"Mavi gibi ağlar, yeşil gibi gülerken nasıl da siyaha yapışıp kaldı..."
Gözlerimi pencereye dikmiş dimdik karşıya bakıyordum.
"Yarın yine pastaneye gidecek misin?"
Fısıltının ardından dudaklarımı birbirine bastırdım.
Beni nasıl tanıyor?
"Belki de hayatında var olan biridir. İkinci bir şans için çabalıyorsun."
Ellerimi birbirine vurduktan sonra bir iki adım geri çekildim.
Belki de ona aşık olmuştum ve onun için yaşamak istemiştim?
Aşk için yalvaracak bir insan mıydım?
Bilmiyorum.
"Ne olursa olsun, yapman gerekenleri unutma."
Kafamı sallarken birkaç adım geri gittim ve kendimi yatağa bıraktım. Onca kişinin canını almışken dikkatimi dağıtamazdım. Çok yaklaşmıştım. İnsan olmaya, yeniden doğmaya çok yaklaşmıştım.
.
.
.
Elimdeki simit ile beklerken olduğum yerde sallandım.
"Sence de çok belli etmiyor musun?"
Fısıltıyı duymamazlıktan gelmek istesem de haklı gibiydi. Arkamı mı dönseydim? Etrafıma bakındım ve pastane camına bakarken ceketimdeki kartı daha da içeri sıkıştırdım.
"Ne yapıyorsun?"
Bilmiyorum.
Gerginim.
Beni takip etmek için gönderilmiş olmasın?
"Saçmalama."
Pastane camından kendime bakarken onu gördüm. Saçlarının kısa kısımlarını düzeltirken karşıdan karşıya geçiyordu. Nefesimi tutup arkamı döndüğümde bir adam seslendi.
"Merhabalar."
Gözlerimi kaçırdım. Ayakkabılarımın ucuna bakarken gülümseyerek karşılık verdi.
"Merhabalar."
Adam birkaç adım üzerine attığında göz ucuyla onlara baktım.
"Her sabah buradan geçiyor musunuz?" diye sordu. Neden böyle şeyler soruyordu?
"Evet, neden sormuştunuz?"
Ben de gözlerimi kıstım ve karşısındaki adama baktım.
"Kıza mı yürüyor?"
Bilmiyorum Fısıltı.
Saçlarımı geriye doğru atarken dikkatle yüzlerine baktım. Kulaklarım, biraz iyi duyardı.
"Dün garip birini gördünüz mü civarlarda? Şuradaki direğe büyük bir hasar verilmiş ama kayıtlarda bir şey gözükmüyor." dediğinde gözlerim, dün yumruk attığım, direğe kaydı. Yumruğumun çöküntüsü olduğu gibi duruyordu.
"Hayır, garip birini görmedim." diyen kız ile hızla arkamı döndüm.
"Hayır!"
Evet!
"Kaçamazsın!"
Kaçarım!
"Ya onu bir daha göremezsen ve o tanıman gereken birisiyse?"
Kaçarcasına attığım adımlar son bulunca derince bir nefes verdim. Kahverengi gözlü insanlardan hoşlanmıyorum bile. Bence hayatımda hiçbir yeri olmamalı. Hatta ölüşümün nedeni bile olabilir o kız.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Meleğin İntikamı
Romance"Bana öyle bakma." Mırıltısı umurumda olmadı. Bir anda uzanıp dudaklarına dudaklarımı bastırdığımda biraz geri çekildi ama elini koluma koymadan edemedi. "Bu kadarı kafi değil mi?" dedi zihnimdeki Fısıltı. Arsızca beline uzanmış, kazağını...
