Aşk İkilemi -Aşk Serisi 1-

24. BÖLÜM

Hellö... Ben geldim.  Hikayenin bu kısmında azıcık Gülşenimle Batum öne çıkabilir kızmayın olur mu? GYFC olduğumdan biraz onları yazmak istedim. 

Bölüm Şarkıları
Son Feci Bisiklet- Pazar ve Ertesi
TNK-Aşkı Harcamanın 80 Yolu

***
Sehpanın üzerine koyduğu telefonuna son on dakika içinde kaçıncı olduğunu düşünmeden baktı. Batuhan'a mesaj atalı saatler olmuştu hala bir cevap yoktu. Hiç böyle yapmamıştı. Bunca aydır hep çabalayan mesaj atan didinen bir Batuhan olmuştu karşısında.  Böyle beklemeye devam edemeyecekti. Berrak bugün Seval ile dışarı çıkarken ona gelmek isteyip istemediğini sormuştu ama Gülşen'in hiç tadı yoktu. Şu an kalksa üstüne bir şeyler giyinip yürüyerek Batuhan'a gitmesi yarım saat dahi almazdı ancak yapacak gücü yoktu. Belki de Batuhan pes etmişti. 

Yan tarafta duran Berrak'ın hali hazırda okuduğu kitabı eline aldı. Berrak kitabı içinde bir ayraçla bırakmıştı. Kaldığı yeri açtığı anda gözüne bir cümle takıldı.
"Günümüzde başarısızlığı ya da ayrılığı kabul etmekte zorlanıyoruz. Ölü vermeden savaşmak istiyoruz. Ve yaralan­madan aşk yaşamak." *
Hayat Gülşen'le dalga geçiyordu ya da açar açmaz karşısına çıkan bu cümle bir tesadüftü. Yaralanmadan aşk yaşamak... İstediği buydu yalan söyleyemezdi ya. Korkma ve kaçma nedenlerinden biri buydu. Üzülmekten, yaralanmaktan ve iplerin elinden kaymasından korkuyordu.

Kitabı yerine bıraktı. Kafasını daha da allak bullak etmeye gerek yoktu. Bir de yalnız olmasa daha iyi olurdu. Kızları aramayı düşündü ancak herkesin kendi planı vardı. Pazartesi akşamını tek başına geçiriyordu resmen. Batuhan'ın etrafında sürekli dolanmasına sürprizler yapmasına planlarına o kadar alışmıştı ki şu an boşlukta hissediyordu. 

Yarınki danışmaları öncesi notlarını okumaya karar verdi. Çalışmak kafasını dağıtmasını sağlardı. Ancak telefonun sesi açık olsa da kendine engel olamayıp yeniden telefona baktı. Hala Batuhan'dan bir cevap yoktu. Onu kıracak bir şey yapıp yapmadığını düşündü. Evet bugün mesajlarına cevap vermemiş olabilirdi ancak bir nedeni vardı. O sırada çalışıyordu sırf bu yüzden mi Batuhan onu sessizlikle cezalandırıyordu. Elleriyle alnını ovaladı. Eğer bir düşünmeye başlarsa kendi kendine abartacak ve drama kraliçesine bağlayacaktı. Boğazı kurumuştu sanki birisi yutkunmasına engel oluyordu. İçecek bir şeyler alıp bilgisayarının başına geçecek kafasını işlerle meşgul edecek yarın da ilk boşlukta Batuhan'la konuşacaktı.

Mutfaktan kendine soda alırken adadan dönüp maç izledikleri akşamı hatırladı. Batuhan ne kadar düşünceli ve yardımseverdi. Gözlerinin içine bakan bir adam vardı o zamanlar yanında. Onun çabalarını görmüştü ancak kayıtsız kalmıştı. Özellikle son bir haftadır yani Çeşmeden döndüklerinden beri görüşemez olduklarını fark etti. Bir kez Batuhan ofise uğradığında denk gelmişlerdi bir kez de Burcu ayağını burktuğu zaman... Bir haftadır adam akıllı konuşmamış görüşmemiş mesajlaşmamışlardı. Çeşme'de sarhoşken Batuhan'a söylediklerini kendisi hatırlamadığı için Berrak ve Arzu'dan öğrenmeye çalışmıştı. Söylediği şarkının ardından bir de Batuhan'a senden uzak duramıyorum demişti. Zaten bu cümleyi kurduktan sonra tamamen duvar örme haline geçmişti. Batuhan'dan değil Batuhan'a karşı hissetmeye başladığı yoğun duygulardan kaçıyordu. Şu anki gibi düşüncelere boğulmaktan, Çeşme'de voleybol oynarken kıskançlık hissetmesinden hiç hoşlanmamıştı. Alkol gerçek duygularını dile getirmekten kaçındığı o kontrol mekanizmasını kırmış ve Batuhan'a açık vermesine neden olmuştu. Gülşen kontrol edemediği hiçbir şeyi sevmezdi.

Sodasını alıp odasına geçti. Bilgisayar başına geçip Berrakla ortak hazırladıkları müzik listesini açtı. Rastgele çalmaya başlayan şarkı tam da üstüne gelmişti. Yarın ilk iş Batuhan'ın yanına gidecek ve bu kafasındaki karmaşayı çözecekti başka çaresi yoktu.

Bi de pazar ve ertesi olunca
Ben zorlanırım, gülümsemem
Yine de sen olunca ben
Huzur bulur, kötü düşünemem

Yoldan çıkmak için tam zamanı
Ve tam yeri
Gel öldür beni ya da fesat düşüncelerimi
Sensizlikten gayrı bi derdim yok