Aşk İkilemi -Aşk Serisi 1-

36. BÖLÜM-PART 2-

Geçen iki hafta bazı teknik aksaklıklarla bölümsüz kaldık ama geldim. Berrak'ın psikolojisinin gitgide bozulduğu bölümlere hoş geldiniz. Bu bölümler beni de yazarken epeyce zorluyor. 

BÖLÜM ŞARKILARI
Gripin- Nasılım Biliyor Musun?
Teoman & Şebnem Ferah- İki Yabancı

***

"Rezervasyonu bizim adımıza yaptığına inanamıyorum Berrak. Seni o herifle tek bırakmayı hiç istemiyorum." Berrak uzandığı yataktan başını kaldırıp ayna karşısında hazırlanan arkadaşına göz devirdi.
"Beni kimseyle değil kendimle yalnız bırakıyorsun çiçeğim. Günlerdir neredeyse her an yanımdaydınız yarın çıkış yapacağız otelden biraz da siz baş başa kalın. Benim de biraz sakinliğe ve getirdiğim kitapları bitirmeye ihtiyacım var. " Gülşen ona baktı. Söyleyeceklerini kafasında toparlamak bile zordu.
"Sanki yalnız kalırsan kötü olacakmış gibi hissediyorum. Bana sorun değil sen iyi ol yeter ki biz hepimiz senin yanında kalırız. Madem yalnız kalmak istiyorsun peki ama ne olur artık eskisi gibi ol Berrak." dedikten sonra onun yanına gidip yatağa oturdu.

"Eskisi gibi olmak derken?" Berrak arkadaşının ne demek istediğini anlasa da anlamazdan gelmişti. İçinden gelmiyordu eskisi gibi etrafa neşe saçmak.
"Berrak ben seni sadece 4 senedir tanıyorum Batuhan ve Burcu ise çok daha fazlası. Hepimizin ortak endişesi de gözlerindeki ışığın, içindeki neşenin ve enerjinin bir daha gelmemesi. Berrak sen her şeye öyle içten kahkahalar atardın ki içimiz açılırdı. Her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünür etrafa koşuştururdun. Enerjin hiç bitmezdi senin. Şimdiyse..." devamını getiremedi Berrak iç geçirmişti.
"İyiyim ben sadece yorgunum, herkes yorulabilir. Siz beni takmayın kafaya ben hallederim." Gülşen biraz daha konuşacaktı ama telefonu çalmıştı. Yataktan kalkıp üstünü düzeltti.
"Şu yemeğe gidip geleyim konuşmamız burada bitmedi. Kendini kapatmana izin vermeyeceğim." Berrak başını salladı ama bu konu onun için çoktan kapanmıştı.

Gülşen çıktıktan sonra otelin marketinden kendine aldığı abur cuburları çıkardı. O an sadece bir şeyler yemek istiyordu ve bunu kimsenin bilmemesini. Yanında getirdiği aşk romanını çıkardı. Ergenliğinden bu yana en çok sevdiği türlerden biri hep romantik kitaplar olmuştu. Klasiklerden de çok satanlardan da eli önce hep romantik kitaplara giderdi. Bundan sonra aşk onun için sadece kitaplarda okuyacağı; dizilerde filmlerde izleyeceği bir olgu olarak kalacaktı. Gözünden akan bir damla yaşı silip cips paketini açtı. Nasıl bir hızla yediğinin farkında değildi. Çikolata ve gofret paketlerinin de bitmesi sadece yarım saati almıştı. Ve bir saat geçtiğinde Berrak koca bir poşetin çöple dolu olduğunu görmüştü. Gülşen'i odadan bu yüzden planlı olarak göndermişti. Kimsenin onun bu kadar çok şeyi bu kadar hızlı yediğini görmesini istememişti. Özellikle de bunun bir sorun olduğunu çok iyi bilen arkadaşının. Kendisi de biliyordu ki bu bir yeme bozukluğuydu. 

Bu yeme bozukluğu aslında çok çok eskiye dayanıyordu. Henüz liseye bile geçmemişken yaşadığı bir hastalıktan sonra annesinin onu sağlıklı beslemeye çalışmasını böyle protesto etmişti. Gizlice odasında yediği abur cuburlar ve sonrasında almaya devam ettiği kilolar. Fatih'le ayrılıkları sonrası da bu süreğen hale gelmişti. İnsanların onu yargılamasından ona akıl vermesinden hoşlanmadığı için bazen de bunca şeyi yediğinden pişman olduğundan bu durumu hep saklamıştı. Eski günlerdeki gibi poşetleri topladı ve gizlice bavulun içine sıkıştırdı onlardan Kayseri'de kurtulurdu. 

Yatağa uzanıp kitabına devam etmeye çalıştı ancak kafasını bir türlü veremiyordu. Eskiden böyle anlarda ağlardı ama sanki gözyaşları da içi gibi kurumuştu. Ağlamak istemiyordu, isteseydi de ağlayamıyordu. Karnı da ağrımaya ve kasılmaya başlamıştı. Midesi bulanıyordu. Aç olmadığı halde o kadar çok şeyi aynı anda yemişti ki bunun olmasına şaşırmamak gerekiyordu. Bulimia yaşamamıştı hiç ama şu an kusabilirdi. Sanki kusarsa içindeki tüm kötü hisler de dökülebilir miydi? Yediği onca şey sevgi açlığına iyi gelmemişti ama içindekileri dökse belki rahatlardı.