152 GÜN || YARI TEXTİNG ||

10. Bölüm {Şüphe}

Bölümde mantık hatası var dikkat etmeyin.

★

10. Bölüm
" Şüphe"

Sabah olmuştu. Elimi yüzümü yıkamak için tualete gittiğimde gördüğüm manzara karşısında şok olmuştum.

Gözümün içi kıpkırmızı, gözümden akmış rimel yüzümün her tarafına bulaşmıştı. Gözümün altı da, kızarmıştı. Saçım başım dağılmış durumda idi. Dün gece bir kriz yaşamıştım. Kendimi bir an aynada tanıyamadım. Bu ben miydim?

Kendi kendime düşündüm. Değermiydi? Değermiydi seni sevmeyen bir ailen için bu hale gelmeye?

Aklıma gelenlerle yine gözün dolmağa başladı. İç çektim. Hemen suyu açıp yüzüme vurdum. Ağlamak istemiyordum. Onlar için ağlamak istemiyordum. Beni sevmeyen bir aile için ağlamak istemiyordum!

İşimi halledip tualet'den çıktım. Mutfağa gittiğimde ise Burcu'nun annesi yani Zehra teyze harikalar yaratmışdı. Sofra gerçekten çok iyi olmuştu.

" Oo Zehra teyze yine döktürmüşsün" dedim neşeli tutmağa çalışdığım sesimle.

Hepimiz masaya oturmuştuk. Ve yemeğimizi yiyorduk. Burcu 'ya, annesine ve babasına baktım. Mutlu aile tablosuna baktım daha doğrusu. Onlar mutluydu. Hepsi bir birini seviyordu.

Yine kendi kendime düşündüm. Anne, baba böyle olmak çok mu zordu. Beni birazcık bile mi sevemediniz? O kadar mı kötü evlatdım? Size ne zararım dokundu. Şu mutluluğun bir azını bile verseydiniz bana, yeterdi.

Aklıma gelenlerle hemen gözümü onlardan çektim. Yine gözledim doluyordu. Dikkatimi yemeğime verip, düşünmemeye çalıştım.

Masada derin bir sessizlik hakimdi. Sanırım dün olanları Burcu ailesine anlatmıştı. Anlatması benim için sorun değildi. Zehra teyzey'le, Fırat amca'yı zaten çok seviyorum. Bu sessizliği bozup konuşmaya başladım.

" Ben haftasonu iş aramaya çıkacam. İş bulur bulmaz avans isteyip kendime bir ev bakarım." Dedim.

" Yok olmaz kızım sende burda kal. " dedi itiraz ederek Zehra teyze.

" Zehra teyze olmaz ama. Ben size yük olurum. " Dedim.

" Ne yükü canım. Senin başımızın üstünde yerin var" dedi Fırat amca.

" Yok Fırat amcacığım. Ben hemen iş bulurum" dedim.

" Tamam o zaman. Ben sana bizim kafe'de bir iş ayarlarım. Zaten benimde bir yardımcıya ihtiyacım vardı. " Dedi Zehra teyze gülümseyerek.

"Tamam." Dedim bende artık zorlamayarak. Çünkü hayır desem de illa Zehra teyze o hayırı evet yapacaktı.

★

Okul bitmişti. Bende eve gelmiştim. İş meselesinin hal olmasına çok sevinmiştim. Sabah okula gidip. Öğlen okuldan çıktıktan hemen sonra Zehra teyzenin kafe'sinde çalışıcaktım.

Telefonu mu alıp WhatsApp'a girdim. Gözüme takılan yazıyı görmemle duraksadım. Komutan beyle en son 3 gün önce konuşmuştuk. Aklıma gelen şeyle döndüm. Ve hemen üsteki mesajlara çıkmaya başladım.

"Güneş Aktan. 20 yaşında. Resmle ilgileniyor. Bir erkek kardeşi, annesi ve babası var. İzmir'de yaşıyor. Babası emekli polis, annesi emekli anaokulu öğretmeni. Kardeşi ondan 3 yaş küçük."

Komutan bey benim bilgilerim olarak bunları vermişti.

"Bir erkek kardeşi, annesi ve babası var."

Yazıya yine baktım. Ama burda benim şimdi ki ailem hakkında olan yazılar yazıyordu. Bu nasıl olur?

★

Ee yeni bölüm nasıldı?

Artık siyah yazı yapa biliyorum yehuu!

Oy ve yorum atmağı unutmayın!