Deli dolu bir kız sevgilisine yazmak yerine yanlışlıkla yanlış bir numaraya yazarsa ne olur?...
Oysaki sadece sevgilisine yazmak istemişti. Nereden bile bilirdi ki, yalanlarla dolu hayatında ki, doğruları bulmaya çalışacağını...
★
BU BENİM İLK KİTAB...
Deniz bana neden öyle davranmıştı bilmiyordum. Hemde hiç. Sanırım artık beni sevmiyordu. Zaten beni kim seviyordu ki? Beni ne ailem sevdi, ne de arkadaşlarım, sevgilim.
Gerçekten ben bu kadar çok sevilmiyecek biri miyim? Bilmiyorum... Tıpkı Deniz'in bana neden öyle davrandığını bilmediğim gibi...
Zaten öyle davranması doğru. Hiç tanımadığım hatta yüzünü bile görmediğim biri hakkında neden bu kadar endişeleniyorum ki? Gerçekten neden? Bilmiyorum. Bunu da bilmiyordum.
Hiç bir şeyi bilmiyordum. Cevapsız soruların için de, kalmıştım. Bir boşluktan gibi hissediyorumdum.
Düşünceler içinde üstümü giyinip okula gitmek için yola koyuldum. İlerde bir otobüs görüp hemen bindim. Arka koltuklarda bir yerde yerimi aldım. Kablolu kulağımı takıp bir şarkı açıp düşünmeye başladım.
İlerde moda tasarımcısı olmak istiyordum. 3 yıldır okuyorum. Gelicek yılı da bitirip mezun olucaktım. Hemen de bir iş bulup çalışmaya başlayacağım. Zaten yetenekliyim iş bulmam kolay olucak.
★
Okula gelip çantamı sırama koydum. Ah, yine mi?! Burak geliyordu. Yanıma oturdu ve o aptal ağzını açtı;
" Güneş, naber?" Dedi.
" Seni görmeden önce müthiş'tim" dedim boş bakışlarla.
" Hadi ama Güneş. Gel yine eskisi gibi olalım" dedi.
Bu beni ne sanıyordu? Alnımın üstünde enayi falan mı yazıyor?
" Siktir git Burak" dedim.
" Güneş! Ya benim olursun ya da benim" dedi çenesini sıkarak.
Ayy çok korktum.
" Tamam bad boy Burak" dedim.
Bu seferde kolumu kavrayıp sıkmaya başlayarak dedi " Güneş, beni yorma dediğimi yapıcaksın!"
Hop hop noluyor? Orada bir dur bakalım sen.
" Delirdin ha sen. Ben sana eskiden nasıl dayanmışım ya?" Dedim kaşlarımı çatarak.
" Hadi Güneş. Yorma beni de gel yine eskisi gibi olalım" dedi. Hala eli kolumdaydı.
