Nefret Aşk-ı || Texting

4.1

Dünden beri Bora ne mesajlarıma bakıyordu, ne de aramalarıma cevap veriyordu. Çok endişeliydim.

Kendimi çok boktan hissediyordum. Keşke yalan söylemeseydim. Ben sadece onun iyiliği için düşünmüştüm.Gerizekalı Selin!

Dolu gözlerle dışarı bakıyordum. Acaba konuştular mı? Bora öğrenince affedecek mi?

Hem meraklıydım, hem de üzgün. Sevgilimi özlemiştim.

Telefonu elime aldım.

Selin: Bora

Selin: Lütfen artık şu mesajlara bak

Selin: Yalan söylememeliydim sana biliyorum

Selin: Ama gerçeği de söylesem kızacaktın

Selin: Tamam suçluyum belki ama nolur böyle yapma
Görüldü

Tatlı Fırsatçı çevrimiçi

Tatlı Fırsatçı yazıyor...

Tatlı Fırsatçı: Selin kafam yerinde değil sonra

Selin: Ne oldu konuştunuz mu?

Tatlı Fırsatçı: Konuştuk

Selin: Ee o zaman?

Tatlı Fırsatçı: Bilmiyorum düşünmem gerek

Tatlı Fırsatçı: Ulaşamazsan endişelenme

Tatlı Fırsatçı çevrimdışı

Selin yazıyor...

Selin: Çıldıracağım
Bu mesaj gönderilmedi

Selin: Tamam peki

___________________________________

Bora'dan

Sokakta öylesine geziyordum. Sinirliydim. Selin sınırı aşmıştı. Yalanı sevmediğimi biliyordu. Buna rağmen söylemişti.

Söylediklerini düşündüm. Acaba doğru olabilir miydi? Demir gerçekten hiçbir şey yapmamış mıydı?

Kafam çok doluydu.

Telefonumu dünden beri kapatmıştım. Elimi cebime atarak çıkardım. Tanımadık bir numara aramıştı. Selin zaten defalarca mesaj yollamış ve aramıştı.

Tanımadık numarayı geri aradım.

"Alo."dedim.

"Bora."dedi tanıdık ses.

"Demir? Ulan numara mı Nereden buldun?"sinirle söylediğime karşı telaşla"Dur kapatma. Konuşmamız lazım."dedi.

Dişlerimi birbirine sıktım.

"Benim seninle konuşacak bir şeyim yok."

"Bora!Lütfen! Çok önemli diyorum. Bak söz sonra istersen yüzüme bile bakmazsın."dedi Demir.

Derin nefes aldım"Tamam lan, tamam. Konum at. Geliyorum."

"Peki."dedi.

Bir şey söylemesine izin vermeden yüzüne kapattım. Ona azdı bile.

Hızlı adımlarla Demirin konum attığı yere gelmiştim. Sakin bir yerdi.

Oturmuş beni bekliyordu. Ona doğru yaklaştım.

"Hoş geldi-"lafını bitirmesine izin vermeyerek"Kısa kes."dedim.

"Nereden başlasam bilemiyorum ki."dedi.

"En başından."dedim.

"Peki, o zaman. Olay gününe dönelim. Ben oradaydım. Bunu inkar etmiyorum. Ama senin kardeşine bir şey yapmadım. O çocukların bu kadar ileri gideceğini tahmin etmemiştim. Bak, ben de çocuktum. Ergenliğe de yeni girmiştim. Böyle şeyleri havalı sanıyordum. Ama sonra iş ciddiye bindiğini gördüm. Korkarak onları durdurmaya çalıştım."Derin nefes aldı.

Dikkatlice onu dinliyordum.

"Sonra."dedim

"Sonra eğer onları durduracak bir şey yaparsam beni de öldürmekten beter edeceklerini söylediler. Korktum, çok korktum. Böyle olacağını tahmin etmemiştim ki. Onlar da ne yaptıklarını sonradan anlayıp kaçtılar. Ben de ambulansı, polisi aradım. Bu yüzden oradaydım."diyerek yüzüme baktı.

Gözlerim doldu. Kardeşimin o hali gözümün önüne gelmişti. Sinirle ayağa kalktım.

"Lan! İt herif! Ayırsaydın ya! Burada gelip bana edebiyat yapacağına onları ayırsaydın şimdi kardeşim o toprağın altında değil benim yanımda olacakdı."Öfkeyle söylediklerimden sonra onun da gözünün dolduğunu görmüştüm.

"Yapamadım abi. Hem sana yeminim olsun ki, onun senin kardeşin olduğunu bilmiyordum. Ben de korktum işte. Haklısın ama. Allah belamı versin ki haklısın."sesi titreyerek söylediğinden sonra birazcıkda olsun samimi bulmuştum onu. Ama bu yine de ona inanacağım anlamına gelmiyordu.

"İnanmıyorum sana. Zerre kadar inanmıyorum."dedim yüksek sesle.

"Kamera kayıtları... Kamera kayıtları var. Otur izle."diyerek açtı.

Olay gününün her şeyi vardı. Ve haklıydı. Şerefsizler nasılda kıymıştılar kardeşime.

Gözümden bir damla yaş düştü.

Kapatıp ona uzattım.

"Bir şey söylemeyecek misin?"diyerek yüzüme baktı.

"Ne söyleyeyim? Onu öldürmediğin suçsuz olduğun anlamına gelmez ki. Kenardan izlemişsin işte."dedim etrafa bakınarak.

"Bora, abi, ben de böyle olsun istemezdim. Ama geçmişi değiştiremeyiz. Tamam ben kötü bir insandım. Ama şimdi değişmek istiyorum. Lütfen sen de bana yardım et."dedi. Yalvaran gözlerle bana bakıyordu.

"Seni affedersem vicdanın rahatlayacak. Ama napayım."dedim.

Sevinerek"Ne yani? Affettin mi?"dedi.

Kafamı salladım.

Bana sarılmaya çalışacakken onu iterek konuşmaya başladım

"Affettim dedim. Tekrardan arkadaşım oldun demedim."

"İnşallah o da olur."gülerek söylediğine karşı sustum.

Ve yürümeye başladım.

"Nereye?"

"Kafamı dağıtmam lazım. Önce Selin, sonra sen. Şişirdiniz kafamı."dedim.

"Selin mi? O ne yaptı ki?"

Sahteçe gülümseyip"Daha ne yapacak. Bana yalan söyledi. Hem de seninle birlik olup."dedim.

Yeni dank etmişti.

"Haa o mesele. Kızma kıza. Bana yardım etmeye çalışıyordu. Gerçekten çok iyi kız. Yengem yani."sinirle baktığımı görüp sona yengem ifadesini eklemişti.

"Neyse. Ben gideyim. Biraz düşünmem lazım."dedim.

Omuz çekerek"Peki, kardeşim."dedi.

Bir şey demeden ellerimi cebime koyup yürümeye başladım.

Bölüüüm sonuuuu

Ah be Bora!

Nasılsınız çiçekleerimmm?

Umarım iyisinizdir. Havada çok sıcak malum.

Neyse görüşürüzz❤️