Özgürlüğü Gökyüzünde Aramak -ChanBaek-

Kaybolan Kelimeler

19.Bölüm

Hatalarım varsa affola~~~~~~~~~~~~~~~~

------------------------------------------------------------------

"Yüzbaşı Byun, artık piste inmek için hazırlık yapmaya başlayabilirsiniz."

Telsizden baş ağrısının sesi yankılandığı sırda ben F-22 kokpitinde gayet mutlu mesut kendi halime takılıyordum.

Geceleyin beraber uyumamızın ardından sabah alelacele yanından kaçmıştım ve kendimi piste atmıştım. Hal böyle olunca askerlerimiz Badem gözlü oğlana kalmıştı.

F-22 bu sabah test amaçlı uçurduğum üçüncü uçaktı ve ben akrobasi hareketlerinden asla geri kalmadığımdan yediğim G kuvveti tüm vücudumun terlemesine sebep olmuştu.

Sanırım aşağıdaki askerler bu duruma endişelenmiş olacak ki Ceylanımı çağırmışlardı. Şimdi de telsizden inmemi söylüyordu. Emrivaki yapıyordu yani. Oysa bilmiyordu ki aklıma yeni gelen bir hareketi denemek istediğim için dakikalardır onu beklediğimi.

"Komutan Park!" dedim heyecanla, geçtiğimiz saatlerdeki durgun ve düşünceli halime nazaran, "Üzerinde çalıştığım yeni bir şey var, beni izler misin?"

Daha sonra da uçağın sağ kanadını biraz eğmiş, yan şekilde önlerinden geçerek karınca kadar olan insanlar arasından onu seçmeye çalışmış ve başarısız olmuştum.

"Yüzbaşı Baekhyun, bu teklifi üzüntüyle reddedeceğim. Saatlerdir havadasın vücudun dehidre olacak."

Dudak büzerek uçağın burnunu kaldırmış irtifamı biraz daha yükselterek, "Yalnızca beş dakika." demiştim

Bir süre telsizden bir şey duymamıştım. Muhtemelen ne diyeceğini düşünüyordu ama ben reddetmesine izin vermeden, "Sessizlik evet demektir Baş ağrısı. Gözlerini benden ayırma." diyerek hızımı iyice arttırmıştım.

Daha sonra uçağın sol kanadındaki motoru kapatmış, sağ tarafındaki motor sayesinde jeti kaydırarak keskin bir U dönüşü yaparak askerlerin bulunduğu, pistin uç kısmına ilerlemiştim.

Beni net görebilecekleri bir irtifaya gelene kadar hızlanmış ve yavaş yavaş hızımı düşürürken uçağın burnunu kaldırmaya başlamıştım.

Yapmaya çalıştığım şey tono hareketinin farklı bir versiyonu gibiydi, sadece bu sefer uçağı burnundan tam bir yuvarlak yapacak şekilde döndürmeye çalışıyordum.

Bunu ilk defa denediğim için çok zorlanmıştım. İki elimdeki kontrol kumandalarını o kadar sıkmıştım ki terden eldivenlerim ıslanmıştı.

İlk tam turu tamamladığımda keyifle her zaman jetteyken mırıldandığım şarkıyı mırıldanmaya başlamıştım. Şu an aşağıdaki tüm askerlerin beni dinlediğinin de farkındaydım elbette.

Şarkıyı mırıldanmaya devam ederken ikinci turun sonuna gelmiştim bile, bu sırada canım yine munzurluk yapmak istemiş, jet düz hale geldiği gibi burnunu tekrar havaya kaldırarak dimdik bir şekilde yükselmeye başlamıştım.

Boğazımdan keyifli bir kahkaha çıkarken iyice yükseldiğim yerden pike yaparak inmiş, son olarak da her zamanki imza hareketim tono ile günü kapatmıştım.

Son hareketimden sonra Baş ağrımı kızdırmak istemediğimden hızlıca inişe hazırlık yapmaya başlamıştım. Eh, sadece beş dakikalığına izin almıştık malum.

Piste indiğimde ilk önce üst kapağı açmış daha sonra da kaskımı çıkarıp, beni jete bağlayan diğer teçhizata dönmüştüm. Bu sırada da merdiveni getirmişlerdi çoktan.