Gold Class Fighter [BL Novel]

40.Bölüm

Fang Yu aptal değildi.
Gözaltına alındığından beri tuzağa düşürüldüğünü biliyordu. Her şey ona yönelikti. Fang Yu geçmişte karakola götürülmüştü. Karakolun da kendine göre yöntemleri vardı. Herkes böyle "sorgulama" yapmazdı. Fang Yu "sorgulandığında" nasıl olacağını biliyordu.

Fang Yu, Zhou Er'in grubunda ne tür insanların olduğunu biliyordu. Sokaklarda dolaşanların hepsi bu sözde prensleri çok küçümsüyordu, ama dolambaçlı yoldan gidilebiliyorsa, dolambaçlı yoldan gidilmesi ilkesini izlediler. Yani Fang Yu onlarla asla etkileşime girmedi. Şimdi, Zhou Er tarafından karakola gönderilmişti. Dışarı çıkmanın kesinlikle o kadar kolay olmadığını da biliyordu.

Başlangıçta, Fang Yu zihinsel olarak kendini on günden yarım aya kadar içeride kilitli kalmaya hazırlamıştı. Bundan daha kötü sonuçları bile düşünmüştü, ama polis tarafından saygıyla görülmek bir yana, ikinci gün dışarı çıkabileceğini bile düşünmemişti.

Fang Yu yara bere içinde olsa da karakoldan ayrıldığında aklı herkesinkinden daha netti.
Asayiş Bürosu'ndaki asayiş görevlilerinin tavırlarındaki 180 derecelik değişiklik, daha sonra sadece kendisi için ayarlanan ayrı bir dinlenme odası, onu hastaneye götürmek için özel olarak bir polis arabasının gönderilmesi, polislerin onunla konuşurken kullandığı ifade ve üslup. Yang Lei...

Fang Yu, patronu Luo Jiu'nun Kamu Güvenlik Bürosunda bağlantıları olduğu konusunda çok netti.
Belki Luo Jiu para kullanarak onu kurtarabilirdi. Ama Luo Jiu parayı kullansaydı, onu hastaneye götürmek için bir polis arabası alabilir miydi?

Daha sonra, bu yola, bu avluya, bu eve geldiklerinde, Fang Yu zaten ne olduğu hakkında çok net bir fikre sahipti.
Yang Lei, bunu Fang Yu'dan saklayamayacağını biliyordu. Ayrıca bunu Fang Yu'dan saklamayı da planlamamıştı. Ama bunu ona bu kadar erken haber vermek istememişti.

Yang Lei, Fang Yu'nun çok fazla düşüneceğinden korkuyordu. Fang Yu'nun rahatsız olacağından korkuyordu.
Aile geçmişinin önemli olduğunu hiç hissetmemişti. Bu şeylerin onunla hiçbir ilgisi yoktu. Yapabilseydi, Yang Lei başka bir ailede doğmayı tercih ederdi.

Yang Lei bir süre sessiz kaldı.
"Kamu Güvenliği Bürosundan Yang Datian..." Yang Lei lafı dolandırmadan konuşmaya devam etti, "Amcam." dedi Yang Lei, "Babamın küçük erkek kardeşi."

Fang Yu bunun bir kısmını tahmin etmişti ama yine de şaşırmıştı.
Jianghai çetesindeki herkes, Jianghai Kamu Güvenliği Bürosu müdürünün tam adının gayet iyi farkındaydı.

"Başlangıçta bu seni ilgilendirmezdi. Bunu yapan o piçlerdi. Sadece mantık yürütmeye gittim. Amcam her konuda yardımcı olmadı."
Yang Lei doğruyu söyledi.
"Bunu senden bilerek saklamadım. Jiu Ge de ayrıca insanlar buldu ve seni kurtarmak için para hazırladı. Ondan sadece bir adım öndeydim."

Yang Lei konuşurken Fang Yu'nun sesini duyamadı. Huzursuzca doğruldu ve Fang Yu'ya baktı.

"...Ne? Sen... bana kızgın değilsin, değil mi?"

Fang Yu'nun duygularının karmaşık olmadığını söylemek doğru değildi.
O ve Yang Lei'nin bu kadar yakın ve sıkı olmasının çok önemli bir nedeni, birbirlerini anlamalarıydı.
Benzer koşullardaydılar, benzer deneyimler yaşadılar, benzer şeyler yaptılar, benzer fikirlerle özdeşleştiler ve dahası benzer sosyal statülere ve değerlere sahiptiler. Elbette bu bilgiççe özet, Fang Yu gibi bir gangsterin söyleyeceği bir şey değildi ama bu tür bir anlamı vardı.

Böylece o ve Yang Lei, yalnızca kardeşçe sadakat ve güven nedeniyle değil, aynı zamanda ortak sosyal nitelikler nedeniyle de yakın ve samimi hale gelebildiler. Bu sosyal nitelikler, benzer toplumsal konumlar tarafından belirlendi. Topluma girmiş bütün yetişkinler bu konuyu anlayabilirdi.
Bu, birbirlerini gerçekten anlayabileceklerini ve birbirlerini tanıyabileceklerini belirledi. Duyguları, ihtiyaçları veya toplumdaki çeşitli psikolojik varlık seviyeleri fark etmezdi.