Aşk İkilemi -Aşk Serisi 1-

42. BÖLÜM

Merhabalar siz bunu okurken ben umuyorum ki son bütümü de vermişimdir. Ne olur en az 2sinden geçmiş olayım.-GEÇTİM GEÇTİM YEHUUU SADECE 2 TANE ALTTAN DERSİM KALDI-

Bölüm Şarkıları
Nazan Öncel- Beni Hatırla
Cem Adrian &Hande Mehan- Bu Yollar Hep Sana Çıkar

***

Batuhan, arkadaşlarının evinin yedek anahtarının yerini bilmesinin bu kadar işe yarayacağını düşünmemişti. Berrak gideli dört gün olmuştu ve Fatih o günden beri kendini eve kapatmış kimseyle konuşmamıştı. Ailesi de arkadaşları da kimse ona ulaşamamıştı. En son çare olarak Pazartesi akşamı Batuhan eve gelmiş ve Berrak'ın saklı anahtarıyla içeri girmişti. Daha içeri girmeden önce zaten kulağına plak sesi çalınmaya başlamıştı. Salona ilerlediğinde Fatih'i koltukta Berrak'ın yastığı olduğuna emin olduğu yastığa sarılmış bir halde bulmuştu. Sehpanın üzerinde geçirdikleri kısa ve güzel günlerin anısı olan fotoğraflar vardı. Berrak bunları bekarlığa vedasından birkaç gün önce çıkarmıştı.

"Fatih..." seslendiğinde arkadaşı başını çevirip baksa da tek bir kelime bile söylememişti. Sanki aklı yerinde değildi...

"Gitti..." dediğinde birkaç saniye geçmişti.

"Beni terk etti, gitti. Sadece bir mektup bıraktı ve gitti. Nereye gitti biliyor musun? " Ağlamamak için kendini tutup dişlerini dudağına geçirdi.

"Bilsen de söylemezsin değil mi? Neden geldin öyleyse yoksa boşanma tarihini mi belirledi?" Batuhan onun yanına çöktü. Fatih'in halsizliğinden onun üç gündür bu halde durduğunu anlıyordu.

"Seni merak ettim. Üstelik Berrak nereye gitti bilmiyorum ve boşanma davası açacaksa bile bende değil dava. Fatih çok kötü gözüküyorsun." Fatih cevap vermedi önce ama sonra dayanamadı.

"Beni bıraktı gitti diyorum sana. Nasıl iyi olabilirim. Sevdiğim kadın, karım beni terk etti." Batuhan "10 sene önce senin onu terk ettiğin gibi mi?" dememek için kendini zor tutmuştu.
"Olan oldu. Hiçbir şey yedin mi? Uyudun mu? Fatih ölü gibisin ben sana bir şeyler hazırlayayım ye biraz uyu. Önce kendine gel sonra konuşalım hadi kardeşim." dediğinde Fatih başını iki yana salladı.

"İstemiyorum. Yemek yemek de uyumak da istemiyorum. Bana beni sevdiğini söyleyip gitti Batu. Mektuba bak..." Kağıt parçasına uzanıp arkadaşına verdi. Batuhan hızlıca göz gezdirdi. İsmi olmasa bile sözcüklerden bunu Berrak'ın yazdığını anlardı. 
"Sevgi her zaman yetmiyor Fatih. Berrak seni hayatı boyunca sevdi bunu kendisi de biz de biliyoruz zaten ama sen o sevgiyi o kadar hor kullandın ki şimdi Berrak ne yapsa haksız diyemezsin." Fatih bunun farkındaydı.
"Onu sonsuza dek kaybettim. Belki de gittiği yerden hiç dönmeyecek. Türkiye'de mi başka bir yerde mi onu bile bilmiyorum. Boşanmaya kesin kararlı üstelik ne kadar geciktirebilirim. Boşanırsak başkasını sever belki... Gittiği yer her neredeyse peşini bırakmazlar ki onun. Ya başkasını severse ben dayanamam Batuhan çok acı çekiyorum. Düşündükçe her saniye tekrar tekrar ölüyorum sanki. Batuhan ben ne yapacağım?" Batuhan sevdiğini sonsuza dek kaybetmiş olma hissini birkaç ay önce yaşayarak öğrenmiş olsa da böyle durumlarda ne söyleyebilirdi bilmiyordu. Fatih ve Berrak geri dönüşü imkansız gözüken bir yola çoktan girmişlerdi.

"Bilmiyorum ama tek bildiğim Berrak senin yaptığını yapmamıştı. Sen onu terk ettiğinde o kız yetişkin bile değildi ama hayatına devam etti. Üniversiteyi kazandı, okudu kendine sıfırdan bir hayat ve kariyer inşa etti. Düşmedi, pes etmedi dik durdu ve sen eninde sonunda kürkçü dükkanına döndün. " Fatih bir umut arayışıyla arkadaşına baktı.

"Berrak da döner mi yani? Dönmeyecek gibi bu kez her şey bitti gibi." Batuhan ellerini iki yana açtı.
"Berrak'ın önce kendine dönmesi lazım. Kendisini dinlemesi lazım sonrasında bilemem. Boşansanız bile hayat devam ettikçe ne olacağı belli olmaz. Hele ki Berrak'ı biraz tanıdıysam konu sen olduğunda hep dönecek bir bahane bulmuştur kendine. Bu kez bulabilir mi bilmiyorum. Ancak ayağa kalkmak zorundasın Fatih. Bu şekilde aç susuz evde ağlayarak herhangi bir şansın varsa da olmaz." Fatih başını yana çevirdi. Batuhan'ın onu yalnız bırakıp buradan gitmeyeceğini biliyordu. Kendisini toplayıp ayağa kalkana dek arkadaşı yanında olacaktı.