ölümle yaşamak 𝜗𝜚 minsung. ✓

11: hissizliğin hissi.

"Sarılalım mı?"

İki defa bir konuda hiç düşünmemişti Minho, sadece aklından geçeni yapmıştı. Başını hafifçe sallayarak yanındaki bedenin kolları arasına girdi. Uzun zaman sonra bu his... Güzel hissettirmişti.

Ne kadar o pozisyonda kaldıklarını bilmiyordu Jisung ancak omzunda hissettiği ıslaklık yüzünden geri çekilmek de istemiyordu. Sıkı sıkıya sarmıştı Minho kollarını kendisine. Bu ânı bozmak gibi bir planı yoktu. Minho'nun kendisini ağlarken görmek istemeyeceğini de biliyordu, bu hâli her zamankinden çok hoşuna gitmişti.

-----

sincap
naber?

13:21

minho
ders çalışıyordum

14:37

sincap
mesgul ettim sanirim
devam et sen

minho
önemli değil
bıraktım zaten
sen neden yazmıştın?

sincap
sey bugun isin yoksa seni ailemle tanistirayim diye dusunmustum
sadece pazar gunleri izni var ikisinin de
hem vakit geciririz

minho
duruma bağlı

sincap
nasil yani

minho
yurdun giriş çıkış saatleri var jisung
hafta sonları da aynı şekilde
istediğim zaman dışarı çıkamam

sincap
giris cikis saatleri kacta?

minho
çıkış 10:00 giriş ise en geç 19:00

sincap
tamam iste henuz aksam olmadi
birkac saatligine
lutfeeeeen

minho
çıkarım o hâlde birazdan
konum atarsan iyi olur

sincap
tamam!! 💘💞💗

İçindeki heyecana engel olamayarak telefonu kapattı Jisung. Sonunda Minho ile istediği gibi vakit geçirebiliyordu. Ailesiyle de tanışacak olması ayrı mutlu ediyordu onu. Annesi sürekli arkadaşlarını sorup duruyordu zaten, tanışırlarsa Minho'ya güvenirdi.

Annesine haber vermek için odasından ayrıldı. O kadar mutluydu ki merdivenleri ikişer ikişer inerken düşme ihtimalini bile göze almamıştı, ama sorun şu ki... mutluluğu zemine 4 basamak kala kalçasının üzerine düştüğünde son bulmuştu. Acı ile inlerken bile kendine 'Minho gelecek, senin yaptığın şeye bak' diyerek hatırlatma yapıyordu.

Kalçasını tutarak salona girdiğinde anne ve babası karşılıklı olarak oturuyorlardı. Yürüyüşünü düzeltip annesinin yanına gittiğinde içindeki sevinç ışıkları gülümsemesinden belli oluyordu. Bayan Han ise oğlunun bu kadar heyecanlı oluşunu tatlı bulmuştu, belli ki bu çocuk Jisung için değerli biriydi.

"Anne, Minho kabul etti! Yakında burada olur sanırım." Genç oğlan ellerini birbirine kenetlemiş, yüzündeki aptal sırıtmasıyla annesine bakarken Bayan Han koca bir kahkaha atmıştı.

"Kabul etmesine sevindim ama neden bu kadar mutlu olduğunu anlamıyorum Jisung. Ne o, yoksa arkadaşım bahanesiyle erkek arkadaşını mı tanıştıracaksın bizimle?"

Kendine gelen soruyla Jisung'un yüzü düşerken yanaklarının yandığını hissetti. Ellerini havada sallayarak inkar ettiğine dair birkaç cümle mırıldanmış olsa da gözlerinin içi parlıyordu. Jisung hiç bu yönden bakmamıştı, en azından şimdiye kadar...