SÖZ (GirlxGirl)

Bölüm 24: Kıskanç

Kontrol edemedim, yazım hatalarım varsa affola iyi okumalar 🖤

Aslı ne yapacağını bilemeyip ayağa kalktı. Sabahtan beri kurumayan göz yaşları tekrar yanaklarından aktı. Çekingen bir tavırla sordu. "Ne kadarını duydun?"

Çağlanın yüzünde kocaman bir gülümseme belirdi. "Her şeyi duydum."

Aslı utanarak elleriyle yüzünü kapattı, Çağla Aslıya sıkıca sarıldı. "Çok aşığım sana Aslı."

Göz yaşlarını sildi yavaşça. "Artık ağlamak yok, artık acı yok. Hepsi geride kaldı."

Aslı kafasını Çağlanın boynuna gömüp sıkıca sarıldı. "Sakın beni bırakma."

"Asla. Asla bırakmam. Keşke biraz belli etseydin beni sevdiğini."

Aslı kaşlarını çatarak geri çekildi. "Asıl sen belli etseydin."

"Sen hariç herkes anladı be güzelim."

İkisinin de bakışları dudaklarına kaydığında yerimden kalktım, ikisine birden sarıldım. "İkiniz için çok mutluyum, sizi çok seviyorum. Sakın birbirinizi üzmeyin. Ben sizi yalnız bırakayım, iyi geceler."

Çağla kocaman bir gülümsemeyle "Teşekkür ederiz." Dedi. Aslı çocuksu bir heyecanla ekledi. "Biz de seni çok seviyoruz."

Balkondan çıkıp yanlarından ayrıldım, odama geldim. Kendimi ılık bir duşun altına attım. Kafamdaki düşüncelerin rahatlaması gibi, ılık suyun altında bedenim de rahatladı. Bütün günün stresi suyla beraber omuzlarımdan akıp gitti.

Çağla ve Aslı artık birlikteydi. Bir sorun daha çözülmüştü. Duşun içinde kendi kendime güldüm. Mutluydum, kafamdaki sorunlar bir bir çözülüyordu. Sevgilim yanımdaydı, arkadaşlarımın sorunu çözülmüştü. Kusursuz bir plan yapmıştık, sadece gerçekleşmesi kalmıştı.

Duştan çıkıp yüz bakımımı yaptım. Geceliğimi giydim, kısa turuncu saçlarımı güzelce taradım. Çok uzun zaman sonra rahat bir şekilde kafamı yastığa koydum. Terasımın kapısı açıktı, içeriye yaz rüzgarı doluyordu. Denizin dalga sesleri adeta nini gibiydi. Karanlık odamı, ayın ışığı aydınlatıyordu.

Uyumak için gözlerimi yumdum, o kadar rahat ve huzur dolu olmama rağmen bir türlü uyuyamadım. Dolunay yanımda olmadığında içimi bir endişe kaplıyordu. Anlamıştım ki, ne kadar huzurlu ve mutlu olursam olayım, onunla olmadığım zaman bir yanım hep eksik alacaktı.

Telefonumu şarjdan çıkartıp Dolunayı aradım. İkinci çalışta açıldı.

"Efendim güzelim?"

"Seni merak ettim." Sesim istemeden uykulu çıkmıştı.

"İyiyim güzelim, az bir işim kaldı. Sen ne yaptın Çağla iyi mi?"

"Evet evet iyi. Yarın sabah kahvaltıya gelsene?"

Dolunay kıkırdadı. "Benim bebeğim benden ayrı kalamıyor muymuş? Gelirim tabiki." Arkasından bir kız sesi duyuldu. "Hadi dolunay, bizi bekliyorlar."

Yatakta doğruldum. "O kim?"

"Bir çalışanım güzelim, şu bahsettiğim para mevzusunu hallediyoruz. Bir saate bende evde olmuş olurum, sen yat uyu güzelce."

"Ne zamandır çalışanların sana isminle sesleniyor?"

"Bebeğim çok eski bir çalışanım, aynı zamanda da yakın arkadaşım o yüzden."

"Anladım. Eve varınca mesaj at bana, iyi geceler."

"Tama güzelim, seni çok seviyorum iyi geceler."