Aşk İkilemi -Aşk Serisi 1-

30. BÖLÜM- PART 1-

Hello. Dananın kuyruğunun kopacağı bölümlerden birinden herkese selamlar. 

BÖLÜM ŞARKILARI
Yaşlı Amca- İstanbul Beyefendisi

***

Berrak önüne koyulan ve mis gibi kokan kupayı alıp burnuna doğru götürdü. Rana üniversite yıllarında kafelerde çalışmıştı ve harika kahveler yapardı.
"Harika kokuyor... Senin kahvelerine bayılıyorum valla. " Rana arkadaşının oturduğu koltuğun diğer tarafına oturup kendi kahvesini eline aldı.
"Neyse ki sonunda artık aynı şehirde yaşıyoruz da kahvemden içersiniz küçük hanım. Beni beni Bihterini bırakıp buralara geldin dört sene önce. Eskisi gibi her şeyi ilk bana da anlatmıyorsun Fatihle barıştığınızı bile buraya taşınmasam kim bilir ne zaman öğrenirdim. " Berrak yüzüne masum bir ifade takındı. Rana'nın üniversite hayatı kendisininkinden iki sene uzun sürmüştü. İlk sene sınavı mezuna bırakan ikinci sene başka şehri kazanan kız bir sene okuduktan sonra yatay geçişte dersleri sayılmayınca iki kez birinci sınıf okumak zorunda kalmış ve 2 sene önce mezun olabilmişti. Rana bir gazeteciydi ve onun ortaokul sıralarından beri en yakın arkadaşlarından biriydi hayatlarının yarısından fazlasını beraber geçirmişlerdi.
"Söyleyecektim ama her şey çok ani oldu. Aklım olsa Akif'e söylemezdim zaten şu an Fatih'i çileden çıkarıyordur huyunu bilirim onun insanı deli eder iki dakikada." Rana gözlerini devirdi onun nasıl olup da onca acıyı yaşatan birini affettiğini anlamıyordu.
"Hak ettiğini veriyor demek ki Akif ona. Berrak bak senin ne kadar yumuşak huylu ve affedici olduğunu iyi bilirim senle biz bu sene on dördüncü arkadaşlık senemizi kutlayacağız bu da beni senin daimi dostun yapar ama dost acı söyler o adama hiç güvenmiyorum." Berrak kahvesinden bir yudum alıp kahve kupasını sehpaya bıraktıktan sonra koltukta arkadaşına yaklaştı. Etrafındaki herkesin birleşmiş gibi tek ağızdan güvensizlik söylevleri atması canını yakıyordu.
"Onu tanımıyorsun ki Rana. Sen onu sadece on sene önce birkaç kez gördün ve benim anlattıklarımı dinledin. Tanısan belki de fikrin değişecek." Rana üstünden bir böceği silkeler gibi baktı.
"Tanımama gerek yok ki sana yaptıklarını biliyorum. Sevgilisini aldatmış bir adamı tanımama gerek yok. Benim güzel kalpli arkadaşımın kalbini paramparça etmiş birini tanısam ne değişir ki." Berrak artık ağlayacak gibiydi
"Tamam doğru benim kalbimi paramparça etmişti hatta ortada parçalanacak bir kalbim bile kalmadığı zamanlarım olmuştu. Ancak sen de biliyorsun ki ne kadar denersem deneyeyim kalbim başkasıyla asla parçalarını toplayamadı. Benim kalbimin parçalarını toplayıp yapıştırabilecek iyileştirebilecek tek kişi her zaman Fatih'ti. Ben kendimi bildim bileli hayatım boyunca gerçek anlamda sadece onu sevdim." Rana uzanıp arkadaşının yanağını avucuna aldı.
"Benim güzel dostum biliyorum bunların hepsini. Senin kalbin hak etmeyen birine kendini açtı ama sen mantığının sesini hiç bu kadar köreltmezdin. Onun seni sevdiğine şimdi inanıyor olabilirsin şu an aşk sarhoşu her şeyi güzel de görebilirsin ama zaman geçtikten sonra işler değişebilir. On bir sene önce ilk sevgili olduğunuzda da bu kadar mutluydun sonrası senin için nasıl bir yıkım oldu. Şimdi her şey yolunda ama ya yine terk ederse seni, ya aldatırsa ya mutsuz ederse bunları da düşünmen gerekmez mi?"

"Bu kez terk etmez biliyorum. On bir sene önce ben onu, beni istediğim kadar ve istediğim şekilde sevmediğini bile bile kabul ettim. Tek taraflı benim sevgimin bize yeteceğini düşündüm ama yetmezmiş. Geçmişten farklı olan şey bu. Artık tek seven ben değilim sevdiğim kadar seviliyorum. Bu kez beni seviyor, bana gerçekten aşık tamam kötü özellikleri var ama zaman içinde düzeltebiliriz mutlu olabiliriz biliyorum. Bu kez terk etmeyeceğinden de aldatmayacağından da eminim çünkü o da beni seviyor. Bunun beni ne kadar güçlü kıldığını bilemezsin. Sevilmek ne kadar güzelmiş ve ben bunu kendime hiç yaşatmamışım." Rana onun gözlerine baktığında çoktan mantığının sürgülerini kapattığını anlamıştı. Berrak'ın söz dinlemeyeceğini ve ona itiraz ettikleri sürece inada bindireceğini de biliyordu.