The Perfect Pair | ✔️

Epilogue

A/N: mamimiss ko sina triplets, hex and salf ;) i will play songs for you, acush. i will love your personality hex. i will always remember you salf. i will always think and place it in my heart the characters of TPP. i'm gonna miss writing this one. lagi. i have a lot to say pero rito na muna matatapos. nagsimula ang lahat sa jeep. :)

Snow On The Beach by Taylor Swift ft. Lana Del Rey

***

I laughed as I walked through the door.

Sobrang lamig sa labas.

I felt something like I was home. Not literally a home, a house, I am referring to a person who has been my pahinga.

Hinubad ko ang coat ko at inilapag sa isang maliit na lamesa sa gilid ng pintuan.

"Salfi!"

Niyakap ako ni Ate Hailey nang makita ako. She gave me a warm hug.

"Hello po," bati ko habang nangingiti.

"Si Acush?" Bumitaw siya sa pagkakayakap sa akin at hinarap ako. Kumislap ang kaniyang magagandang mata.

Sakto namang pumasok si Cramus at hinubad ang kaniyang coat at nilapag ang scarf ko na hawak niya sa ibabaw ng isang maliit na pabilog na lamesa.

"Malamig sa labas tapos tinanggal mo scarf mo." Napailing siya. Nandito kami ngayon sa Los Angeles, dito kami magpapasko kasama ang pamilya namin. S'yempre, sagot lahat ng mahal kong si Acush.

"Pasaway ba?" Humalakhak si Ate Hailey at dumiretso sa kusina.

Napanguso ako kay Acush.

Nginusuan niya rin ako bago ako lapitan at akbayan.

Sumunod kami kay Ate Hailey.

Nag-angat ako ng tingin kay Acush at nginitian siya. He smiled at me too.

Our story was so perfect. Perfect that no one can even destroy us. No one has the right to break our promises. That's how our relationship goes.

Lagi kaming nagkakaintindihan. Lagi kaming maayos. Hindi pa kami umaabot sa puntong nagsisigawan, nag-aaway at nagkakasakitan.

Perfect isn't it?

But I have cherophobia.

I am just scared that one morning... I would realize that pain is killing me over and over. And the sadness was always there... until I couldn't hide it.

I opened my eyes widely.

I feel like the blood in my body flows fast. Mabilis na dumaloy papunta sa parteng kailangan siya. Unti-unting kong nararamdaman ang lakas ng katawan ko. My heart pumps so fast. I inhale. But still my eyes close...

Maybe too scared to feel the reality.

Sa kaloob-looban ko, nanginginig ang buong katawan ko, unat na unat, banat na banat. Napahawak ako sa aking leeg nang maramdaman na parang may kuryenteng dumadaloy. Sobrang sakit.

I gritted my teeth.

Hindi ko na alam kung saan ibabaling ang ulo ko, kanan ba o kaliwa. Masyado akong nagiging balisa dahil sa mala-kuryenteng nararamdaman.

Kung saan-saan na dumadapo ang mga kamay ko para lang malaman kung saan ba talaga nanggagaling ang daloy ng kuryenteng iyon.

I groaned in pain and shut my eyes. I saw nothing but a colorful dark.

May mga alaalang mabilis na dumadaan sa isip ko. Hindi ko matandaan kung saan nanggaling.

"Hey... Why your heart is so beautiful?"