10

434 18 0
                                    

ព្រឹកថ្ងៃថ្មី ខ្ញុំរូតរះក្រោកពីគ្រែហើយរៀបចំតុបតែងខ្លួនដូចសព្វមួយដង។ ថ្ងៃនេះមានរឿងត្រូវដោះស្រាយច្រើន ហើយក៏ត្រៀមខ្លួនឆ្លើយរាល់សំនួរអ្នកការសែតដូចគ្នា អីចឹងហើយទើបខ្ញុំចំណាយពេលយូរបន្តិចរើសសម្លៀសបំពាក់ អោយមើលទៅស្អាតខុសពីធម្មតាបន្តិច! លែងប្តីមួយទាំងមូល មិនអាចបណ្តោយខ្លួនអោយរយីរយៀកបានទេ! សូម្បីតែការផាត់មុខក៏រាងក្រាស់បន្តិចដែរ ធ្វើអោយមុខសុភាពៗខ្ញុំប្រែជាតួចិត្តអាក្រក់បានយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ។ ខ្ញុំញញឹមពេញចិត្តនឹងរូបភាពខ្លួនឯងលើកញ្ចក់ រួចទាញកាបូបស្ពាយតូចមួយស្ពាយជាប់នឹងស្មា មុននឹងបើកទ្វារបន្ទប់ចាកចេញ តែ...

ក្រិក!

ទ្វារបើកមិនចេញ? ខ្ញុំជ្រួញចិញ្ចើមភ្លាម ហើយព្យាយាមមួលដៃទ្វារទាញចុះឡើងច្រើនលើកច្រើនសារ តែមិនថាប្រឹងទាញយ៉ាងណាទ្វារនៅតែបើកមិនចេញ!

«ហ្សែក!»

ខ្ញុំសង្កៀតជើងធ្មេញ គ្រហឹមហៅឈ្មោះមនុស្សតែម្នាក់ដែលហ៊ានធ្វើបែបនេះដាក់ខ្ញុំបាន! គេគិតស្អីបានជាហ៊ានឃុំខ្ញុំនៅក្នុងបន្ទប់? មុខខ្ញុំប្រែពណ៌ជាក្រហមដូចភ្លើងឆេះកាល ហើយម្នីម្នាយកទូរស័ព្ទចុចទៅលេខរបស់គេភ្លាម!

«ហ្សែក!!! បងឆ្កួតដល់ថ្នាក់ឃុំអូននៅក្នុងបន្ទប់ផងហ៎!»

(អ្នកណាប្រើអោយអូនរឹងរូសធ្វើអី? បានហើយ...បងមានរឿងត្រូវដោះស្រាយច្រើនណាស់)

គេតបហីៗ មិនខ្វល់ពីសម្រែករបស់ខ្ញុំឡើយ កុំប្រាប់ណាថាគេមានបំណងបង្ខាំងខ្ញុំនៅទីនេះពេញមួយថ្ងៃ?

«អូនត្រូវទៅក្រុមហ៊ុន បងធ្វើបែបនេះដាក់អូនមិនបានទេ! ឆាប់លែងអូនភ្លាម អ៊ិហ្សែក!!!»

(បងនឹងដោះលែងអូនក្រោយពីដោះស្រាយបញ្ហាដែលអូនបង្កររួច! អត់ធ្មត់សិនទៅ)

ទូត!

ខ្ញុំសម្លឹងទូរស័ព្ទដែលត្រូវគេចុចផ្តាច់កណ្តាលទីទាំងស្លុតចិត្ត នេះគេចង់ធ្វើស្អីអោយប្រាកដ? មិនគិតយូរ ខ្ញុំក៏ស្វែងរកជំនួយពីមិត្តសម្លាញ់យ៉ាងលឿន!

«ជួយយើងផង ស្កាលេត!»

(ឯងកើតស្អីហា៎...)

«គេឃុំយើងក្នុងបន្ទប់! យើងទៅណាមិនបានទេពេលនេះ មកជួយយើងតិចម៉ោសំណព្វចិត្ត»

ជម្រើសទី១ក្នុងបេះដូងWhere stories live. Discover now