නු ග්‍ර ව්.... 𓆸 [▪︎COMPLETED▪︎]

31.༊ සත් පියුමන් මත﹏࿐ ࿔

සතියක්...! ලංකාවට ඇවිත් සතියක් ගෙවිලා ගිහින් ඉවරයි.

හිතනවා කොහොමද මම ජීවත් වෙන්නේ කියලා.අමාරුයි.ගොඩක් අමාරුයි.... අග්‍ර දුන්න ඒ හැඟීම මේ තරම් මාව වට්ටවයි කියලා හිතුවෙ නෑ. සති තුනකට විතර කලින් ලංකාවෙන් යනකොට හිටිය මාව, මං තාම හොයනවා. කොහෙ හොයන්නද ලන්ඩන් අහස යට මං ඒ නුවිෂ් ඔනෙල්‍යව වළලලා දාලා ඇවිත්...

එදා අහස් අයියා එක්ක එන ගමන්ම තාමත් අදීරලගෙ දිහා තිබුන මගෙ ඇඳුම්, පාස්පෝට් අරගෙන ආව මං සීයප්පච්චිගෙන් ඉල්ලුවේ එක දෙයයි. ඒ මට යන්න දෙන්න කියලා.මං අතින් වගේම අග්‍ර අතින් එදා අදීරගෙ වෙඩින් එක දවසෙ රෑ වැරද්දක් වුනා.ඒ නිසයි මේ සේරම පටන් ගත්තෙ. මං දන්නෙ නෑ ඇයි එහෙම වුණේ කියලා. එදා ඒ දේ වුනේ නැත්තම් ලන්ඩන් වලින් එන්නෙ ලංකාවෙන් යද්දි හිටිය ඔනෙල්‍යටත් වඩා සතුටින් ඉන්න මනුස්සයෙක්.

ඇයි සීයා අපි දෙන්නටම බලපෑම් කරලා මැරි කෙරෙව්වෙ ඇයි කියන්නත් මං දන්නෙ නෑ.. හැබැයි ඒකෙන් වුනේ හැඟීමක් දැනීමක් නැතුව හිටිය මට නොදන්න හැඟීම් ගොඩක් ඉහටත් උඩින් පිරවුන එක. මම ඒ වෙඩින් එකට කැමති වුන හේතුවවත් ලැබෙන්නෙ නැතුව මං ලංකාවට ආවේ. ඔව් මගෙ කැෆේ එක. මගෙ ජීවිතේ. ඒක මාස හයක් යනකන් ආපහු මගෙ අතට ගන්න බැහැ නීතියෙන්. මාව අග්‍රට මාස හයක් බැඳිලා තියෙනවා වගේ. මාස හයක් යනකන් නීතියෙන් ඩිවෝස් වෙන්නත් බෑ. මේක සීයප්පච්චි අපි එක්ක කරන ලොකු සෙල්ලමක්දෝ කියලා හිතුනා මට.

යන්න ඕනි කිව්ව ගමන්ම යන්න දෙන්න සීයප්පච්චි කැමති වුනේ නැහැ. එයා මට මතක් කලා කැෆේ එකවත් නෑ තමුන්ට කියලා. ඒත් මට තවත් එහෙ ඉන්න බැහැනෙ.. කොහොමද අග්‍ර ඉස්සරහ මොකුත් දැක්කෙ නැහැ වගේ ඉන්නෙ. අන්තිමට මං තීරණය කලා ආච්චම්මා ලඟට යන්න....

මන්දාරම් නුවර....

අනුරාධපුර ආරන්‍යයෙන් ආච්චම්මා මන්දාරම් නුවර තිබුන ගොඩක් දුෂ්කර ඒත් ගොඩක් නිස්කලංක අසපුවකට ඇවිත් තිබුනා. මන්දාරමෙන් වැහුන කාටත් පස්සෙ ඇහැරෙන කාටත් කලින් නිදියන පුංචි ගම්මානය භාවනායෝගීන්ට කියාපු තැනක් වගේ. ජනාකීර්ණ පරිසරයෙන් මිදිලා වසන් වෙලා තියෙන මන්දාරම් නුවර මගෙ වුනත් රිදුන හිත සැනසෙන්න තැනක් වේවි කියලා හිතුනා මට.