ya. Canım yengem. Abim bu haldeyken biz aklına bile gelmeyiz. Gerçi gelsek bile Ada var ya yanında çok da umurunda olmayız ya." Kafamı abimin aşkından ayırıp kendi aşkıma yöneldim. Duman'ım gülümseyerek bana bakıyordu. "Ne oldu?" dedim tatlı sesimle. Duman hala gözlerime arada da dudaklarıma bakıyordu. "Hiç. Ateş ya hazır abini Ada oyalarken bizde kaçsak mı? Nereye diye sorma asla bir fikrim yok. Ama abin zaten bu akşam evde olmayacak. Ada'ya sürprizi varmış." Gülümsedim. "Mesela? Dur söyleme ben buldum." Beni dinliyordu. Cevabımı bekliyor gibiydi. Sadece gözlerimin içine bakıyordu. "Arabaya koş. Ben süreceğim. Ben de sana sürpriz yapacağım." Onu gece kulübüne götüreceğimi Allah'tan yol boyu ağzımdan kaçırmadım. Alkollü içecek içmeye değil sadece eğlenmeye götürecektim. 

KELEBEK HİSSİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin