Aşk İkilemi -Aşk Serisi 1-

43. BÖLÜM

Ayy geldim geldim. Bu bölümü yazmaya başlarken keyfim yerinde baya umarım sonrası da böyle olur. Umarım sizler de iyisinizdir keyfiniz yerindedir.

Bölüm Şarkıları
Cem Adrian-Seni Kaybettim
Candan Erçetin-Ben Kimim 

***
Cuma sabahı Fatih bir hafta sonra ilk kez ofise geldiğinde kalbinin orta yerine bir bıçak saplandığını hissetti. Tüm oyun başına gelen her şey burayı tutmasıyla başlamıştı. Şimdi Berrak artık karşısındaki ofiste değildi. Odasında değildi, masasının başında yalnız olduğunda yaptığı o çalışma topuzunu yapmış değildi. Aynı şehirde değillerdi hatta aynı ülkede bile. Nereye gittiğini bilmiyordu. Bulamıyordu. Engellendiği için her yerden ve kimse de ona tek kelime söylemediği için bir şey öğrenemiyordu. Gülşen'in bildiğine emindi ancak öleceğini bilse yine de karısının yerini söylemezdi o. Kendi ofisinin kapısını açıp içeri girdiğinde Cem'le karşılaştı. Kimse bu durumlardan sonra ona ne diyeceğini bilemiyordu ve genç çocuk da donup kalmıştı.
"Cem, Batuhan burada mı?" dediğinde çocuk başını salladı. Ancak daha cevap veremeden Fatih arkadaşının odasına yönelip kapıyı açmıştı. 

"Davar mısın Fatih? Pardon ya yanlış soru zaten davarsın ama kapı çalmadan odaya girmek de tam senlik davranış haklısın." Fatih'in bilmediği şey ondan en çok nefret eden ikinci kişinin odada olduğuydu. Gülşen Fatih odaya girer girmez yüzünü ekşitmiş ve makineli tüfek gibi laf sokmaya başlamıştı. 

"Gülşen ne söylersen söyle bana etki etmez ben çekeceğimi çekiyorum o yüzden boşa kendini yorma. Senin burada olduğunu bilmiyordum. Sadece Batuhan'a geldiğimi göstermeye geldim." Gülşen oturduğu koltuktan kalkıp kapıya yönelmişti.

"Benim de danışanlarım gelecek zaten sonra konuşuruz şu annenle tanışma konusunu Batuhancığım o konu önemli." dedikten sonra Fatih'e değmeden odadan çıkmıştı.

"Geç otur hadi. Kahvaltı yaptın mı?" Batuhan'ın sorusuna başını iki yana sallayarak cevap verdi. Bir şeyler yemek istememişti günlerdir sadece Batuhan ve Baran geldiğinde zorla bir şeyler yedirmişlerdi. Küçük kardeşi de en yakın arkadaşı da ona acıyorlardı çünkü acınacak sefil bir haldeydi.

"Cem bize iki tane dilli kaşarlı iki tane karışık tost söyler misin yanında da ayran olsun." Batuhan kalkıp kapıyı açmış ve girişe seslenmişti. Fatih elleriyle oynarken arkadaşının yerine geçip oturmasını bekledi.
"Berrak tostun yanında çayı hiç sevmez biliyor musun? Sadece ayran içer. Simidi de çayla sever... İkisinin yanlış şekilde yenildiğini söyler durur." Batuhan başını salladı. Her söz, her nesne her olay Fatih'e Berrak'ı hatırlatıyordu.
"Ben onu tanıdığımı sanırken hiç tanımamışım. Ben onu anladım sanırken hiç anlamamışım. Ben onun sadece herkese gösterdiği kadarını görmüşüm. Şimdi anlıyorum."

Batuhan onun içini dökmesinin iyi olacağını düşünüyordu. İnsanların içine attıkları şeyler en nihayetinde patladığında ortalık savaş alanına dönüyordu. Konuşmak, susmamak ve içinde tutmamak gerekiyordu duyguları.
"Berrak ne sever, ne ister bilmişim de ne hisseder diye düşünememişim çoğu zaman. Beni anlamasını beklerken dinlesin diye çabalarken onu hiç dinlememişim, anlayamamışım." Batuhan susmaya devam etti Fatih ise konuşmak istiyordu.

"Ben bir hata yaptım evet çok büyük eşeklik ettim. Berrak'a değil hiçbir kadına bunu yapmamalıydım. Sağlıklı düşünebilecek halde değildim, hayatımdaki en değerli insanı kaybedeceğimi düşünüyordum ve tek derdim bunu engellemekti." Parmağındaki çıkarmadığı alyansına baktı. Yüzünde acı bir tebessüm oluşmuştu.
"Şansa bak ki bu işin sonunda hayatımdaki en değerli insanı kaybettim. Aşkımı, karımı kaybettim." Alyansıyla oynamaya başladı.
"Çok canını yaktım, hem geçmişte hem de bu olaylarda. Onun sevgisine o kadar güvendim ki bir şekilde eğer dinlerse beni anlayabileceğine inandım. O beni zaten anlamıştır ki Batuhan. Berrak ben konuşmadan da anlardı beni, anladı da yoksa o gece sarhoşluğun arkasına sığınmazdı. Berrak beni anladı hatta belki bunun nedenine hak bile verdi ama affedemedi. Sevebileceğime inanamadı. Mantığına bir kez onu çıkarım için kullanmaya çalıştığımı oturttuğunda onu sevebileceğim tüm ihtimalleri bir kenara itti."