ÜVERCİNKA|TÖRE|

-20-

"Nerden bilebilirdim o gözlerin sonum olacağını?"

&
Dikenleri acımasızca batan bir bahçeydi yaşamım. Neyin getirdiğini veya neyi götüreceğini bilmeden yaşamak, en çokta geçmişten yaralı kalbime zarardı. Bazı anlar vardı hani.Ne tepki vereceğimi bırak, ne düşüneceğimi bile unuttuğum zamanlardan biri...

Sıcak bir sıvının kanımdan aşağıya akmasıyla daha yeni yeni idrak ediyordum içinde bulunduğum durumu.

Karşımda son derece alımlı, bakımlı ve kahvenin güzel tonlarına sahip bu kadının bakışları sadece kocamın üzerindeydi.

Yani eski nişanlısının...

Yanımdaki bedenin gerildiğini, ona bakmadan da hissediyordum.

Behnan Şahmaranoğlu büyük bir şok içerisindeydi. Evet şaşkınlığı belliydi fakat başka ne hissettiğine dair ufak bir fikrim bile yoktu. Keşke tam da şu an onun aklından ve kalbinden geçenleri okuyabilseydim diye yakınmadan edememiştim.

Sahi şu an ne yapmam gerekiyordu?

Behnan'ın elini uzatıp Beritan ile el sıkışması gözlerimin önüne serilirken, tam göğsümün ortasında keskin bir acı ele aldı benliğimi.

Onun elleri başka bir kadının ellerindeydi...

Elleri eski nişanlısının ellerine dokunuyordu...

Belkide daha önce bir çok kez o elleriyle bu kadına dokunmuştu.

"Behnan Şahmaranoğlu." tok sesi ifadesizliğini koruyordu.

Kıskançlık duygusu mu demeliydim buna bilmiyordum fakat öğrendiğim tek şey canımı çok yakmasıydı.

Behnan Şahmaranoğlu elini ilk çeken olurken, hafifçe öksürdü ve kendini topladı. Anında bakışları bana değdi ve bir elimden tutarak dudaklarına yaklaştırdı, ufak bir buse kondurarak yeniden Beritan'a döndü.

"Buda sevgili eşim Efna Şahmaranoğlu."

Beritan'ın cüretkar bakışları bana döndü ve ilk bir kaç saniye kahverengi gözleriyle beni süzdü. Ardından elini uzatarak dudaklarını araladı.

"Memnun oldum Efna hanım." Uzattığı eline karşılık olarak titrememesine özen gösterdiğim elimi uzattım ve kısa bir el sıkışmasından sonra elimi sanki ateşe dokunmuşçasına hızla geri çektim.

Adının Tekin Acar olduğunu öğrendiğim adam havada ki bu garip elektriği farketmiş olmalı ki araya girerek Behnan'a döndürdü bakışlarını.

"Bu proje milyon dolarlık bir proje olacak taktir edersin ki. Bu yüzden uzun bir süre beraber olacağız sanırım Behnan bey."

Behnan'ın çenesindeki kas seğirdi ve çatık kaşlarıyla karşısında ki adama döndü.

"Bu işe ortağınız İhsan bey ile baktığınızı sanıyordum."

"Öyleydi fakat İhsan bey hastalanınca ve izne ayrılınca yeğenim ile devam etmek istedim. Bir mahsuru mu vardı?"

"Var. İşe girdiğim insanları daha önceden tanırım bilirsiniz. Şimdi tanımadığım insanlar işin içerisinde olduğu zaman benim pek içime sinmiyor bu durum."

Bu sözleri sarfederken, ters bakışlarını bir yandan da karşısındaki kadına yolluyordu.

Göğsümün daraldığını hissettiğim an hafifçe öksürdüm. Sahi ne zamandan beridir nefesimi tutmuştum böyle?

Behnan'ın çatık kaşları bana dönünce yumuşadı ve belimden hafifçe tutarak kendine çekti.

"İyi misin güzelim?"