06.༊ අවමඟුල් සහගතයි﹏࿐ ࿔

2.8K 502 27
                                    


සීයාප්පච්චි අතේ තිබුන බස්තම දික් කලේ මං දිහාට දෙයියනේ..මට දැන් මෙතනම වැළලෙන්න හිතිලා තියෙන්නෙ. මං අරයා දිහා බැලුනෙ මොකද්ද මං කරන්නෙ කියලා හිතාගන්න බැරුව. ඒත් ඒ ඇස් වලිනුත් කරන්න දෙයක් හිතාගන්න බැරි පාටක් තිබුනෙ.. ඒ එක්කම අර කොල්ලා කෝපි එකක් හදාගෙන ඇවිත් සීයප්පච්චිට දුන්නෙ මං දිහාත් බලන ගමන්.

"ම්.... කොල්ලෝ මේ.."

"කියන්න සර්.."

"අර දරුවට නැගිටින්න උදව් කලානම්.."

"ම් මොකද්ද සර්? "

ඒ කොල්ලත් බය වෙලා වගේ මං දිහා බැලුවෙ අර මනුස්සයා දාගෙන නියපොතු කද්දි. ඒත් සීයප්පච්චි කෝපි එක බොනගමන් මාව පෙන්නුවේ ඒ කොල්ලා බර හුස්මක් යවලා මං දිහාට ඇවිදන් එද්දි.

අනේ එපා.. මට ඉන්න දෙන්න... මං තවත් බෙඩ්ෂීට් එකේ ගිලුණෙ ලැජ්ජාවෙන් රතු වෙලා.මං හිතුවෙ ඒක ඇදලා මේ මනුස්සයා මාව නිර්වස්ත්‍ර කොරයි කියලා. මට වචනයක් කතා කරගන්න බැරි තරම් ෂොක් එක. මං බය වුනාම එහෙම වෙනවා. මාව ගල් වෙනවා.ඒත් ඒ එක්කම...

"අයියෙ එපා. ඒකට ඉන්න දෙන්න.."

ඔව් අර කෙනා අන්තිමට කට ඇරියෙ අර කොල්ලා මට අත තියන්න හදනකොටම. හම්මෝ මං යන්තම් හුස්ම ගත්තෙ එතකොට. තව තත්පරයක් එහෙ මෙහෙ වුනා නම් ඔනෙල්‍යගෙ රෙදි ඉල්ලේ.

"ඇයි මොකද? අවුලක් නැත්තම් ඒ කොල්ලටත් නැගිටින්න කියන්න පුලුවන්නෙ.."

"ඇත්තමයි සීයාප්පච්චි..අපි අතරේ මොකුත් වුනේ නෑ."

මේකා මං ගාවට ඇවිත් බෙඩ්ෂීට් එක තව උඩට කරලා හැදුවෙ මං ඇස් ලොකු කරන් බලන් ඉද්දි. හරි වෙනස් විදිහට ඒකා හැසිරෙන්නෙ. මං පටස් ගාලා බැලුවෙ ඇවිදිද්දි කොර ගහනවද කියලා. හැබැයි එහෙම දේකුත් නෑ. ඒ කියන්නෙ ඇත්තටම අපි අතරේ මොකුත්ම වෙලා නෑ.

"ඇත්තටම මොකුත් වුනේ නැද්ද කොලුවො? "

සීයප්පච්චි මං දිහා බලන් ඇහුවෙ දාන් ඉන්න කණ්ණාඩි දෙකට උඩින් වෙද්දි ඒකට නම් මට මොකුත් වුනේ නෑ කියන්න ඔලුව දෙපැත්තට වනාගන්න පුලුවන් වුනා.

"හ්ම්...පුදුමයි. නිදාගත්තා විතරයිද? "

"ඔව් සීයප්ච්චි ට්‍රස්ට් මී. "

 නු ග්‍ර ව්.... 𓆸 [▪︎COMPLETED▪︎]حيث تعيش القصص. اكتشف الآن