UNIQUE SECTION (2017)

Chapter 35: The Bipolar

Chapter 35: The Bipolar.

"Taylor Maxinne, The Bipolar."

--------------------------------------------------------x

TAYLOR MAXINNE'S POV

"nabasa ko ang diary ni Thea." salitang di maalis saking isipan, pano napunta ang diary kay Queenie kung nakuha namin ito sa library nila Jenna at Allyson? kasama pa namin non si Andrea ngunit napaslang siya ng librarian.

di ako mapakali at kelangan ko ng mga sagot, baka atakihin nanaman ako ng sakit ko.

dali dali kong tinawagan si Jenna.

"Jenna? nasayo diba ang diary" tarantang tanong ko kay Jenna, ramdam kong pasumpong na ang aking sakit.

"M-Mali ang nakuha natin Max, hindi ito and diary ni Thea, magkamuha lang ito ng cover." pagpapaliwanag ni Jenna, dahil saking narinig ay agad kong binaba ang telepono.

Ramdam kong umiiba ang aking pakiramdam, mas lalo akong naging kabado, hinawakan ko ang aking dibdib at napakabilis ng pagtibok nito.

Habang tinutulungan ko ang aking sariling mag inhale exhale ay biglang pumasok saking isip ang aking masapit na naranasan nung ako'y 6 years old, ang pagkidnap sakin ng sarili kong yaya.

Starting of flashback----------------------x

Maaraw at gusto namin maglaro ni Ice Lynn sa labas, anim na taon palang ako habang ang kapatid kong si Ice Lynn at limang taong gulang.

habang naglalaro ako ay nakita ko si Nanny Dianne, si Nanny Dianne ang pinakabago naming yaya, maalaga siya at napakabait saken kaya naging paborito ko sya kaagad.

"Taylor Maxinne ito na ang juice mo." tawag sakin ni Nanny Dianne, agad naman kaming lumapit ni Ice Lynn at hinati ang isang basong juice na bigay ni Nanny Dianne.

Allergic si Ice Lynn sa orange kaya di siya uminom ng orange juice, inubos ko iyon, pumasok si Ice Lynn para humingi kay mama ng ibang flavor ng juice.

Nang matapos ko nang mainom ang juice ay agad akong sumunod Kay Ice Lynn ngunit bigla akong nahilo at natumba, unti unting dumilim ang paligid at tuluyan akong nawalan ng malay.

Nagising ako dahil sa ingay na aking naririnig.

"Sampung Milyon Ma'am kung gusto nyo pang makitang buhay ang anak nyo." sigaw ni Nanny Dianne.

Naramdaman kong nakatali ako sa upuan habang galit na galit si Nanny Dianne na kumakausap sa telepono.

"Ibibigay ko ang hinihiling mo Dianne pero please wait, don't hurt my daughter." iyak ni mama sa telepono.

Wala akong alam sa nangyayari.

Ilang araw akong nakatali at walang kain, oras oras akong sinisigawan ni Nanny Dianne, iyak lang ako ng iyak.

Hanggang sa tinorture na niya ako, binuhusan ng tubig at dinidikit saken ang putol sa wire, ramdam ko ang sakit ng makuryente.

pinapaliguan ako ng may halong ice, minsan puro Ice lang, ngunit natiis ko iyon ng tatlong araw.

Habang pinapaliguan ako ng malamig na tubig ni Nanny Dianne ay di niya sinasadyang madulas at nasaksihan kong mamatay siya.

Iyak lang ako ng iyak.

nakikita kong naghahalo na ang dugo niya at tubig.

At na rescue ako ngunit nagkaroon ako ng trauma.

"Nagkaroon si Taylor Maxinne ng Bipolar Mommy, or Manic Depression isa itong mental health condition na nag ca-cause ng mood swing sa isang tao, nagiging emotional high siya o other words mania or hypermania and emotional low o nadedepress siya, don't stress Taylor Maxinne Mommy kasi baka ma triggered yung bipolar niya." payo ng doktor kay Mama.

Kaya di ko natulungan ang kapatid ni Ysabelle na si Yesha ng araw na nalulunod siya ay dahil sumumpong ang aking bipolar, nakaramdam ako ng pagkabugot at umiyak ako ng walang dahilan.

Nang tumigil na ito sa pagsumpong ay patay na si Yesha, nalunod na siya, kaya ako tumakbo kasi nakonsensya ako, natulungan ko sana siya, buhay pa sana siya.

End of flashback--------------------------x

Bakas parin ang takot na aking nadarama hanggang ngayon, di ko makakalimutan ang mukha ng patay na si Nanny Dianne.

KILLER'S POV

Nang wala nang klase ay bumalik ako saking bahay, malapit nang makatakas si Lourjane kaya kelangan ko Silas bisitahin paminsan minsan.

Nang makararing nako ay iyak ng dalawang bata ang sumalubong saken, nangangamoy na ang bangkay ni Lily kaya umiiyak na ang mga bata.

Nilabas ko sila at siniguradong di sila makakatakas ulet, nilipat ko sila sa kusina at don at pinakain ko silang parang aso, tinali ko ang kanilang tali sa paa ng lamesa at nilagay ang kanilang pagkain sa dog food.

Nang malingat ako saglit ay nabigla ako ng biglang nakakuha si Lourjane ng kutsilyo, malapit lang sila sa kutsilyuhan, matalino ang bata nato, kelangan nang patahimikin.

Agad akong kumuha ng tadtaran at kutsilyong pangtadtad at agad bumalik sa kanilang kinalalagyan.

Dahan dahan akong lumapit at baka magamit niya ang kutsilyo saken, nang makahanap ako ng tyempo ay agad kong hinampas ng tadtaran ang kamay na may hawak na kutsilyo at agad nahulog ang kutsilyo.

Dali dali sana niyang kukunin to ng bigla kong tinaga ang kanyang daliri ng kutsilyong pangtadtad.

Agad siyang humiyaw sa saket at umiyak, umiyak narin ang isa niyang kapatid.

Naputol and hintuturo niya at palasingsingan sa lakas ng taga ko sa daliri nya.

Agad ko syang hinila at walang akong tinadtad and kanyang braso, walang kahirap hirap tumadtad ng bata dahil napakalambot palang ng buto nito.

panay ang hiyaw niya sa sakit.

Nang naingayan nako ay walang awa kong tinaga and kanyang leeg upang di na ito magingay tulad ng baboy.

Agad pumiswit ang dugo niya saking mukha.

Napatumba si Lourjane sa sahig habang umiiyak and kanyang kapatid, naghihingalo ito habang nauubusan ng dugo sa sahig.

Agad kong tinanggal ang tali ni Rochelyn at hinayaan ang naghihingalong si Lourjane sa kusina, Pinaliguan ko si Rochelyn at di ito pumalag, nakita niya siguro Kung pano ako magalit kaya di siya nanlaban.

Nang matapos ko na syang paliguan ay tinawagan ko na si Hillton, makikita na nya and mabait niyang anak.

-----------------------------------------------------x