Nefret Aşk-ı || Texting

1.7

"Arkadaşlar, biraz çabuk olun."dedi Fatma hoca.

Hepimiz valizimizi toparlayıp, dışarı çıkmıştık. Artık gitme vaktiydi. Aracın önüne gelerek diğerlerini beklemek için durduk.

"Off! Keşke biraz da kalabilseydik."dedi Asuman. Nil de Baran'a bakarak onu onayladı.

"Evet ya. Güzel kızlar vardı burada."diyerek etrafa baktı Burak. Onun bu haline göz devirmiştim.

"Her güzel şeyin bir sonu vardır."dedi Şeyma gülümseyerek. Yiğit de ona bakıp gülümsemişti. Olur bunlardan.

Önüme döndüm. Bora ve arkadaş grubu biraz ileride durmuştu. Dün onunla yaptığımız konuşmadan sonra kendimi daha rahat hissediyordum. Yaptığı imaları göz önünde bulundurmazsak.

Arkadaşlarıyla konuşurken beni farkedip gözlerini bana kaydırdı. Göz göze gelince dudağını sağ tarafdan yukarı doğru kıvırdı. Onun bu haline ben de gülümsemiştim.

"Boraaa! Bora!"Baran'ın yüksek sesle onu seslenmesinden sonra "Ha?"diyerek onlara döndü.

"Ohoo! Sen çoktan gitmişsin."dedi Erdem. Bora bir defa da bana bakıp gülerek önüne döndü.

"Herkes geldiğine göre valizleri yine arkaya yerleştirin. Sonraysa sırayla binip oturun."müdürün yaptığı konuşmadan sonra hepimiz aracın arkasına doğru ilerledik.

Bora'nın yanına gelince durdum.

"Selam."dedi gülümseyerek bana.

"Selam."dedim aynı onun gibi.

"İlk defadır tartışmadan konuştuk. Tarihe geçmeli sanırım ha?"İkimizde bu dediğine kıkırdamıştık.

Valizimi kaldırmak için elimi uzatıyordum ki, o da valizimi yerleştirmek için el uzatmışdı. Böylece ellerimizi üst üste gelerek temas etti.

"Bana bırak." dediğinden sonra elimi çektim. Kaldırıp arkaya koydu ve öne doğru adımladık.

İlk ben, ardımdan da o içeriye geçti. Yine arkalarda bir yer seçerek oraya doğru yürüdüm ve cam kısmında oturdum. Bora da benim yanımdaki koltukda oturmuştu.

İkimizde elimizi yana koyduk.

Lafa dalarak"Dün bi' kaçtın sanki."kaşını havalandırıp, alay eder gibi konuşmasına panikle gözlerimi açtım.

"Yok öyle bir şey. Yemek yiyemedim o yüzden geri döndüm restorana."Bu dediğime gülerek"Peki öyle olsun."dedi.

"Hem sen dün gece niye dışarı çıkmıştın ki?"dedim. Kaşlarını çatarak"Dün gece?"dedi kendine hatırlatmak için. Aklına gelince"Haaa. Onu diyorsunn."dedi.

"Evet onu diyorum."dedim tripli sesle. Sesim niye böyle çıkmıştı?

"Hiç ya. Hava alıyordum."Kalbimde sızı hissettim. Yalan söylüyordu.

"Sudeyle?"dedim yüzümü buruşturarak.

"Aslında tam da öyle olmadı. Senden saklamak istemiyorum."Kaşlarımı çatarak ne dediğini anlamaya çalışıyordum. Devam etti.

"Sude dün gece beni konuşmak için çağırdı. Çok yalvardı. Son defa konuşacakmış. Ben de indim."Pür dikkat onu dinliyordum.

"Beni sevdiğini söyledi."dediği sayesinde gözlerimi tam açtım. Tamam bilmediğimiz şey değildi ama..

"Ee? Sen ne dedin?"dedim merakla.

Bu merakıma gülümseyerek cevap verdi.

"Olmaz dedim. Benim sevdiğim tarzda biri değilsin dedim."iyice genişçe sırıtarak söylediğine gözlerimi kıstım.

"Senin tarzın ne ki?"dedim.

"Ben daha çok keçi tarzı seviyorum ya."Alay eder gibi yaylana yaylana konuşmasına gülerek yanıt verdim.

"İşin gücün benimle alay etmek."Sırıtarak"Biz de böyle anlaşıyoruz. Salla."dedi.

Haklıydı.

Önüme baktım. Nil yine Baranla oturmuştu. Bunları görünce gözlerim Gökalp'i de aradı. Gökalp'i göremiyordum ama. Kim bilir nerede oturmuştu.

Enes, Alper, Burak en arkadaydı. Yiğit ve Şeyma baya önlerde yan yana oturmuşlardı.

Asuman ç-deki bir kızla beraber oturmuştu.

"Selin."Boranın beni seslemesiyle kafamı ona döndürdüm.

"Hm?"dedim mırıldanarak.

"Bana bir borcun var."dedi sırıtarak. Kafamı ne? Anlamında salladım. Omzumu göstererek güldü. Ne ima ettiğini anlamıştım.

"Ama ya."dedim mızmızlanarak.

"Mızmızlanmak yok." Kafasını yavaşça omzuma yaklaştırarak yasladı.

"Yolun yarısında uyandırırım seni haberin olsun."dedim ona.

"Peki."dedi yavaşça.

Gözlerini kapayınca gülümsedim.

Bölüüm sonuuu

Özlediniz mi benii??

Bölüm kısa oldu ama hemen atmak istedim.

Arayı biraz açmış olabilirim. Sizin güzel yorumlarınızı görüyordum ara sıra. Sizi yerimm💓

Saat biraz geç olsa da hemen bildirime geleceğinizi biliyorum.

Görüşürüzz canlarr 🦋