36. Bölüm

1K 51 6
                                    

36. BÖLÜM
" Bizim hikayemiz daha yeni başlıyor ;')..."

Ne?

" Komutan bey?" Dedim sorarak. " Evet benim. Ama Güneş kızma da söyleyeyim" dedi Komşum yani Deniz. " Nasıl olur ya?!" Dedim. Asansörün kapısı açıldı. Deniz beni kolumdan tutup asansörün dışına çıkardı. " Gel sakin bir şekilde konuşalım" dedi Deniz. " Sen beni tanıyordun ve bunca zamandır beni kandırıyordun" dedim inanmayarak.

" Güneş hayır öyle değil. Senin bara gittiğin gün seni tanıdım sadece" dedi. " Nasıl yani?" Dedim. " Bende o gün oradaydım. Sen sarhoş olup bana fotoğraf gönderdin. Bende böylece senin yüzünü gördüm ve seni tanıdım. İnan bende seni gördüğümde şok olmuştum" dedi kendini savunarak. " Peki bana neden söylemedin?" Dedim. " Zamanı gelince sana söyleyecektim" dedi. " Ne zaman?" Dedim. " Bilmiyorum!" Dedi

" Yine aynı şeyi yaptın. Yine ve yine! Beni yine kandırdın. Beni kandırmak hoşuna mı gidiyor? Yeter ama artık! Senin oyunlarından bıktım. Beni kandırmandan bıktım! Her şeyden bıktım!" Dedim sinirle. " Güneş böyle yapma. Sonunda ikimizde birbirimizi tanıyoruz, kavga edip yine ayrı kalmayalım." Dedi. " Ben beni her zaman kandıran biri ile birlikte olamam!" Dedim ve gittim. Merdivenlere yönelip üst kata çıkmaya başladım.

Denizi öylece bıraktım. Göz yaşlarım akıp gidiyordu. Ben neden her şeye ağlıyorum. Ben neden böyleyim. Eve girip hiç bir şey demeden poşeti bırakıp odama gittim. Kapıyı kilitleyip yere oturdum. " Bir sorun mu var Güneş?" Dedi Asya. " Şu an iyi değilim sonra konuşuruz" dedim sesimi sabit tutmaya çalışarak. " Güneş neyin var?" Dedi Su kapının arkasından. " Sonra anlatırım" dedim.

Neden hep kandırılıyorum? Ve neden ağlıyorum. Ben kendim onu bırakım öyle. Sanki ben bırakılmış gibi davranmamalıyım. Kalbimdeki bu ağrıda ne? Neden kalbim bu kadar ağrıyor? Sanki bir hançer saplanmış gibi. Ağlamayı bırakmalıydım. Ama olmuyordu işte olmuyor! Ne zaman bir şey olsa ağlıyordum ve bundan nefret ediyorum!

Deniz ise her zamanki gibi beni kandırmaya devam ediyordu. Ne zaman her şey düzeldi yerine oturdu desem yine bir şey oluyordu. Ben artık bundan bıkmıştım. Ben azıcıkta olsa mutlu olmak istiyordum. Bana azıcık mutluluğu fazla görmeyin!

En son düşüncelerimle birlikte uykuya dalmış. Şimdi ise kızlara olanları demiştim. " Oha çüş" dedi Burcu. " Vay adi" dedi Asya. " Bence biraz saçma olmuş" dedi Su. " Neden onunla küstün ki, ne güzel bir-birinizi buldunuz kavuşmuşsunuz" dedi Su. " Ama onu kandırmış" dedi Burcu. " Bence söylemek istemişte doğru zamanı bulamamış. Güneş ablanın tepkisinden korkmuş" dedi Su. " Güneş ne yapacaktı ki? Söylese sanki Güneş onu yiyecek" dedi Asya.

" Off eğer siz küsmeseydiniz eniştemizin yüzünü görücektik!" Dedi Su. " Aynen" dedi Burcu. " Bunca zamandır bu binada yaşıyor, biz onu nasıl girmedik?" Dedi Asya. " Bilmem" dedim sonunda ağzımı açarak. " Bu çocuk komutan değil miydi? Burada ne işi var?" Dedi Asya. " Bilmiyorum" dedim. " Belki tatile gelmiştir?" Dedi Burcu. " Belki de yine kandırmıştır" dedi Asya. " Hayır! Bunda kandırmadı. Hatta bana fotoğraf bile atmıştı" dedim onu savunarak.

" Ee şimdi ne yapacaksın?" Dedi Su. " Bence biraz sürünsün sonra barış" dedi Asya. " İşte bu olur!" Dedim. Çünkü onunla barışmak istiyordum. Ama bir tarafımda izin vermiyordu.

Deniz: Güneş konuşa bilir miyiz?

Güneş: Benim seninle konuşacak bir şeyim kalmadı

Deniz: Güneş lütfen beni dinler misin?

Güneş: Hayır Deniz, artık senin yalanlarını dinlemek istemiyorum

Güneş: Her gün bana başka bir yalan söylüyorsun artık bundan bıktım. Anlıyor musun? Bıktım.

Deniz: Güneş söyleyecektim ben

Güneş: Ne zaman söyleyecektin Deniz? Ben ölüp gittikten sonra mı?

Deniz: Durduk yere ölüm ne alaka Güneş? Bana ölümden bahs etme. Özellikle senin ölümünden

Güneş: Yeter bu kadar

Deniz: Daha düzgün bir şey konuşmadık

Güneş: Ben söyleyeceklerimi söyledim

Deniz: Ama ben söylemedim

Güneş: Umrumda değil

Deniz kişisini engellediniz

Deniz: Güneş ( Mesaj gönderilmedi)

Deniz: Ne oluyor böyle? ( Mesaj gönderilmedi)

Deniz: Hay sikeyim (Mesaj gönderilmedi

Deniz: Engellemiş! (Mesaj gönderilmedi)

Deniz: Bu gün olmasa biz seninle konuşucaz zaten merak etme ( Mesaj gönderilmedi)

Deniz: Bizim hikayemiz daha yeni başlıyor ( Mesaj gönderilmedi)

Deniz: Sende anladık işte mesaj gönderilmedi (mesaj gönderilmedi)

Bu bölüm ne yazacağımı bilemedim🥺 Öyle kafamdan ne estiyse yazdım. Bu arada Denizin dediği gibi hikaye daha yeni başlıyor ;')

Oy ve yorum atmayı unutmayın!

152 GÜN || YARI TEXTİNG ||Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin